อีกแล้ว

เงียบไปนาน เริ่มจะเป็นข่าวเป็นคราวขึ้นมาอีกแล้ว

ก็ซัดดัม ฮุสเซน แห่งอิรัก ที่กำลังตกเป็นข่าว สร้างความเสียขวัญให้แก่โลก

อยู่ดีๆ ก็เคลื่อนทัพครั้งใหญ่เข้าประชิดพรมแดนคูเวต ดังเสือหิวคืบคลานเข้าหาเหยื่อ

ทุกคนจับตามองการเคลื่อนไหวครั้งนี้ด้วยใจจดใจจ่อ เพราะหากมีอะไรเกิดขึ้น นั่นหมายถึงผลกระทบไปถึงทุกอย่าง ตั้งแต่ตลาดหุ้นไปจนถึงราคาข้าวของ

ยังมองไม่ออกเหมือนกันว่า ซัดดัมจะมาไม่ไหน และมีอะไรแอบแฝงอยู่ในเจตนา

แต่ที่มองเห็นได้ง่ายๆ ก็คือ คนไม่มีความสุขความสงบ ย่อมก่อความแตกร้าวและความวุ่นวายไปทั่ว

เพราะคนไม่มีความสุขความสงบ จะไม่ยอมให้ใครมีความสุขความสงบ

ประเภทฉันไม่มีความสุข คนอื่นก็ไม่ควรจะมีความสุขด้วย

แค่เห็นคนอื่นมีความสุข มันก็ก่อให้เกิดความทุกข์แล้ว... ทุกข์ที่ไม่มีความสุข และทุกข์ที่ทำไมคนอื่นเขามีความสุขได้

ความสุขของคนอื่นกลายเป็นความทุกข์สำหรับตน ความสำเร็จของคนอื่นกลายเป็นความล้มเหลว ความสนุกสนานร่าเริงของคนอื่นกลายเป็นความเศร้าของตน

ทั้งๆ ที่ไม่มีใครไปก่อให้เกิด

และคนประเภทนี้มีให้เห็นทั่วไปในสังคม

เห็นครอบครัวเขามีความสุข รักใคร่กลมเกลียว จะต้องหาเรื่องทำให้แตกแยก

เห็นเขามีชื่อเสียง จะต้องหาทางทำลายป้ายร้ายป้ายสีให้มัวหมอง

เห็นเขามีความสำเร็จ จะต้องกลั่นแกล้งกีดขวาง เลื่อยขาเก้าอี้

เห็นบ้านเรือนเขาสวยงามน่าอยู่ จะต้องหาทางทำให้เสียหาย

เห็นไม้ดอกไม้ผลบ้านเขางาม จะต้องหาทางทำลายแกล้งทึ้งแกล้งถอน

เห็นรถยนต์เขาสวย จะต้องหาทางขูดขีดให้เกิดริ้วเกิดรอย

หากทำได้สำเร็จ จะรู้สึกสะใจ ไม่เพราะมีความสุข แต่รู้สึกมีทุกข์น้อยลง ทุกข์ที่เกิดจากการไม่สามารถเป็นและมีเหมือนคนอื่น

“ให้มันต้องโดนเจออย่างฉันบ้าง เรื่องอะไรฉันจะต้องโดนคนเดียว”

และหากทำลายภายนอกไม่ได้ ก็จะทำลายภายในใจ...อิจฉาริษยา สาปแช่ง พูดร้ายป้ายสี

หากวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมทุกวันนี้ จะเห็นว่าส่วนมากมาจากสัญชาตญาณดิบลึกๆ อันนี้

ตั้งแต่การเข่นฆ่าทำลายไปถึงการปล้นสะดมฉกชิงวิ่งราว การชิงดีชิงเด่นไปถึงการทะเลาะวิวาท

จากในวงศาคณาญาติ ไปถึงระดับชาติ ระดับโลก

ทุกอย่างเริ่มต้นจากใจคุณนั่นแหละ

ก่อนที่คุณจะทะเลาะกับคนอื่น คุณเริ่มทะเลาะกับตัวคุณก่อนแล้ว

ก่อนจะตีหน้าบึ้งหน้าบูด คุณเริ่มหน้าบูดบึ้งกับตัวคุณก่อนแล้ว

ก่อนจะเกลียดชังคนอื่น คุณเริ่มเกลียดตัวคุณเองก่อนแล้ว

ก่อนคิดรังเกียจข้อบกพร่องคนอืน คุณเริ่มยอมรับข้อบกพร่องในตัวคุณไม่ได้ก่อนแล้ว

คงไม่ผิดที่มีคนเคยพูดไว้ว่า “ความรักต้องเริ่มจากที่บ้าน”...เริ่มจากตัวคุณ

ถ้าคุณรักตัวคุณถูกต้อง คุณจะรู้จักรักคนอื่น แต่ถ้ารักตัวคุณเองผิด คุณก็จะปฏิบัติผิดต่อผู้อื่น

โบราณจึงไม่สอนบอกว่า “จงรักผู้อื่น เหมือนรักตนเอง”

ถ้าซัดดัม ฮุสเซน รักตัวเองถูกต้องกว่านี้ โลกคงไม่ต้องผวาครั้งแล้วครั้งเล่า แบบนี้แน่