ชีวิตใครกันแน่

อ่านข่าวและเห็นภาพประกอบแล้วรู้สึกสยดสยอง

เด็กน้อยกว่าห้าพันชีวิต ต้องถูกเข่นฆ่าอย่างไร้มนุษยธรรม

บางศพเป็นตัวเป็นตน แขนขาครบถ้วน รอแค่เดือนสองเดือนก็จะได้ออกมาลืมตาดูโลก

บางศพเป็นแค่รูปร่าง ที่กำลังพัฒนา

อีกบางศพเป็นแค่ก้อนเนื้อหรือก้อนเลือด

ไม่กี่วันต่อจากการบุกเข้าคลีนิกทำแท้งเถื่อนแห่งนี้ โรงฆ่าเด็กแห่งอื่นๆ เริ่มถูกเปิดโปงออกมาทีละแห่งสองแห่ง

ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด

ปีที่ผ่านมาจำนวนการทำแท้งมีถึงสามแสนกว่าราย ที่รู้ได้

เด็กน้อยที่ไร้เดียงสา ไร้สิทธิจะปกป้องชีวิต ไร้ปากเสียงเรียกร้องความเมตตา ต้องถูกสังเวยไปสามแสนกว่าชีวิต

เพียงเพื่อความสบายใจของใครบางคน

เพียงเพื่อให้ใครบางคนได้สนุกโดยไม่ต้องจะรับผิดชอบ

เพียงเพื่อตัดปัญหาที่ใครบางคนช่วยกันก่อขึ้นมาแล้วโยนกองมาให้

เพียงเพื่อใครหน้ามืดเพราะตัณหา เที่ยวปล่อยกายปล่อยใจแล้วตัดช่องน้อยแต่พอตัว

เพียงเพื่อใครที่อยากลองนั่นลองนี่ แต่ไม่เคยคำนึงถึงความจริงจัง

มันน่าสลดใจ ที่ยังมีการเข่นฆ่าทำลายชีวตแม้ในยุคนี้ ยุคนี้ถือว่าสงครามเป็นเรื่องป่าเถื่อน ใขขณะที่องค์กรต่างๆ ในโลกพยายามกันนักกันหนาจะไม่ให้มีการเข่นฆ่าทำลายเผ่าพันธุ์ แต่เบื้องหลังความศิวิไล มีการทำลายชีวิตกันอย่างเลือดเย็น

สงครามเป็นเรื่องของกฎป่า เป็นการใช้กำลังมากกว่าสมอง ใช้แรงมากกว่าเหตุผล

ทุกครั้งที่มนุษย์หวนกลับไปใช้กฎป่า ก็ทำให้ตนเองตกต่ำมากกว่าสัตว์เดรัจฉานเสียอีก

สัตว์เดรัจฉานเข่นฆ่ากัน เพียงเพื่อป้องกันตัวเอง

แต่มนุษย์ฆ่าทำลายแม้ชีวิตที่ยังไม่สามารถจะช่วยตัวเองได้ด้วยซ้ำ

สัตว์เดรัจฉานเข่นฆ่ากัน เพียงเพื่ออาหารและความอยู่รอด

แต่มนุษย์ฆ่าได้แม้แต่ชีวิตน้อยๆ ไม่มีเรี่ยวแรงแม้จะเอี้ยวตัวหลบเครื่องมือมัจจุราชที่ทะลวงเข้ามาอย่างเอาเป็นเอาตาย

สัตว์เดรัจฉานไม่ซ้ำเติมตัวที่อ่อนแอกว่า และพ่ายแพ้ถอยหนีไปแล้ว

แต่มนุษย์ไม่คิดจะปราณีชีวิตที่ยังต้องอาศัยชีวิตอื่นเพื่ออยู่รอดไปวันหนึ่งๆ

สัตว์เดรัจฉานไม่ทำลายลูกน้อยของมัน มีแต่หวงแหนและปกป้องตามสัญชาตญาณ

แต่มนุษย์พร้อมจะเข่นฆ่าทำลายลูกน้อย เพียงเพราะทำให้รำคาญ กลุ้มใจ ลำบาก พร้อมกับตราหน้าเป็นมารหัวขนเสร็จสรรพ

ตราบใดที่ในสังคม ยังมีคนถือว่าตนเป็นเจ้าของชีวิตตนและชีวิตผู้อื่น

การทำลายชีวิตก็ยังคงต้องมีต่อไปอย่างช่วยไม่ได้

ชีวิตฉัน ฉันจะทำอย่างไรกับมันก็ได้

ร่างกายฉัน ฉันใช้มันอย่างไรก็ได้

ชีวิตลูกๆ ฉัน ฉันทำให้มันเกิดขึ้นมา ฉันจะทำอย่างไรกับมันก็ได้

ชีวิตพวกนี้เป็นของฉัน ฉันจ่ายเงินซื้อมา ฉันจะใช้เพื่อกอบโกยผลประโยชน์อย่างไรก็ได้

ชีวิตน้อยๆ พวกนี้ ฉันไม่ได้ตั้งใจหรือเต็มใจให้มันเกิดขึ้นมา ฉันจะเก็บไว้หรือทำลายมันเรื่องของฉัน

และนี่คือที่มาของปัญหาการฆ่าตัวตาย ความลามกอนาจาร การขายลูกชายลูกสาวกิน

การล่วงเกินทางเพศกับลูกในไส้ การค้าประเวณี การทำแท้ง

ปัญหาที่เกลื่อนกลาดทั่วสังคมไทย

การพัฒนา การเจริญก้าวหน้า การเป็นนิค มันก็อยู่แค่ตึกรามสูงชะรูดเสียดฟ้า ห้างสรรพ

สินค้าหรูหรา รถราหรูหราราคาแสนราคาล้าน

แต่จิตใจจะได้รับการพัฒนาควบคู่ไปด้วยก็หาไม่ ตรงข้าม ดูจะเดินสวนทางกันอยู่ตลอดเวลา

เบื้องหลังตึกอาคาร ความหรูหรา ความฟุ่มเฟือยเหล่านี้ มีความฟอนเฟะ ความชั่ว ความไร้ศีลธรรม ความอยุติธรรม การเอารัดเอาเปรียบ แอบซ่อนไว้อย่างมิดชิด

นานๆ ทีจะมีอะไรเล็ดลอดออกมาสร้างความปั่นป่วนใจให้ผู้คนที

แล้วก็เงียบหายไปเหมือนเดิม

แล้วยังจะเรียกสังคมอย่างนี้ว่า อารยธรรมสังคม ได้อีกหรือ? .