ไปให้ถึงแก่น
ทุกวันนี้ จิตใจคนเปราะบาง
เพียงอะไรเล็กน้อย ก็สามารถส่งผลกระทบอย่างรุนแรง
แล้วก็ทำอะไรต่อมิอะไรไปอย่างขาดความยั้งคิด
สิ่งที่ไม่เคยคิดจะทำ ก็ทำไปอย่างง่ายดาย
โดยเฉพาะในยุคเศรษฐกิจตกต่ำจนไร้ความหวังอย่างนี้
ที่เคยมีคนมั่นใจ ก็หายวับไปกับตาจนตั้งตัวไม่ติด
ก็ใครจะคิดบ้างว่า เงินที่เคยสามารถซื้อได้ทุกอย่าง กลับซื้อราคาค่างวดที่มันเคยมีคืนมาไม่ได้
สำหรับหลายคน เมื่อต้องสูญเสียตรงจุดนี้ ก็ถือว่าหมดสิ้นแล้วทุกสิ่ง
บางคนจึงไม่ลังเลใจที่จะทำลายแม้กระทั่งชีวิตตนเอง
อีกหลายคนยอมเสียศักดิ์ศรีที่สร้างขึ้นมาเป็นชั่วอายุคน กระทำไปอย่างหมาจนตรอก
แล้วก็พูดว่า “ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว”...
และนี่คือที่มาของความชั่วทุกชนิด
ในเมื่อคนเรามาถึงจุดที่ว่า “ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว” ก็กล้าทำได้ทุกอย่าง
คนประเภทนี้จึงเป็นคนอันตรายอย่างยิ่ง
ต่อเมื่อคนเรายังมีอะไรที่ยังจะเสียได้...ก็จะมีความยับยั้งชั่งใจ มีสติ
...ยังมีคนที่รักอยู่
...ยังมีครอบครัวที่ต้องให้ความเอาใจใส่ดูแล
...ยังมีหลักศีลธรรมประจำใจที่ต้องยึดถือ
...ยังมีศักดิ์ศรีที่ต้องรักษาไว้ ไม่ให้มัวหมอง
...ยังมีความรู้ที่เล่าเรียนมา
...ยังมีแซ่มีนามสกุลที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ
...ยังมีจิตวิญญาณที่ทำให้เป็นสัตว์ประเสริฐ
...ยังมีพระที่ให้การกราบไหว้เคารพนับถือ
ซึ่งถ้าดูให้ดีแล้ว ยังมีอะไรที่ยังต้องรักษาไว้ไม่ให้เสียอีกมากมาย
จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดไม่ได้
เพราะสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่สิ่งนอกกาย ที่วันนี้มีพรุ่งนี้สูญ เฉกเช่นเงินทองข้าวของ เป็นต้น
มันจึงเป็นเรื่องของการเข้าสู่แก่นสารของชีวิต
และรู้แน่ชัดอะไรที่เป็นแก่นสาร ที่ต้องมี อะไรที่ไม่เป็นแก่นสาร ไม่มีก็ได้
เมื่อนั้นแนวทางการดำเนินชีวิตก็จะมีความหนักแน่น โดยไม่นำพาทุกอย่าง
แม้สภาพเศรษฐกิจทุกวันนี้ดูแล้วชวนให้สิ้นหวัง
แต่ผู้ที่เข้าถึงแก่นสารของชีวิตก็รู้ดีว่า อย่างไรเสียความหวังยังคงอยู่
เพราะความหวังไม่อยู่ที่ว่าเมื่อไรเศรษฐกิจจะดีขึ้น เมื่อไรราคาสิ่งของเครื่องใช้จะถูกลง เมื่อ
ไรจะมีเงินใช้ได้สะพัดเหมือนก่อน...
ทว่า ความหวังนั้นอยู่ในสิ่งที่ก่อให้เกิดความหวัง
...ชีวิตที่ยังมีอยู่
...สุขภาพที่แข็งแรง
...ครอบครัวที่อบอุ่น
...สติปัญญาที่แจ่มใสปราดเปรียว
...โอกาสที่ยังมีอยู่
...ความมุมานะที่ไม่ถดถอย
...ความพยายามที่ไม่มีวันเลิกรา
...เป้าหมายชีวิตที่ยังคงเด่นชัด
...พระเจ้าผู้ทรงเมตตา สอดส่องดูแล เอาใจใส่ลูกๆ ของพระองค์แม้กระทั่งจำนวนเส้นผม
คนสิ้นหวังคือคนที่มองข้ามที่มาของความหวัง
คิดเพียงแค่จะเห็นความหวังอันลมๆ แล้งๆ... ซึ่งก็อันตรธานหายไปเหมือนลมนั่นแหละ
คงต้องหันมามองอะไรกันให้ชัดเจนเสียแล้ว
โดยเฉพาะในสภาพชีวิตที่สับสนอย่างที่เห็นกันทุกวันนี้.
