403


403



1 Pages 1-10

▲back to top


1.1 Page 1

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 1
Nr 403
Rok XC styczeń–marzec 2009 r.

1.2 Page 2

▲back to top


2 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Dokumenty
Rady Generalnej Towarzystwa Salezjañskiego
Œwiêtego Jana Bosko
Organ urzêdowy animacji i ³¹cznoœci dla Zgromadzenia Salezjañskiego
Z jêzyka w³oskiego t³umaczy³ ks. Piotr SZEL¥G
Korekta – ks. Mieczys³aw Kaczmarzyk
W TYM NUMERZE
1. LIST PRZE£O¯ONEGO GENERALNEGO
RODZINA SALEZJAÑSKA WCZORAJ I DZIŒ ............................... 3
2. WSKAZANIA I DYREKTYWY (w tym numerze brak)
3. DYSPOZYCJE I NORMY (w tym numerze brak)
4. DZIA£ALNOŒÆ RADY GENERALNEJ ............................................... 33
4.1 Kronika Prze³o¿onego Generalnego ................................................. 33
4.2 Kronika Rady Generalnej ................................................................. 49
5. DOKUMENTY I WIADOMOŒCI .......................................................... 70
5.1 List Prze³o¿onego Generalnego do wspó³braci Salezjanów
z okazji obchodów 150. rocznicy za³o¿enia Zgromadzenia
Salezjañskiego w roku 2009. ............................................................ 70
5.2 Zmiana nr 105 w „Kryteria i normy rozeznania powo³ania”. ............ 73
5.3 Wpisy i zmiany w liturgicznym kalendarzu w³asnym
Salezjanów Ksiêdza Bosko ............................................................... 74
5.4 Dekret o heroicznoœci cnót Siostry Marii Troncatti, CMW ............... 75
5.5 Nowa Rada Generalna ....................................................................... 80
5.6 Nowi Inspektorzy ............................................................................... 88
5.7 Nowi Biskupi Salezjañscy ................................................................. 98
5.8 Zmarli Wspó³bracia (5 elenko 2007 i 1 elenko 2008) ..................... 102
Druk: Poligrafia Inspektoratu Towarzystwa Salezjañskiego
ul. Konfederacka 6, 30-306 Kraków; tel. (012) 266-40-00

1.3 Page 3

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 3
1. LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO
RODZINA SALEZJAÑSKA WCZORAJ I DZIŒ
WIĄZANKA 2009
150. rocznica założenia Zgromadzenia Salezjańskiego
Wstęp – Dwa zbieżne wydarzenia – 1. Rodzina Salezjańska wczoraj.
1.1 Charyzmatyczne „ziarno”. 1.2 Ziarno ukryte pod śniegiem: ciche wzrasta-
nie. 1.3 Drzewo i las: bujny rozwój. – 2. W trzecim tysiącleciu: dziś i jutro.
2.1 Na drodze komunii. 2.2 Komunia w posłannictwie i dla posłannictwa.
2.3 Niektóre wymagania na dalszą drogę. – 3. Kierunki na przyszłość. 3.1 For-
my współdziałania w posłannictwie. 3.2 Środki. 3.3 Niektóre pola współpra-
cy – Młodzież – Propozycja powołaniowa – Misje – Biuletyn Salezjański.
3.4 Kościelna wyrazistość salezjańskiej obecności, jako „Ruchu”. 3.5 Kultura
Rodziny Salezjańskiej. – 4. Wskazówki do praktycznego zastosowania Wią-
zanki. 4.1 Współpracować razem w formacji i pogłębianiu charyzmatycznej
mentalności Rodziny Salezjańskiej. 4.2 Rozwijać wspólnie podzielane zaanga-
żowanie. 4.3 Konsulta lokalna i inspektorialna Rodziny Salezjańskiej – narzę-
dzie jedności. 4.4 Promocja i rozwój niektórych programów współpracy i dzia-
łania w sieci. – Zakończenie. Modlitwa Rodziny Salezjańskiej. – Metaforyczna
opowieść: Świerki.
Rzym, 25 grudnia 2008 roku
Uroczystoœæ Bo¿ego Narodzenia
Najdro¿si Wspó³bracia!
W tak piêknym i pe³nym g³êbokiego znaczenia dniu, jakim jest dzieñ
Bo¿ego Narodzenia, pragnê wejœæ w kontakt z wami, sk³adaj¹c najlep-
sze ¿yczenia. Niech Bóg Ojciec ubogaci was tymi darami, których ze-
chcia³ nam udzieliæ przez Wcielenie Swojego Syna. A zatem Siebie
samego, poniewa¿ Jezus przyszed³ daæ nam Boga, a wraz z Nim swoj¹
mi³oœæ, swoj¹ radoœæ, pokój, œwiat³o, prawdê i ¿ycie.
Od ostatniego razu, kiedy do was pisa³em, przedstawiaj¹c Program
animacji i zarz¹du na szeœciolecie 2008–2014, sytuacja w œwiecie uleg³a
g³êbokiej przemianie, spowodowanej bezprecedensowym kryzysem fi-

1.4 Page 4

▲back to top


4 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
nansowym i ekonomicznym, który stawia pod znakiem zapytania za-
chodni model ¿ycia spo³ecznego. I tak faktycznie jest czymœ ewident-
nym, ¿e powód kryzysu nie le¿y jedynie w braku prawnej przejrzystoœci
i odpowiedzialnoœci, lecz w zespole b³êdnych wartoœci, na którym ¿¹da
siê zbudowania spo³eczeñstwa. Obecny kryzys z ekonomicznego punktu
widzenia, porównywany jest do wielkiego kryzysu lat trzydziestych.
Wydaje siê jednak prawd¹, ¿e sytuacja jest znacznie bardziej powa¿na,
jako ¿e tym razem towarzyszy jej g³êboki kryzys duchowy.
Nie bez racji Benedykt XVI, w czasie Œwiatowych Dni M³odzie¿y
zachêca³ m³odych, aby byli „nowym pokoleniem chrzeœcijan, uczest-
nicz¹cym w budowaniu œwiata, w którym ¿ycie bêdzie przyjmowane,
szanowane i pielêgnowane […], buduj¹cymi przysz³oœæ nadziei dla ca-
³ej ludzkoœci”. I doda³: „Œwiat potrzebuje tej odnowy! W tak wielu na-
szych spo³eczeñstwach, wraz z dobrobytem materialnym, powiêksza
siê duchowa pustynia – wewnêtrzna pustka, nieokreœlony lêk, cicha roz-
pacz. Ilu wspó³czesnych ludzi wybudowa³o sobie popêkane i puste cy-
sterny (por. Jr 2,13), rozpaczliwie szukaj¹c sensu – tego ostatecznego,
który mo¿e daæ tylko mi³oœæ? Na tym w³aœnie polega wielki i wyzwa-
laj¹cy dar, który niesie w sobie Ewangelia. Objawia nasz¹ godnoœæ mê¿-
czyzn i kobiet, stworzonych na Bo¿y obraz i podobieñstwo. Objawia,
co jest najwy¿szym powo³aniem ludzi – odnalezienie pe³ni w mi³oœci.
Ods³ania prawdê o cz³owieku, prawdê o ¿yciu”1. My przede wszyst-
kim zatroskani jesteœmy sytuacj¹ krañcowej niepewnoœci w jakiej ¿yje
zdecydowana wiêkszoœæ ludnoœci, a tak¿e rozszerzaj¹cy siê brak per-
spektyw przysz³oœci dla m³odzie¿y.
Do tej dramatycznej sytuacji gospodarczej, która prowadzi mê¿-
czyzn i kobiety do ¿ycia w niepewnoœci, z powodu braku pracy, wraz
ze wszystkimi tego konsekwencjami, a czasem nawet do utrzymania
siê przy ¿yciu, dochodzi nowa fala przemocy, w tym szczególnie do-
konuj¹ca siê w obszarze Gomy rzeŸ, wraz z milionami uchodŸców.
Muszê powiedzieæ, ¿e poczu³em siê dumny ze wspó³braci i wolonta-
riuszy, którzy pozostali na miejscu, aby broniæ i przyjmowaæ wszyst-
1 Benedykt XVI, Homilia w czasie Mszy œw. na zakoñczenie ŒDM (Sydney,
20.07.2008).

1.5 Page 5

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 5
kich mo¿liwych uchodŸców. Ten dramat da³ pocz¹tek inicjatywie pod
has³em „Pomoc dla Konga”, która po³¹czy³a obie Unie Prze³o¿onych
Generalnych, aby na ró¿ne sposoby zaznaczyæ swoj¹ obecnoœæ. Mam
nadziej¹, ¿e instytucje miêdzynarodowe zdecyduj¹ siê wreszcie na in-
terwencjê, celem zapewnienia praw wszystkim osobom, z tego tak udrê-
czonego regionu.
W ostatnich miesi¹cach, oprócz bardziej rodzinnych wydarzeñ,
mia³o miejsce wiele innych, w których dane mi by³o uczestniczyæ: Ka-
pitu³a Generalna naszych sióstr, Córek Maryi Wspomo¿ycielki, która
odby³a siê w dniach od 8 wrzeœnia do 15 listopada i mia³a jako temat
„Wezwane, aby byæ dzisiaj znakiem i wyrazem uprzedzaj¹cej mi³oœci
Boga”; Harambée i wyprawa misyjna celebrowana w niedzielê 28 wrze-
œnia, podczas której rzuci³em wyzwanie do przygotowania nadzwyczaj-
nej wyprawy misyjnej, z okazji obchodów 150. rocznicy za³o¿enia Zgro-
madzenia Salezjañskiego; Synod Biskupów o „S³owie Bo¿ym w ¿yciu
i misji Koœcio³a”, który odby³ siê w dniach od 5 do 26 paŸdziernika;
wizyta w Inspektorii Bilbao, z okazji setnej rocznicy obchodów sale-
zjañskiej obecnoœci w Santander; Plenarne Zgromadzenie i Kongres
Kongregacji Instytutów ¯ycia Konsekrowanego i Towarzystw ¯ycia
Apostolskiego; semestralne i generalne zebranie Unii Prze³o¿onych
Generalnych; oraz w dniach od 28 do 30 listopada Spotkanie Inspekto-
rów Europy poœwiêcone urzeczywistnieniu „Projektu Europa”. W koñcu
wznowiliœmy zwyk³¹ dzia³alnoœæ Rady poprzez pracê w zimowej sesji
plenarnej, rozpoczynaj¹c j¹ kursem dla nowych Inspektorów.
Moje uczestnictwo jako Prze³o¿onego Generalnego w Kapitule
Generalnej CMW, by³o intensywnym i mam nadziejê, ¿e tak¿e znacz¹-
cym. Rozpoczê³o siê ono od wyg³oszenia rekolekcji w Mornese i mia-
³o swój dalszy ci¹g w sprawowanej Eucharystii oraz w ceremonii otwar-
cia w Domu Generalnym CMW w Rzymie. Kolejnym momentem by³a
wizyta u Matki Yvonne Reungoat dla z³o¿enia jej ¿yczeñ, po wyborze
na Prze³o¿on¹ Generaln¹ oraz ca³ej jej Radzie. Koñcowym momentem
by³a Eucharystia, zamykaj¹ca Kapitu³ê. Dla mnie nie by³a to jedynie
urzêdowa obecnoœæ, jako nastêpcy Ksiêdza Bosko, naszego wspólnego
Za³o¿yciela, lecz przede wszystkim serdeczna, pe³na szacunku i bli-
skoœci obecnoœæ w stosunku do tego Instytutu, z którym œciœle jeste-

1.6 Page 6

▲back to top


6 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
œmy z³¹czeni, tak¿e za poœrednictwem Salezjanek spotkanych na na-
szej drodze ¿ycia salezjañskiego i tych, które by³y dla nas prawdziwy-
mi siostrami. Jest to zgodne z kierunkiem tematycznym tegorocznej
Wi¹zanki, która zachêca nas do odkrycia tego, czego pragn¹³ Ksi¹dz
Bosko: za³o¿yæ rodzinê. Jest to nasze bogactwo, które prze¿ywamy
w rzeczywistej, intensywnej i przekonywuj¹cej jednoœci. A wszystko
to w s³u¿bie m³odzie¿y i dla jej zbawienia. Jest to tak¿e nasza wymow-
noœæ, prze¿ywana we wspólnie podzielanym, przygotowanym i zaan-
ga¿owanym pos³annictwie. ¯yczê, aby oprócz duchowego i charyzma-
tycznego piêkna doœwiadczenia sióstr kapitulnych, KGXXII mog³a staæ
siê dla ca³ego Instytutu czasem g³êbokiej przemiany, tym bardziej ¿e
nasze siostry chcia³y przejœæ do sedna, bior¹c za temat pierwszy arty-
ku³ ich Konstytucji, aby w ten sposób odpowiedzieæ na aktualne ocze-
kiwania w odniesieniu do ¿ycia konsekrowanego kobiet i nowych po-
trzeb pos³annictwa.
Synod, którego tematem by³o „S³owo Bo¿e w ¿yciu i misji Koœcio³a”,
w trakcie trwania Roku œw. Paw³a, by³ dla mnie wspania³ym i pobu-
dzaj¹cym doœwiadczeniem. Ka¿de zgromadzenie synodalne to mocne
doœwiadczenie komunii Koœcio³a, której przewodniczy Ojciec Œwiêty,
Wikariusz Chrystusa i Nastêpca Aposto³a Piotra, i w którym uczestni-
cz¹ Kardyna³owie, Arcybiskupi, Biskupi reprezentuj¹cy Kuriê oraz
Konferencje Episkopatów. Do nich dochodzi dziesiêciu Prze³o¿onych
Generalnych, a tak¿e zaproszeni goœcie i eksperci. To Zgromadzenie
by³o jeszcze bardziej znacz¹cym, poniewa¿ w centrum uwagi posta-
wiono to, co oœwieca i kieruje Koœcio³em: S³owo Bo¿e, którym jest
osobowy Chrystus. Co wiêcej, oœmielê siê stwierdziæ, ¿e najwiêkszy
nacisk w ci¹gu trwania Synodu by³o przypomnienie, ¿e lektura Pisma
Œwiêtego jest autentyczn¹ i pe³n¹ wówczas, gdy prowadzi dziœ do oso-
bistego spotkania z Chrystusem. I st¹d wielkim wyzwaniem jest przej-
œcie „od s³ów do S³owa”, od Pism do S³owa Bo¿ego! Jest to mo¿liwe
jedynie wtedy, kiedy dochodzi siê do lektury modlitewnej S³owa Bo-
¿ego, otwarci na to, co mówi Duch do swojego Koœcio³a.
Zgromadzenie, które otwarte zosta³o w dniu 5 paŸdziernika Eucha-
rysti¹ w Bazylice œw. Paw³a za Murami, a zakoñczone 26 paŸdziernika
Eucharysti¹ w Bazylice œw. Piotra, nie zosta³o zorganizowane jako kon-

1.7 Page 7

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 7
gres o charakterze intelektualnym poœwiêconym przedyskutowaniu ja-
kiegoœ tematu akademickiego lub duszpasterskiego, lecz jako doœwiad-
czenie religijnego s³uchania S³owa Bo¿ego, co szczególnie zaznaczone
by³o w liturgii (Eucharystie, modlitwa w ci¹gu dnia i odpowiadaj¹ca
jej Lectio oraz nieszpory w Kaplicy Sykstyñskiej, w czasie których prze-
mówi³ Jego Œwi¹tobliwoœæ, Patriarcha ekumeniczny, Bart³omiej I)
i w samych obradach Synodu.
Uwa¿am, ¿e jego najcenniejszym owocem jest odnowa œwiadomo-
œci, ¿e priorytetowym zadaniem Koœcio³a na pocz¹tku nowego tysi¹cle-
cia, a co za tym idzie, tak¿e i Zgromadzenia, jest karmienie siê S³owem
Bo¿ym, aby uczyniæ skutecznym zobowi¹zanie do nowej ewangeliza-
cji, g³oszenia Ewangelii w naszych czasach. Zasygnalizujê wam nie-
które praktyczne skutki dla naszego ¿ycia i pos³annictwa, jako konse-
krowanych, a które mo¿ecie znaleŸæ w Propositiones zatwierdzonych
i przedstawionych Ojcu Œwiêtemu. S¹ to: Propositio n. 24: S³owo Bo¿e
a ¿ycie konsekrowane; Propositio n. 31. S³owo Bo¿e a formacja; Pro-
positio n. 14: S³owo Bo¿e a liturgia; Propositio 22: modlitewna lektura
Biblii; Propositio n. 23: Katecheza a Pismo Œwiête; Propositio n. 25:
studium Pisma Œwiêtego.
Z tej perspektywy Przes³anie Synodu, rozwiniête w formie czterech
ikon – G³os S³owa: Objawienie; Oblicze S³owa: Jezus Chrystus; Dom
S³owa: Koœció³; Droga S³owa: Misja – jest wielce sugeruj¹cym w odnie-
sieniu do w³asnego ¿ycia, jak i do duszpasterskiego dzia³ania. St¹d, nie
mogê nic innego, jak tylko poleciæ wam jego uwa¿n¹ lekturê i medytacjê.
Szczególnie Propositio n. 2, przedstawia ¿yczenie, które harmoni-
zuje z przes³aniem Roku paw³owego i drug¹ grup¹ tematyczn¹ KG26,
„Nagl¹ca potrzeba ewangelizacji”. Drodzy wspó³bracia, to ¿yczenie staje
siê moim dla nas wszystkich. „Zgromadzenie Synodalne wyra¿a ¿ycze-
nie, aby wszyscy wierni wzrastali w œwiadomoœci misterium Chrystusa,
jedynego Zbawiciela i Poœrednika miêdzy Bogiem i ludŸmi (por. 1Tm
2,5; Hbr 9,15), a Koœció³, odnowiony przez religijne s³uchanie S³owa
Bo¿ego, aby móg³ przedsiêwzi¹æ nowy okres pracy misyjnej, g³osz¹c
Dobr¹ Nowinê wszystkim ludziom”.
Spotkanie Inspektorów Europy, które odby³o siê w Domu General-
nym w dniach od 28 do 30 listopada, pos³u¿y³o do okreœlenia zasad

1.8 Page 8

▲back to top


8 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
i sposobów realizacji „Projektu Europa”, zgodnie z liniami dzia³ania
KG26. Jak to zosta³o powiedziane od samego pocz¹tku, nie chodzi tu
o dzie³o ratowania kontynentu, przy nie daj¹cym siê zatrzymaæ procesie
starzenia personelu, z niedostatecznym nap³ywem powo³añ i wzrasta-
j¹c¹ liczb¹ œwieckich, który zarz¹dzaj¹ naszymi dzie³ami. Nie chodzi
równie¿ o utrzymanie struktur, czy powtarzanie modelu wykorzysta-
nego do „Projektu Afryka”. Jak o tym zdecydowa³a Kapitu³a Generalna,
chcemy „odnowiæ charyzmat salezjañski w Europie” (nr 108), zapro-
gramowaæ odnowion¹ salezjañsk¹ obecnoœæ w œrodowisku charaktery-
zuj¹cym siê, z jednej strony wielkim dobrobytem, wspania³ym roz-
wojem naukowym i technologicznym, wielk¹ wra¿liwoœci¹ spo³eczn¹,
a z drugiej nachalnym sekularyzmem, relatywizmem, nihilizmem, któ-
ry sta³ siê „niepokoj¹cym goœciem”, oraz nie podlegaj¹cemu kontroli
nap³ywowi emigrantów.
Ta szczególna sytuacja, przede wszystkim stawia wyzwanie zdol-
noœci wspó³braci w Europie do wzmocnienia charyzmatu i o¿ywienia
go na kontynencie, który jak nigdy, potrzebuje Boga, Chrystusa i Jego
Ewangelii. Ponadto wymaga równie¿ interwencji ca³ego Zgromadze-
nia, w przekonaniu, ¿e Europa dziœ i jutro pozostaje nadal ziemi¹ sale-
zjañskiego charyzmatu, obecnoœci wœród m³odzie¿y, zw³aszcza tej naj-
ubo¿szej i porzuconej, potrzeby wychowania zdolnego tworzyæ now¹
kulturê animuj¹c¹ ten kontynent, bogaty w humanizm a ubogi w przy-
sz³oœæ, jako ¿e zamkniêty na transcendencjê. Podczas, gdy w przesz³o-
œci tysi¹ce wspó³braci salezjanów z ró¿nych krajów Europy udawa³o
siê na misje, to dziœ Europa – tak jak i z reszt¹ ca³y œwiat – sama sta³a
siê ziemi¹ misyjn¹ i potrzebuje aposto³ów, nosicieli nowego przes³a-
nia, dobrej nowiny która nada ¿yciu sens.
Wreszcie, w dniu 18 grudnia rozpoczêliœmy obchody 150. rocznicy
za³o¿enia Zgromadzenia. Napisa³em ju¿ list og³aszaj¹cy ten szczegól-
ny rok, daj¹c precyzyjne wskazania i podpowiadaj¹c, w jakiej posta-
wie nale¿y go prze¿ywaæ. Do tego dochodzi seria materia³ów pomoc-
niczych do obchodów w ci¹gu roku, tak, aby zakoñczyæ ten rok ³aski
odnowieniem profesji zakonnej, czyni¹c w³asnym zobowi¹zanie pierw-
szej grupy, która zebrana w dniu 18 grudnia 1859 roku, w pokoiku Ksiê-
dza Bosko, da³a pocz¹tek naszemu Towarzystwu œw. Franciszka Sale-

1.9 Page 9

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 9
zego. Temu wydarzeniu, w œwietle S³owa Bo¿ego i w Roku paw³owym,
pragnê poœwiêciæ najbli¿szy list okólny. St¹d obecnie ograniczê siê do
tego, co napisa³em w liœcie og³aszaj¹cym ten jubileusz. By³o to rów-
nie¿ inspiracj¹ do tematu Wi¹zanki na rok 2009, który powinien ozna-
czaæ dla wszystkich, a zw³aszcza dla Synów Ksiêdza Bosko, istotny
prze³om i zmianê mentalnoœci w formie pojmowania i prze¿ywania
Rodziny Salezjañskiej, której stanowimy za³o¿ycielsk¹ i podstawow¹
grupê, a jednoczeœnie jesteœmy g³ównymi odpowiedzialnymi za jej ani-
macjê.
WI¥ZANKA 2009
150. rocznica Za³o¿enia Zgromadzenia Salezjañskiego
Rodzina Salezjañska wczoraj i dziœ:
nasienie sta³o siê drzewem, a drzewo lasem
„Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoœ
wzi¹³ i posia³ na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich na-
sion, lecz gdy wyroœnie, jest wiêksze od innych jarzyn i staje siê
drzewem, tak ¿e ptaki przylatuj¹ z powietrza i gnie¿d¿¹ siê na jego
ga³êziach” (Mt 13,31-32).
Najdro¿si bracia i siostry Rodziny Salezjañskiej!
Pozdrawiam was z sercem Ksiêdza Bosko, z którego gorliwoœci i mi-
³oœci zrodzi³a siê nasza duchowa i apostolska Rodzina. Jesteœmy naj-
piêkniejszym i najwspanialszym owocem jego ca³kowitego oddania siê
Bogu, oraz jego pasji patrzenia na m³odzie¿, zw³aszcza tê najubo¿sz¹,
potrzebuj¹c¹ i zagro¿on¹, która osi¹ga pe³niê ¿ycia w Chrystusie.
Po bardzo pozytywnych i zobowi¹zuj¹cych Wi¹zankach ostatnich
trzech lat jestem tu znowu, aby zaproponowaæ wam kolejn¹, jeszcze
bardziej przynaglaj¹c¹, wymagaj¹c¹ i obiecuj¹c¹. Ma ona coœ wspól-
nego z nasz¹ to¿samoœci¹ i naszym pos³annictwem. Od niej rzeczywi-
œcie zale¿y bardziej dostrzegalna obecnoœæ w Koœciele, w spo³eczeñ-
stwie oraz bardziej skuteczne dzia³anie, stawiaj¹c czo³a wielkim
wyzwaniom wspó³czesnego œwiata.
Rok 2009 bêdzie musia³ pomóc nam coraz bardziej urzeczywist-
niaæ przekonanie Ksiêdza Bosko, ¿e wychowanie m³odzie¿y wymaga

1.10 Page 10

▲back to top


10 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
wielkiej sieci osób jej poœwiêconych oraz zdecydowanego po³¹czenia
dzia³añ, aby osi¹gn¹æ to, czego oczekuje m³odzie¿ i staæ siê znacz¹cy-
mi dla spo³eczeñstwa. St¹d w imieniu Ksiêdza Bosko prosz¹ was:
Zróbmy wszystko, aby uczyniæ z Rodziny Salezjañskiej
rozleg³y ruch osób oddanych dla zbawienia m³odzie¿y
Dwa zbie¿ne wydarzenia
S¹ dwa wydarzenia, które t³umacz¹ wybór tematu Wi¹zanki na rok
2009: 150 rocznica za³o¿enia Towarzystwa Salezjañskiego oraz przy-
gotowanie do obchodów dwusetnej rocznicy urodzin Ksiêdza Bosko
(1815–2015). Obchodami pierwszego wydarzenia rozpoczynamy przy-
gotowania do drugiego. I czynimy to, wspominaj¹c apel Jana Paw³a II
z Jubileuszu roku 2000: „Ka¿da rodzina zakonna dobrze prze¿yje Jubi-
leusz, powracaj¹c w czystoœci serca do ducha Za³o¿yciela!”
Dla nas zatem, obchody jubileuszowe oznaczaj¹ odnowion¹ i twór-
cz¹ wiernoœæ Ksiêdzu Bosko, jego duchowoœci i jego pos³annictwu.
Bêdzie to „Salezjañski Rok Œwiêty”, w czasie którego wezwani bêdzie-
my do ponownego, wyrazistego prze¿ywania i entuzjastycznego prze-
kazywania doœwiadczeñ ¿ycia, sposobów dzia³ania oraz rysów ducha,
które prowadzi³y do œwiêtoœci Ksiêdza Bosko, i jako pierwsz¹ spoœród
wielu innych, Matkê Mazzarello.
W tym znaczeniu, nie mogê nie przypomnieæ doœwiadczenia same-
go Ksiêdza Bosko. Na pocz¹tku osobiœcie poœwiêci³ siê on duchem i cia-
³em zbawieniu m³odzie¿y, jak¹ spotyka³ zagubion¹ na ulicach. Nastêp-
nie zaprosi³ niektórych z nich do wspó³dzia³ania w jego pracy
apostolskiej, tworz¹c coœ, w rodzaju pierwszej formy ‘Rodziny Sale-
zjañskiej’. Potem zauwa¿ywszy, ¿e wielu opuszcza³o go i ¿e pozosta³
prawie sam, zebra³ wiêc wokó³ siebie grupê ch³opców i przygotowa³
ich, aby utworzyli razem z nim rodzinê zakonn¹. W ten sposób zrodzili
siê Salezjanie. Nastêpnie przysz³a kolej na inne grupy, uporz¹dkowane
na ró¿nych szczeblach, lecz maj¹ce te same apostolskie cele. Ta krótka
wzmianka o ‘historycznej’ drodze oœwieca to, czym jest Rodzina Sale-
zjañska i jej zwi¹zek z podstawow¹ istot¹, jak¹ s¹ osoby konsekrowa-

2 Pages 11-20

▲back to top


2.1 Page 11

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 11
ne, SDB i CMW, których sercem i motorem, jak z reszt¹ ca³ej Rodziny
Salezjañskiej, jest pasja „Da mihi animas, cetera tolle”. Zawiera ona
w sobie ducha, który powinien charakteryzowaæ wszystkich cz³onków
i wszystkie grupy Rodziny Salezjañskiej.
Wydaje mi siê czymœ naturalnym, ¿e im pe³niejsza jest konsekra-
cja, tym wiêksza jest odpowiedzialnoœæ w animacji. To przekonanie
zosta³o nam potwierdzone przez Ojca Œwiêtego Benedykta XVI, w prze-
mówieniu na Audiencji dla Kapitulnych, w dniu 31 marca 2008 roku:
„Ksi¹dz Bosko chcia³, aby ci¹g³oœæ jego charyzmatu w Koœciele, by³a
zapewniona przez wybór ¿ycia konsekrowanego. Równie¿ dzisiaj cha-
ryzmat salezjañski mo¿e wzrastaæ w wiernoœci tylko wtedy, gdy we-
wn¹trz bêdzie posiada³ siln¹ i ¿ywotn¹ grupê osób konsekrowanych”.
1. Rodzina Salezjañska wczoraj
150. rocznica za³o¿enia Towarzystwa Salezjañskiego, to uprzywi-
lejowany moment na refleksjê o oryginalnej idei Ksiêdza Bosko oraz
o faktycznym za³o¿eniu pocz¹tkowych grup, wzbudzonych i podtrzy-
mywanych przez niego: Salezjanów Ksiêdza Bosko, Córek Maryi Wspo-
mo¿ycielki, Stowarzyszenia Wspó³pracowników Salezjañskich, Stowa-
rzyszenia Czcicieli Maryi Wspomo¿ycielki.
I tak, czerpi¹c myœl z przypowieœci zastosowanej przez Jezusa do
wyt³umaczenia Królestwa Bo¿ego i jego dynamizmu, oœmielê siê stwier-
dziæ, ¿e ziarno zasiane przez Ksiêdza Bosko wyros³o staj¹c siê ogrom-
nym liœciastym drzewem, prawdziwym darem Boga dla Koœcio³a i œwia-
ta. Faktycznie bowiem Rodzina Salezjañska prze¿y³a prawdziw¹ wiosnê.
Do pocz¹tkowych grup, pod natchnieniem Ducha Œwiêtego, przy³¹czy³y
siê inne grupy, które zgodnie ze swoim specyficznym powo³aniem, ubo-
gaci³y jednoœæ oraz poszerzy³y pos³annictwo salezjañskie.
Dziœ jest czymœ oczywistym dla wszystkich, jak bardzo rozros³a
siê Rodzina, zwiêkszy³a siê praca wykonana i ta, o której marzymy,
oraz bezgranicznie rozszerzy³o siê pole dzia³ania na rzecz wielu osób
m³odych i doros³ych. Wdziêczni jesteœmy za to Bogu i uœwiadamiamy
sobie nasz¹ wiêksz¹ odpowiedzialnoœæ w³aœnie dlatego, ¿e jak w przy-
padku ka¿dego powo³ania, równie¿ powo³anie Rodziny Salezjañskiej,

2.2 Page 12

▲back to top


12 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
to s³u¿ba pos³annictwu. W naszym przypadku jest to sprawa zbawienia
m³odzie¿y, zw³aszcza najubo¿szej, porzuconej i zagro¿onej.
1.1 Charyzmatyczne „ziarno”.
Duch, mentalnoœæ, doœwiadczenie duszpasterskie oraz wizja œwiata
i Koœcio³a doprowadzi³a Ksiêdza Bosko do pewnych przekonañ i od-
powiadaj¹cych im inicjatyw:
• przyjmowanej w sposób solidarny powszechnej misji Koœcio³a zba-
wienia ca³ego cz³owieka i wszystkich ludzi. W obrêbie tej¿e misji
jego synowie i naœladowcy powinni charakteryzowaæ siê pierwszeñ-
stwem danym m³odzie¿y, ubogim i nie ewangelizowanym jeszcze
ludom;
• u¿ytecznoœci, a jeszcze bardziej nagl¹cej potrzebie i koniecznoœci
duchowego po³¹czenia siê oraz operatywnego stowarzyszenia w celu
podjêcia przedsiêwziêæ, odpowiadaj¹cych powy¿szemu celowi;
• mo¿liwoœciami ¿ycia duchem, który on otrzyma³, w ró¿nych sta-
nach ¿ycia, i w ten sposób poprzez zjednoczenie „dobrych” daæ
wk³ad w wielkie pos³annictwo Koœcio³a, w³¹czaj¹c siê w nie z sa-
lezjañskimi „priorytetami”;
• za³o¿enia pierwszych grup, duchowo skondensowanych wokó³ do-
œwiadczenia oratorium, jako pos³annictwa, stylu, metody i ducha:
– z odmienn¹ wiêzi¹ w odniesieniu do Zgromadzenia salezjañskie-
go (autentycznego zal¹¿ka),
– z odmienn¹ spójnoœci¹ stowarzyszeñ,
– z odmiennym poziomem publicznego zaanga¿owania „chrzeœci-
jañskiego”, jako wymogu przynale¿noœci.
• Historycznej roli SDB, CMW i WS.
1.2 Ziarno ukryte pod œniegiem: ciche wzrastanie.
Te intuicje rozwinê³y siê zgodnie ze zrozumieniem, jakie naœladow-
cy Ksiêdza Bosko mogli posiadaæ, w kontekœcie pewnej wizji i ¿ycia
Koœcio³a. Rozwój ten zauwa¿a siê:
— w ci¹g³oœci i zasiêgu grup za³o¿onych przez Ksiêdza Bosko;
— w udoskonalaniu i okresowych weryfikacjach elementów organi-
zacyjnych i duchowych;

2.3 Page 13

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 13
— w znaczeniu ¿yciowych wiêzi, jakie te grupy utrzymuj¹ miêdzy
sob¹.
W miêdzyczasie, na ró¿nych kontynentach powstawa³y inne grupy,
maj¹ce analogiczne cechy, jako ¿e za³o¿one przez Salezjanów.
Wœród nich wyró¿nia siê z pewnoœci¹ grupa Wolontariuszek Ksiê-
dza Bosko, prze³o¿enie ducha salezjañskiego na konsekrowany stan
¿ycia œwieckiego, bêd¹cy nowoœci¹ tak¿e w Koœciele.
Nowe warunki stworzone przez Sobór Watykañski II (Koœció³
komunii, odnowa Instytutów ¿ycia konsekrowanego, powrót do auten-
tycznego charyzmatu, wy³onienie siê laikatu), doprowadzi³y do odkry-
cia i podkreœlenia charakteru charyzmatycznej „rodziny”, jaki plejada
powsta³ych grup mog³a posiadaæ, oraz do sformu³owania w ten sposób
praktycznych wskazañ: komunikacji miêdzy grupami, wyrazów jedno-
œci, animacyjnej roli Salezjanów, Prze³o¿onego Generalnego, jako zna-
cz¹cego punktu odniesienia, wspólnych elementów duchowoœci.
Tym niemniej ta nowa mentalnoϾ musi jeszcze przejϾ z papieru
do ¿ycia ka¿dej z grup i ka¿dego pojedynczego cz³onka grup, tak, aby
Rodzina Salezjañska prze¿ywana by³a jako wymiar ich powo³ania. „Bez
was nie jesteœmy wiêcej sob¹!”
1.3 Drzewo i las: bujny rozwój
Kilka faktów towarzyszy³o i wspiera³o rozwój Rodziny:
• Grupy, które powsta³y po œmierci Ksiêdza Bosko formalnie popro-
si³y o przynale¿noœæ i powszechnie zosta³a ona uznana. W ca³oœci
oficjalnie uznanych grup jest dziœ dwadzieœcia trzy:
1. Towarzystwo œw. Franciszka Salezego (Salezjanie Ksiêdza
Bosko)
2. Instytut Córek Maryi Wspomo¿ycielki
3. Stowarzyszenie Salezjanów Wspó³pracowników
4. Stowarzyszenie Maryi Wspomo¿ycielki
5. Stowarzyszenie By³ych Wychowanków i By³ych Wychowanek
Ksiêdza Bosko
6. Stowarzyszenie By³ych Wychowanek i By³ych Wychowanków
Córek Maryi Wspomo¿ycielki

2.4 Page 14

▲back to top


14 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
7. Instytut Wolontariuszek Ksiêdza Bosko
8. Córki Najœwiêtszych Serc Jezusa i Maryi
9. Salezjanki Oblatki Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa
10. Aposto³ki Najœwiêtszej Rodziny
11. Siostry Mi³osierdzia z Miyazaki
12. Siostry Misjonarki Maryi Wspomo¿ycielki
13. Córki Boskiego Zbawiciela
14. Siostry S³u¿ebniczki Niepokalanego Serca Maryi
15. Siostry Jezusa M³odzieñca
16. Stowarzyszenie Damas Salesianas
17. Wolontariusze z Ksiêdzem Bosko
18. Siostry Katechetki Maryi Niepokalanej i Wspomo¿ycielki
19. Córki Królewskiej Godnoœci Maryi Niepokalanej
20. Œwiadkowie Zmartwychwsta³ego 2000
21. Zgromadzenie œw. Micha³a Archanio³a
22. Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania
23. Zgromadzenie Sióstr G³osicielek Pana
• Zrodzi³y siê tak¿e inne grupy, które oczekuj¹ na spe³nienie warun-
ków dla formalnego uznania jako cz³onków Rodziny Salezjañskiej.
Tymczasem zaœ przygotowuje siê œrodowisko, na którym kolejne
grupy bêd¹ mog³y jeszcze wyraziæ siê.
• Rodzina Salezjañska dokona³a szerokiej refleksji nad w³asn¹ to¿-
samoœci¹ (por. DRG 358), nad elementami, które dotycz¹ jej trwa-
³oœci i jednoœci, nad swoj¹ organizacj¹ w odniesieniu do przekazu
(por. Karta Jednoœci i Karta Pos³annictwa).
• Ka¿da z grup stara³a siê o w³asne umocnienie, przygotowuj¹c so-
bie Statuty i Regulaminy ¯ycia, przewodnie kierunki dla formacji
cz³onków, syntezê w³asnej i specyficznej duchowoœci salezjañskiej
oraz anga¿uj¹c siê w poprawê organizacji i znalezienie dróg lub
sposobnoœci do dojrzewania i rozwoju.
• Dokonano wspólnego wysi³ku celem pog³êbienia mo¿liwoœci oraz
dla okreœlenia form komunii miêdzy wszystkimi. Wartoœciowym

2.5 Page 15

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 15
do tego odniesieniem by³a najpierw Karta Jednoœci, a potem Karta
Pos³annictwa, które nale¿y nadal rozpowszechniaæ, studiowaæ i re-
alizowaæ.
2. W trzecim tysi¹cleciu: dziœ i jutro
2.1 Na drodze komunii
Koœció³ wszed³ w now¹ fazê komunii naznaczonej Synodami kon-
tynentalnymi i Synodami Koœcio³a powszechnego, dialogiem ekume-
nicznym, ruchem miêdzyreligijnym, zglobalizowan¹ solidarnoœci¹ i za-
anga¿owaniem w pojednanie.
Cechami takiej komunii s¹:
— nowe przebadanie fundamentów,
— wiêkszy zasiêg,
— w³aœciwsze zrozumienie jej warunków,
— wiêksza dostrzegalnoœæ,
— wiêksza apostolska i misyjna operatywnoœæ,
— jej odniesienie do misji: „Komunia rodzi komuniê i w samej swej
istocie przyjmuje kszta³t komunii misyjnej” (ChL 32).
Mimo, ¿e nasza Rodzina jest w wiêkszoœci rodzin¹ apostolsk¹, to
w odniesieniu do bycia rodzin¹ koniecznie odnajduje swoje korzenie
w misterium Trójcy, pocz¹tku, wzorze i celu ka¿dej rodziny. Kontem-
pluj¹c Boga-Mi³oœæ, Boga-Komuniê i Boga-Rodzinê pojmujemy, co
znaczy dla nas pos³annictwo („byæ znakami i nosicielami mi³oœci
Bo¿ej”), duchowoœæ komunii i bycie rodzin¹.
Ojciec przywo³uje nam otwartoœæ serca, dla którego jako cz³onko-
wie i grupy Rodziny Salezjañskiej, przyjmujemy siê i uznajemy niczym
bracia i siostry, mê¿czyŸni i kobiety, których on kocha, przez Niego
w tym samym celu osobiœcie powo³ani do pracy na jego polu. Ciasnota
ludzkiego serca mo¿e wznosiæ zapory, rodziæ dystans i podzia³y, szu-
kaæ – tak jak to by³o wœród Aposto³ów – pierwszego miejsca, ze szko-
d¹ dla Królestwa Bo¿ego. Czasem s¹ to nasze obawy i zastrze¿enia, co
do samej jednoœci z innymi, które wywo³uj¹ podobne skutki. Serce,

2.6 Page 16

▲back to top


16 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
takie jak to Ojca, oznacza g³êbokie i prawdziwe umi³owanie m³odzie-
¿y i tych, co poœwiêcaj¹ ¿ycie dla niej. Przek³ada siê ono na serdecz-
noœæ, dowartoœciowanie wszystkich i ka¿dego, wdziêcznoœæ za to, co
ka¿dy mo¿e i potrafi daæ.
Duch Œwiêty wskazuje nam na drug¹ postawê dla zbudowania ro-
dziny: wdziêczne i radosne przyjêcie ró¿norodnoœci. Oznak¹ Ducha jest
wieloœæ jêzyków, ró¿ne charyzmaty, poszczególne cz³onki cia³a. S¹ ni¹
miliardy ludzi, ka¿dy osobno ukszta³towany jak dziecko Bo¿e. Duch
siê nie powtarza, nie produkuje seriami.
Ksiêdza Bosko by³ mistrzem we wzbudzaniu jednoœci z ró¿norod-
noœci postaw i temperamentów, warunków i zdolnoœci. W jego czasach
ta wra¿liwoœæ nie by³a tak obecna. Dziœ zaœ ró¿norodnoœæ stanowi dla
miêdzyludzkiego wspó³¿ycia, dla œwiadectwa Koœcio³a i dla Rodziny
Salezjañskiej, wyzwanie wychowawcze i duszpasterskie.
Ró¿norodnoœæ znaczy obfitoœæ wiêzi, rozmaitoœæ si³, ¿yznoœæ pól,
a co za tym idzie urodzajnoœæ bez miary. Co za niezrównana sposob-
noϾ dialogu, wzajemnej wymiany duchowych i wychowawczych do-
œwiadczeñ, jakie mog¹ zaoferowaæ w Rodzinie Salezjañskiej mê¿czyŸ-
ni i kobiety, osoby konsekrowane i ¿yj¹ce w œwiecie, kap³ani i œwieccy,
w ich indywidualnym po³o¿eniu jako mê¿ów, ¿on i dzieci, m³odzie¿y,
doros³ych i starszych, robotników, osób pracuj¹cych zawodowo lub stu-
dentów, ludzi z rozmaitych ludów i kultur, w pe³ni si³ lub poddanych
doœwiadczeniu choroby, œwiêtych i grzeszników!
Oczywiœcie jednoœæ miêdzy tym, co ró¿ne, nie jest faktem natural-
nym. Jednak w³aœnie dlatego, ¿ebyœmy mieli si³ê przezwyciê¿yæ instynkt
samouznania, Jezus modli³ siê: „aby stanowili jedno!” (por. J 17,11).
Jezus, Pan i Syn, który sta³ siê naszym towarzyszem podró¿y, któ-
ry jedna wszystko to, co w niebie i co na ziemi (por. Kol 1, 20), na
nowo jednocz¹c je w Bogu, wskazuje nam na trzeci¹ postawê, na: wolê
kroczenia razem do wspólnego celu, usytuowania siê razem w prze-
strzeni, która wcale nie jest niematerialn¹, tzn. w Królestwie; ukszta³-
towania rozpoznawalnej wspólnoty uczniów, która wspólnie przyjmuje
jego polecenie: „Idziecie na ca³y œwiat i g³oœcie Ewangeliê wszelkiemu
stworzeniu” (Mk 16,15).

2.7 Page 17

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 17
Oto trzy niezbêdne postawy do dojrzewania w komunii: otwartoœæ
serca, przyjêcie ró¿norodnoœci i wola kroczenia razem do wspólnego
celu.
2.2 Komunia w pos³annictwie i dla pos³annictwa.
„Komunia rodzi komuniê i w samej swej istocie przyjmuje kszta³t
komunii misyjnej” (ChL 32). Obecnie, w trzecim tysi¹cleciu, nasz g³ów-
ny cel, to wyra¿enie w sposób bardziej oczywisty komunii w pos³an-
nictwie, bior¹c pod uwagê nastêpuj¹ce kryteria:
• Zgodnie ze sta³ymi elementami pocz¹tków i rozwoju Rodziny Sa-
lezjañskiej:
Jedna rzecz pozosta³a niezmienn¹, niczym cenne dziedzictwo: pa-
sja wychowawcza, zw³aszcza w odniesieniu do najubo¿szej m³o-
dzie¿y, której pomagamy uœwiadomiæ sobie o w³asnej godnoœci
osób, o wartoœci i mo¿liwoœciach, jakie ich ¿ycie ma dla Boga i dla
œwiata.
„Da mihi animas”! To motto Ksiêdza Bosko, które czynimy na-
szym! Patrzymy na m³odzie¿, na jej wymiar duchowy i to w³aœnie
ni¹ pragniemy siê zaj¹æ, aby obudziæ w niej powo³anie do dzie-
ciêctwa Bo¿ego i pomóc jej zrealizowaæ je, postêpuj¹c wed³ug Sys-
temu Prewencyjnego, tzn. poprzez rozum, religiê i dobroæ. To zaœ
zak³ada oderwanie od tego wszystkiego, co mo¿e odwróciæ nas od
naszego oddania siê Bogu i m³odzie¿y. Oto znaczenie „cetera tol-
le”, które jest drug¹ czêœci¹ naszego motta.
• Odpowiadaj¹ce warunkom dzisiejszego œwiata:
Œwiat po³¹czony przez komunikacjê, charakteryzuj¹cy siê z³o¿ono-
œci¹, przekrojowym znaczeniem wielu „spraw”, mo¿liwoœci¹ dzia³a-
nia w sieci, oferuje now¹ perspektywê dla pos³annictwa chrzeœcijañ-
skiego, rozwojowego, wychowawczego i m³odzie¿owego.
Rodzina Salezjañska razem bêdzie siê stara³a utrwaliæ w³asn¹ obec-
noœæ w spo³eczeñstwie i wp³yw na jej wychowawcze oddzia³ywa-
nie. Istnieje problem m³odzie¿y, istnieje ¿ycie, które trzeba chro-
niæ; istnieje ubóstwo w ró¿nych formach, które trzeba pokonaæ;
istnieje pokój, który trzeba rozwijaæ; istniej¹ zadeklarowane prawa

2.8 Page 18

▲back to top


18 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
cz³owieka, które trzeba urzeczywistniæ; istnieje Jezus Chrystus, któ-
rego nale¿y daæ poznaæ.
• Jako owoc ostatnich Wi¹zanek:
Wi¹zanki ostatnich trzech lat podkreœla³y piln¹ potrzebê wycho-
wania, zaanga¿owania na rzecz rodziny, rozwoju ¿ycia, dania pierw-
szeñstwa ubogim, zglobalizowanej solidarnoœci i nowej ewan-
gelizacji.
Ten nowy etap Rodziny Salezjañskiej naznaczony bêdzie gor¹c¹
i czynn¹ mi³oœci¹, pe³n¹ fantazji i wspania³omyœlnoœci, t¹, która
uczyni³a z Ksiêdza Bosko obraz Jezusa Dobrego Pasterza, roz-
poznawalnego przez m³odzie¿ i prostych ludzi jego czasów. My,
jako Rodzina Salezjañska, wezwani jesteœmy dziœ, w XXI wieku,
aby ukszta³towaæ nasze serca ubogie, a czasem nawet grzeszne,
wed³ug serca Jezusa, w którym Bóg ukaza³ siê œwiatu, jako Ten,
który daje ¿ycie, aby cz³owiek by³ szczêœliwy i mia³ ¿ycie w obfi-
toœci (por. J 10,10).
2.3 Niektóre wymagania na dalsz¹ drogê
Natychmiast pojawiaj¹ siê niektóre wymagania, aby kontynuowaæ
drogê dojrzewania i osi¹gniêcia komunii w pos³annictwie, jak¹ posta-
wiliœmy sobie za cel.
— Pog³êbiæ, aby lepiej go zrozumieæ, mo¿liwe wspólne pole pos³an-
nictwa oraz jego praktyczne cechy.
Wszystko to poci¹ga za sob¹ wspólne spojrzenie, refleksjê, dialog,
naukê, modlitwê dla znalezienia drogi, któr¹ nale¿y pokonaæ w du-
chu komunii. Jest to znak mi³oœci, na który oczekuje m³odzie¿ i któ-
rego wp³yw i korzyœæ odczuj¹ z pewnoœci¹.
— Na nowo postawiæ w centrum duchowoœæ, jako bodziec komunii
dla pos³annictwa, dostosowany do czasu Koœcio³a i warunków dzi-
siejszej religijnoœci. St¹d te¿ jest nagl¹ca koniecznoœæ formacji
cz³onków i zaanga¿owania innych.
Œwiêtoœæ to Ÿród³o i energia, z której „bior¹ swój pocz¹tek liczne
grupy apostolskie, które w ró¿ny sposób pracuj¹ dla zbawienia m³o-
dzie¿y” (Konst. SDB art. 5), czyli Rodzina Salezjañska. Nie mo¿-

2.9 Page 19

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 19
na przyjmowaæ, ¿e mo¿e byæ ona efektem nawet doskona³ej orga-
nizacji, lub wyszukanych metod zrzeszania. Wzbudzi³ j¹ Duch Œwiê-
ty i to Nim ona ¿yje.
Do tej Rodziny kierujê nagl¹ce zaproszenie do zdobywania nowej
mentalnoœci, do myœlenia o sobie i dzia³ania, jako Ruch o silnym
duchu komunii (jednoœci), z siln¹ wol¹ wspó³dzia³ania (jednoœci za-
mierzeñ), z dojrza³¹ zdolnoœci¹ pracy w sieci (jednoœci¹ progra-
mów). W Regulaminie Salezjanów Wspó³pracowników Ksi¹dz
Bosko napisa³: „W ka¿dym czasie uwa¿a siê za konieczne zjedno-
czenie dobrych ludzi dla wzajemnego s³u¿enia w czynieniu dobra i
unikaniu z³a… S³abe si³y, gdy siê jednocz¹, staj¹ siê mocne. Je¿eli
jeden sznurek, wziêty osobno ³atwo siê zrywa, to bardzo trudno
jest zerwaæ trzy z³¹czone sznurki. S³abe si³y, ale zjednoczone, staj¹
siê mocne: Vis unita fortior, funiculus triplex difficile rumpitur”.
Nie powinniœmy nigdy zapominaæ, ¿e zostaliœmy za³o¿eni przez
Œwiêtego mi³oœci spo³ecznej, Ksiêdza Bosko (por. Deus Caritas Est,
40), który œwiadomy by³ tego, ¿e praca wychowawczo-duszpaster-
ska potrzebuje mi³oœci wspó³dzia³aj¹cej, dla której Duch Œwiêty
wzbudza charyzmaty.
— Zapewniæ autonomiczn¹ zdolnoœæ grup w tym, co dotyczy ich w³a-
snego rozwoju, formacji swoich cz³onków i inicjatyw apostolskich.
— Zrozumieæ i doœwiadczyæ sprawnych form wspó³pracy: „myœleæ
globalnie, dzia³aæ lokalnie”.
— Pog³êbiæ salezjañskie doœwiadczenie prze¿ywane w stanie œwieckim.
3. Kierunki na przysz³oœæ
Owocem tej Wi¹zanki zatem powinien byæ po³¹czony wysi³ek,
zgodny z kierunkiem pos³annictwa, który bêdzie bardziej zauwa¿alny
i konkretny.
Wiele jest propozycji do rozwa¿enia, bior¹c pod uwagê rozwój ¿y-
cia i pewnych priorytetów. Do tego zmierzaj¹: Karta Jednoœci i Karta
Pos³annictwa Rodziny Salezjañskiej. Podczas, gdy pierwsza precyzuje
w sposób dok³adny nasze wspólne DNA, to znaczy te elementy, które

2.10 Page 20

▲back to top


20 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
charakteryzuj¹ nasz¹ salezjañsk¹ i charyzmatyczn¹ to¿samoœæ, druga
zaœ stanowi deklaracjê kierunków i zamierzeñ. Celem ich obu jest, na
pierwszym miejscu, stworzenie œwiadomoœci, ukszta³towanie men-
talnoœci, wzbudzenie „kultury rodziny Salezjañskiej”. Obie powinny
doprowadziæ ka¿dego z cz³onków poszczególnych grup do poczucia,
¿e bez drugich to nie to, co ma byæ, a w konsekwencji powinny zrodziæ
ró¿norodne i wielorakie formy wspó³dzia³ania, nie wszystkie zin-
stytucjonalizowane. Mam nadziejê, ¿e jednym z owoców tej Wi¹zanki
bêdzie Karta Duchowoœci, o której wiele razy mówi³em. Duchowoœæ,
jest istotn¹ motywacj¹ oraz najsilniejszym dynamizmem zaanga¿owa-
nia ka¿dego cz³onka Rodziny Salezjañskiej, która mo¿e zapewniæ wiêk-
sz¹ skutecznoœæ i wp³yw w dzia³aniu wychowawczym i ewange-
lizacyjnym.
3.1 Formy wspó³dzia³ania w pos³annictwie
Odniesienie do Karty Jednoœci i do Karty Pos³annictwa daje nam
sposobnoœæ do refleksji nad mo¿liwymi warunkami wspó³dzia³ania
w pos³annictwie. Powinniœmy przede wszystkim mieæ na uwadze to,
¿e mamy ju¿ pewne wspólne pos³annictwo i je realizujemy. Jest to po-
s³annictwo wzbudzone i podzielone przez Ducha Œwiêtego, na ró¿ne
pos³ugi i inicjatywy, na ró¿ne sposoby oddzia³ywania, ale w zbie¿no-
œci celów, treœci i metod, tak jak mo¿na o tym przeczytaæ we wszyst-
kich konstytucjach, regulaminach lub statutach poszczególnych grup.
By³o to dzie³em Ducha Œwiêtego, który z salezjañskiego pnia wypuœci³
i pozwoli³ rosn¹æ nowej ga³êzi, wraz z jej charakterystycznymi cecha-
mi. Pozwala nam to zrozumieæ, ¿e pierwszym warunkiem komunii
i wspólnego pos³annictwa jest realizacja z maksymalnym wysi³kiem
w³asnego powo³ania i pos³annictwa przez ka¿d¹ grupê, który w sposób
wierny i kreatywny wzbudza ich ci¹g³¹ ¿ywotnoœæ. Duch Œwiêty po-
dzieli³ nas ju¿ na mê¿czyzn i kobiety, osoby konsekrowane i œwiec-
kich, obecnych wœród m³odzie¿y, wœród chorych, wœród ludów do ewan-
gelizacji itd. Je¿eli ka¿da grupa w duchu i zgodnie z zamierzeniami
wyra¿onymi we w³asnych statutach, i które odpowiadaj¹ duchowoœci
salezjañskiej, spe³nia ten cel, to ju¿ wype³niliœmy nasze salezjañskie
pos³annictwo.

3 Pages 21-30

▲back to top


3.1 Page 21

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 21
Pierwsz¹ wielk¹ pomoc¹ i najlepsz¹ realizacj¹ Karty Jednoœci i Karty
Pos³annictwa jest zatem œwiadomoœæ komplementarnoœci w s³u¿bie
wielkiego pos³annictwa, za któr¹ ma iœæ otwarcie i gotowoœæ do poma-
gania i wspierania wspólnego pos³annictwa przez ka¿d¹ z grup.
Jednak nasze czasy wymagaj¹ i pozwalaj¹ na nowe formy wyrazu
wspólnego pos³annictwa. Istniej¹ dziœ, jak podkreœlone to zosta³o
w Wi¹zankach z ostatnich lat, problemy przekrojowe (tj. rodzina, ¿y-
cie, wychowanie, prawa nieletnich, sprawa pokoju, kwestia kobiet,
ochrona œwiata stworzonego), które mog¹ daæ sposobnoœæ wspólnego
zaanga¿owania. A przede wszystkim istnieje globalna solidarnoœæ, która
wyra¿a siê w ró¿nych formach i poszukiwaniu zgody, publicznych
deklaracjach, presji wywieranej na instytucje, nadaj¹ce kierunek ¿y-
ciu narodów i œwiata. Istniej¹ tak¿e nowe mo¿liwoœci po³¹czenia w sie-
ci i przekazu. To zaœ prowadzi do rozmaitych form dzia³ania oraz
uruchomienia sposobów wspó³dzia³ania, które wczeœniej nie by³y mo¿-
liwe. Chcemy, aby zaowocowa³y nie zbadane jeszcze dot¹d mo¿li-
woœci w ramach pos³annictwa salezjañskiego oraz skorzystaæ z okazji,
jak¹ daj¹ nam nasze czasy, ³¹cz¹c nabyte zdolnoœci i innowacyjn¹
kreatywnoϾ.
Jestem przekonany, ¿e Rodzina Salezjañska zaprezentuje siê w spo-
sób wiarygodny przed Koœcio³em oraz, ¿e bêdzie dla m³odzie¿y duszpa-
stersko, duchowo i powo³aniowo owocn¹, je¿eli wspólnie, jako prawdzi-
wy Ruch, dla niej bêdzie pracowaæ. Nie mo¿emy przy tym zapominaæ,
¿e Ruch odznacza siê pewnymi silnymi ideami i wspólnym duchem.
To w³aœnie w jednym duchu i dzia³aniu odnajduj¹ siê i ³¹cz¹ cz³onko-
wie ró¿nych grup pewnego ruchu, bardziej ni¿ w tym samym statucie.
Jest to bardziej ¿yciowy, ni¿ formalny akces! Z tej perspektywy Ruch
salezjañski jest du¿o wiêkszy ni¿ Rodzina Salezjañska, poniewa¿ obej-
muje sam¹ m³odzie¿, rodziców naszych odbiorców, wspó³pracowników,
wolontariuszy, sympatyków salezjañskiego dzie³a, dobrodziejów, tak-
¿e niechrzeœcijan, jak to ma miejsce w wielu czêœciach œwiata, zw³asz-
cza w Azji, ale nie tylko tam. Chodzi tu o osoby, które czêœciowo uczest-
nicz¹ w pos³annictwie lub w salezjañskim charyzmacie. S¹ oni nazywani
„Przyjació³mi Ksiêdza Bosko”. I to w³aœnie wewn¹trz tego wielkiego
Ruchu umieœci siê Rodzina Salezjañska, jako jego centrum animacji.

3.2 Page 22

▲back to top


22 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
3.2 Œrodki
Na jakie œrodki liczymy?
• Na pierwszym miejscu stawiamy na formacjê osób i umocnienie
wspólnot lub grup.
• Potrzebujemy równie¿ przepracowaæ i nabyæ wspóln¹ kulturê lub
charyzmatyczn¹ mentalnoœæ, której powinny s³u¿yæ Karta Jedno-
œci i Karta Pos³annictwa.
• Z pewnoœci¹ u¿yteczne jest tak¿e wsparcie organizacyjne, jednak
ma ono jedynie wartoœæ pomocnicz¹ i nale¿y j¹ dostosowaæ do kon-
kretnych wymagañ i sytuacji.
Nadal zatem wierzymy, ¿e jeszcze dziœ Rodzina Salezjañska jest
przede wszystkim rzeczywistoœci¹ charyzmatyczn¹, której wielkimi za-
sobami s¹ Duch i kreatywnoœæ. A wszystko to oparte jest na wystar-
czaj¹cej strukturze organizacyjnej.
W odniesieniu do pos³annictwa, nale¿y tak¿e podkreœliæ inny aspekt.
Uznajemy siê za wspó³odpowiedzialnych w pos³annictwie. Musimy
jednak mieæ na uwadze, ¿e pos³annictwo, które ma odniesienie do ró¿-
nych pól pracy (obszarów, wymiarów), ze wspólnymi celami i duchem,
nie koniecznie poci¹ga za sob¹ wspó³odpowiedzialnoœæ w ka¿dej po-
jedynczej inicjatywie i w ka¿dym pojedynczym œrodowisku. Prze-
chodz¹c stopniowo od wizji wielkiego zakresu pos³annictwa, do jego
konkretnej realizacji zauwa¿y siê, czy ³¹cz¹ siê formy dwustronnej lub
trójstronnej wspó³pracy, bez apriorystycznego zaczepiania siê o jak¹œ
globaln¹ strukturê, która prewencyjnie pokieruje ca³oœci¹. Wypada
nam mieæ jasny cel oraz œledziæ bieg ¿ycia i rzeczywistoœci, tak jak to
powtarzaliœmy w poprzednim szeœcioleciu, w odniesieniu do globalne-
go myœlenia i lokalnego dzia³ania, daj¹c znacz¹c¹ witalnoœæ komór-
kom, podstawowym organom, instytucjom poœrednim i w koñcu ca³ej
strukturze.

3.3 Page 23

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 23
3.3 Niektóre pola wspó³pracy
M³odzie¿
Wszyscy staramy siê pracowaæ z mo¿liwie najwiêksz¹ liczb¹
m³odzie¿y i poprzez ró¿norodne inicjatywy. Zauwa¿amy, ¿e wœród m³o-
dych konsoliduj¹ siê, zw³aszcza w ostatnim okresie czasu, grupy m³o-
dzie¿owe zamierzaj¹ce podj¹æ drogê ludzkiego i religijnego dojrzewa-
nia, zgodnego z Systemem Prewencyjnym, który – jak wiemy – to nie
tylko metoda, lecz tak¿e sposób pojmowania treœci. W nich formuj¹
siê liderzy, nazywani animatorami, przewodnicy i inni. Umacnia siê
w sposób szczególny Salezjañski Ruch M³odzie¿owy (MGS), w któ-
rym ³¹cz¹ siê grupy m³odzie¿owe rodz¹ce siê i kszta³tuj¹ce w obrêbie
Rodziny Salezjañskiej i pragn¹ce do niej nale¿eæ. Jest to mo¿liwoœæ
zaoferowana wszystkim. Dotychczas w animacji MGS istnia³a silna
wspó³praca miêdzy Salezjanami a Córkami Maryi Wspomo¿ycielki.
Mam nadziejê, ¿e w przysz³oœci zintensyfikuje siê jeszcze bardziej
uczestnictwo Salezjanów Wspó³pracowników i By³ych Wychowanków,
promuj¹c MGS wœród ich grup m³odzie¿owych.
Równie¿ ta inicjatywa zosta³a uzgodniona pomiêdzy najbli¿szymi
sobie ga³êziami Rodziny Salezjañskiej i najbardziej obecnymi na polu
m³odzie¿owym. CMW i SDB maj¹ d³ugie doœwiadczenie, wiele dzie³
i organy animacji, dzia³aj¹ce ju¿ od d³u¿szego czasu. Ale samo uczest-
nictwo otwarte jest na wszystkich innych. Dokonuje siê ono, poczyna-
j¹c ka¿dorazowo od programu wypracowanego przy okazji spotkañ lub
szczególnych wydarzeñ.
W odniesieniu do grup m³odzie¿owych korzystnym jest posiada-
nie wspólnego programu formacji ludzkiej, drogi wiary i propozycji
powo³ania, jako ¿e wszystko to urzeczywistnia wychowawcz¹ koncep-
cjê Ksiêdza Bosko.
Zatem w M³odzie¿owym Ruchu Salezjañskim, który odczuwa ju¿
swój œwiatowy wymiar, istniej¹ formy wspó³dzia³ania i mo¿liwoœci
otwarcia siê na innych. Poruszaj¹c siê po Zgromadzeniu zauwa¿y³em,
w jaki sposób przes³anie Prze³o¿onego Generalnego, przesy³ane ka¿dego

3.4 Page 24

▲back to top


24 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
roku z Turynu, z okazji Œwiêta Ksiêdza Bosko, skupia w wymiarze
œwiatowym grupy obecne na ró¿nych kontynentach. Istnieje zatem m³o-
dzie¿owa przestrzeñ, gdzie mo¿emy wychowywaæ m³odych ludzi, tak-
¿e do przysz³ych form wspó³dzia³ania i solidarnoœci.
Ukazuje to równie¿ powodzenie, jakim cisz¹ siê Œwiatowe Dni
M³odzie¿y, które pomimo wydatków i odleg³oœci, gromadz¹ m³odzie¿
ze wszystkich stron œwiata; m³odzie¿ przynale¿¹c¹ do grup diecezjal-
nych, grup animowanych przez instytuty zakonne, ruchy lub po prostu
uto¿samiaj¹ce siê z tego rodzaju inicjatywami.
Propozycja powo³aniowa
Propozycja powo³aniowa, ukierunkowanie powo³aniowe i ukierun-
kowanie naszego œwiadectwa, to kwestie zwi¹zane z tematem MGS.
Wiemy, ¿e Ksi¹dz Bosko, który bardzo szanowa³ œwieckich, cieszy³
siê bardzo, mog¹c daæ Koœcio³owi kap³anów i osoby konsekrowane.
Je¿eli faktycznie wszyscy maj¹ tê sam¹ godnoœæ i tak samo wezwani
s¹ do œwiêtoœci, to równie¿ prawd¹ jest, ¿e w doczesnej dynamice Kró-
lestwa Bo¿ego istniej¹ powo³ania, które w sposób szczególny pobu-
dzaj¹ wspólnotê Koœcio³a. St¹d wa¿nym jest, abyœmy byli zjednoczeni
równie¿ wokó³ tego celu. Przymuszaj¹c nasze grupy i nasz¹ m³odzie¿
do formacji ludzkiej i chrzeœcijañskiej, proponujemy im szeroki wa-
chlarz powo³añ, podkreœlaj¹c przy tym wiêksze zobowi¹zanie „naœla-
dowania Chrystusa” w³aœciwe niektórym powo³aniom.
Celem tworzenia grup m³odzie¿owych, uformowanych przez na-
sze ró¿ne ga³êzie Rodziny, nie jest posiadanie hodowli „piskl¹t”, dla
w³asnego stowarzyszenia. Naszym celem jest chrzeœcijañskie wycho-
wanie i ukierunkowanie m³odego cz³owieka w jego ¿yciu. Musimy
umieæ przekazaæ m³odemu cz³owiekowi wezwanie Chrystusa, wskazu-
j¹c na fakt, ¿e w doczesnej dynamice Królestwa Bo¿ego istniej¹ tak¿e
powo³ania poci¹gaj¹ce za sob¹ wiêksze zobowi¹zania. Musimy byæ
zdolni wzbudzaæ w m³odych pragnienie formacji i gotowoœci, byæ zdolni
ukierunkowaæ ich na powo³ania do s³u¿by i powo³ania o du¿ym zna-
czeniu (wœród nich stawiam równie¿ wolontariat), a wszystko to z rze-
czywistym odniesieniem do Królestwa Bo¿ego.

3.5 Page 25

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 25
Misje
Trzecim polem, na którym wspó³pracujemy, a które solidarnoœæ i ak-
tualna wspó³praca mog¹ rozszerzyæ, stwarzaj¹c nowe mo¿liwoœci, jest
pole misji. Ostatnie wyprawy misyjne umocni³y u boku zakonników,
obecnoœæ œwieckich: jednostek, par, a nawet ca³ych rodzin. To wspa-
nia³a rzecz móc podkreœliæ, ¿e w obrêbie Rodziny Salezjañskiej istnie-
j¹ grupy, które w samej swej nazwie posiadaj¹ wymiar misyjny.
Niemniej jednak, sam wymiar misyjny ma ró¿ne formy wyrazu i ini-
cjatyw, zw³aszcza w obecnym czasie, w którym mówi siê o zglobalizo-
wanej solidarnoœci. Istniej¹ nowe mo¿liwoœci pracy misyjnej. Istnieje
mo¿liwoœæ osobistej obecnoœci, istnieje mo¿liwoœæ zwi¹zków bliŸnia-
czych oraz ró¿ne formy wspierania na odleg³oœæ. Dostrzegaj¹c ró¿nice
pomiêdzy ró¿nymi czêœciami œwiata, myœlê, jak piêknym by³oby to,
gdyby istnia³a sieæ zwi¹zków bliŸniaczych, bêd¹ca w stanie przekazy-
waæ œrodki odpowiadaj¹ce rozmaitym potrzebom; a tam, gdzie istniej¹
wystarczaj¹ce si³y, otwarcie na czasow¹, a nawet sta³¹ wspó³pracê. Naj-
pierw na etapie projektu, a nastêpnie do wspólnej realizacji.
Biuletyn Salezjañski
Jest jeszcze jeden, bardzo wa¿ny, dodatkowy sektor, gdzie ju¿ wspó³-
pracujemy. To pole komunikacji w Koœciele i w spo³eczeñstwie. Ka¿da
grupa posiada w³asny organ komunikacji wewnêtrznej, które nastêpnie
przekazuje informacje na zewn¹trz. Wiecie jednak, ¿e istnieje czaso-
pismo lub organ, który reprezentuje nas wszystkich, a którym jest Biu-
letyn Salezjañski. My mówimy, ¿e jest to organ Rodziny Salezjañskiej,
Salezjañskiego Ruchu i ca³ej œwiatowej opinii salezjañskiej, która przed-
stawia punkt widzenia Rodziny Salezjañskiej na temat aktualnie prze-
¿ywanej rzeczywistoœci oraz otwiera œwiatu okno na salezjañsk¹ rze-
czywistoϾ.
To prawda, ¿e Biuletyn prowadzony i zarz¹dzany jest przez Zgroma-
dzenie Salezjañskie. By³oby zbytecznym i trudnym do utrzymania, two-
rzenie wielkiego organu przedstawicielskiego. St¹d coraz wiêcej miej-
sca w radzie redakcyjnej oddaje siê Rodzinie Salezjañskiej i przedstawia
siê nasz¹ rzeczywistoœæ, zamiast w sposób niestosowny „rozdzielaæ”
strony. Z obrazu jaki Biuletyn tworzy, wszyscy, czerpiemy korzyϾ.

3.6 Page 26

▲back to top


26 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
3.4 Koœcielna wyrazistoœæ salezjañskiej obecnoœci, jako „Ruchu”
By³oby interesuj¹cym, za poœrednictwem wszystkich form wspó³-
dzia³ania, jakie mo¿na zastosowaæ, dzia³aæ w coraz wiêkszym stopniu,
jako Ruch i byæ w ten sposób dostrzegalni w rzeczywistoœci spo³ecznej
i koœcielnej. Musimy przezwyciê¿yæ dwa, faktycznie nie urojone nie-
bezpieczeñstwa. Z jednej strony zbytnio rozkrzyczanego protagonizmu,
a z drugiej nieusprawiedliwionego absenteizmu. W Koœciele lokalnym
powinna jasno wyra¿aæ siê nasza solidarna obecnoœæ z Biskupem i ka-
p³anami, bardziej ni¿ wielkie dzie³o propagandy lub wyg³aszanych
oœwiadczeñ. Powinniœmy pokazaæ nasz¹ zdolnoœæ dzia³ania w pewnych
sprawach, udowadniaj¹c, ¿e nie dzia³amy na rzecz nas samych, lecz na
rzecz wspólnoty Koœcio³a, który z kolei dzia³a na rzecz zbawienia œwiata.
3.5 Kultura Rodziny Salezjañskiej
Aby kultura Rodziny, to znaczy wizja i mentalnoœæ wspólnej pra-
cy, przesz³a na wszystkie ga³êzie i na ca³e drzewo, koniecznym jest,
aby wszyscy cz³onkowie poszczególnych grup uœwiadomili sobie
o przynale¿noœci do szerokiego Ruchu osób, który zrodzi³ siê z apo-
stolskiego serca Ksiêdza Bosko, oraz przygotowali siê na ró¿ne formy
wspó³dzia³ania, a tak¿e inne, wielorakie, ¿ywotne i daj¹ce siê zmoder-
nizowaæ formy wspó³pracy. Nie poszukujemy wielkiej organizacji dla
odgórnego ustalenia czy ratyfikacji tego, co jest do zrobienia, lecz sil-
nego impulsu duchowoœci, zdolnej o¿ywiæ komórki i organy, tak, aby
potem tworzy³y one mo¿liwe formy wspó³pracy.
Z tej perspektywy rodzi siê pierwsze zadanie ponownego przeczy-
tania przez wszystkich „Karty Jednoœci” i „Karty Pos³annictwa”. To
tam w³aœnie znajduj¹ siê wielkie przewodnie myœli do przekazania oraz
wielkie wybory, których nale¿y dokonaæ.
Oprócz studium tych¿e dokumentów korzystnym bêdzie zdobyæ
doœwiadczenia wspólnego ¿ycia, duchowoœci, braterstwa i wspó³pracy.
Podniesie to poziom wzajemnego zaufania oraz dowartoœciowania mo¿-
liwoœci, jakie posiadaj¹ charyzmat i Rodzina Ksiêdza Bosko. Celem
do osi¹gniêcia jest przejœcie od harmonii do jednoœci zamierzeñ, do
wspó³pracy i wspó³odpowiedzialnoœci za wspólne projekty w œrodowi-
sku spo³ecznym i koœcielnym.

3.7 Page 27

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 27
4. Wskazówki do praktycznego zastosowania Wi¹zanki
Oto niektóre kroki, które nale¿y uczyniæ, aby Rodzina Salezjañska
naprawdê sta³a siê szerokim Ruchem w s³u¿bie zbawienia m³odzie¿y.
4.1 Wspó³pracowaæ razem w formacji i pog³êbianiu charyzmatycznej
mentalnoœci Rodziny Salezjañskiej
W tym celu podejmie siê wysi³ek:
— uczynienia przedmiotem studium i pog³êbienia ka¿dej z grup Ro-
dziny Salezjañskiej „Kartê Jednoœci” i „Kartê Pos³annictwa”, aby
doprowadziæ w ka¿dym ich cz³onku do wzrostu kultury Rodziny
oraz œwiadomoœci Ruchu;
— podzielenia siê wnioskami z tego studium na „Konsulcie” lokalnej
i inspektorialnej Rodziny Salezjañskiej oraz wybrania, jako podsu-
mowanie, niektórych praktycznych kierunków wspó³uczestnictwa
i wspó³pracy w s³u¿bie salezjañskiego pos³annictwa we w³asnym
œrodowisku.
4.2 Rozwijaæ wspólnie podzielane zaanga¿owanie
Zbadaæ wspólnie, wœród ró¿nych grup Rodziny Salezjañskiej dzia-
³aj¹cych w œrodowisku, sytuacjê dzisiejszej m³odzie¿y, zw³aszcza w od-
niesieniu do wielkich wyzwañ ¿ycia, ró¿nych form ubóstwa, ewangeli-
zacji, pokoju, praw cz³owieka… oraz poszukiwaæ:
— dróg poprawy realizowanych ju¿ inicjatyw, poprzez wiêksz¹ wspó³-
pracê i dzia³anie w sieci;
— nowych inicjatyw, które mo¿na rozwijaæ poprzez specyficzny wk³ad
ró¿nych grup obecnych w œrodowisku.
4.3 Konsulta lokalna i inspektorialna Rodziny Salezjañskiej – narzê-
dzie jednoœci
Uczyniæ bardziej spójn¹ Konsultê lokaln¹ i Konsultê inspektorila-
n¹ Rodziny Salezjañskiej, poszukuj¹c najbardziej odpowiedniej formy
ich zebrania, tak, aby nie by³y tylko okazjami do wymiany myœli i do-
œwiadczeñ, lecz przede wszystkim narzêdziem:
— do wspólnej refleksji nad wyzwaniami pos³annictwa we w³asnym
œrodowisku i podzieliæ siê niektórymi podstawowymi kierunkami

3.8 Page 28

▲back to top


28 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
dania odpowiedzi, jakie ka¿da z grup stara siê podj¹æ wed³ug swo-
ich mo¿liwoœci;
— do poszukiwania zrêcznych dróg wspó³pracy i dobrze okreœlonych,
jako projekty wychowawcze i ewangelizacyjne, zw³aszcza na rzecz
m³odzie¿y.
4.4 Promocja i rozwój niektórych programów wspó³pracy i dzia³ania
w sieci
— Animacja Salezjañskiego Ruchu M³odzie¿owego,
• rozwijaj¹c w ró¿nych grupach m³odzie¿owych, animowanych
przez grupy RS zobowi¹zanie do dzielenia siê i uczestnictwa w
Salezjañskim Ruchu M³odzie¿owym;
• w³¹czaj¹c siê w kierowanie grupami i m³odzie¿¹;
• podzielaj¹c w ramach formacji grup program wychowania do
wiary, który pomo¿e im odkryæ i przyj¹æ w³asne apostolskie po-
wo³anie w Koœciele i w spo³eczeñstwie.
— Animacja i promocja wœród m³odzie¿y i doros³ych wolontariatu sa-
lezjañskiego, spo³ecznego i misyjnego, jako salezjañska odpowiedŸ
na wielkie wyzwania dzisiejszego œwiata m³odzie¿y, a zw³aszcza
m³odzie¿y najubo¿szej i zagro¿onej.
— Promocja powo³añ kap³añskich, zakonnych i œwieckich do szcze-
gólnego zaanga¿owania w s³u¿bie Koœcio³a, a w szczególny spo-
sób w Rodzinie Salezjañskiej, poprzez:
• uczestnictwo w inicjatywach powo³aniowych, promowanych w
Koœciele lokalnym;
• œwiadectwo w³asnego ¿ycia prze¿ywanego jako powo³anie oraz
przedstawianie ró¿nych powo³añ w Koœciele i w spo³eczeñstwie,
a zw³aszcza w Rodzinie Salezjañskiej;
• zwrócenie szczególnej uwagi i towarzyszenie m³odzie¿y przez
odpowiednie inicjatywy w jej drodze narzeczeñstwa;
• wspieranie rodzin i rodziców w ich pracy wychowawczej, pro-
muj¹c szko³y rodziców, grupy par, itp.

3.9 Page 29

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 29
Zakoñczenie
Zakoñczê modlitw¹ do Ksiêdza Bosko, charyzmatycznego ojca ca-
³ej Rodziny Salezjañskiej, u³o¿on¹ przez ks. Idziego Viganò. Wydaje
mi siê ona jak najbardziej stosowna, jako ¿e jest szczególnie ukierun-
kowan¹ i programow¹. A potem, jak zawsze, dodam obrazowe opo-
wiadanie Wi¹zanki. Œw. Pawe³, mówi¹c o rzeczywistoœci Koœcio³a, u¿y³
metafory cia³a: „jak jedno jest cia³o, choæ sk³ada siê z wielu cz³onków,
a wszystkie cz³onki cia³a, mimo i¿ s¹ liczne, stanowi¹ jedno cia³o” (1Kor
12,12). Odnosz¹c siê do Rodziny Salezjañskiej wolê obok jednoœci, do
której odnosi siê obraz cia³a, podkreœliæ ¿ywotnoœæ i dynamizm w³a-
œciwy ruchowi, przez co wybra³em obraz lasu, równie¿ dla odniesienia
do pocz¹tkowej przypowieœci o ziarnie, które staje siê drzewem i drze-
wa, które staje siê lasem.
Oto modlitwa Rodziny Salezjañskiej:
Ojcze i nauczycielu m³odzie¿y,
Œwiêty Janie Bosko,
który pos³uszny Duchowi Œwiêtemu
z³¹czy³eœ z Rodzin¹ Salezjañsk¹
skarb szczególnego umi³owania
„maluczkich i ubogich”.
Naucz nas byæ ka¿dego dnia dla nich
znakami i nosicielami mi³oœci Bo¿ej,
podtrzymuj¹c w naszym duchu
uczucia Chrystusa, Dobrego Pasterza.
Proœ dla wszystkich cz³onków twojej Rodziny
o serce pe³ne dobroci,
o wytrwa³oœci w pracy,
o m¹droœæ w rozeznawaniu,
o odwagê do œwiadczenia
o œwiadomoœci Koœcio³a i misyjnej wspania³omyœlnoœci.

3.10 Page 30

▲back to top


30 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Wyproœ dla nas u Chrystusa
³askê bycia wiernymi
szczególnemu przymierzu,
które Pan zawar³ z nami,
i spraw, abyœmy pod przewodnictwem Maryi,
radoœnie przeszli,
razem z m³odzie¿¹,
drog¹, która prowadzi do mi³oœci.
Amen
A teraz czas na metaforyczn¹ opowieœæ.
Œwierki
Wilcze wycie, niczym dreszcz przebieg³ po zboczu góry. Jeleñ, który
spokojnie skuba³ ¿yzn¹ i miêkk¹ trawê pokryt¹ ros¹, przestraszy³ siê i
ruszy³ pe³nym biegiem poprzez las sosnowy.
Okaza³e rogi jelenia lekko dotyka³y i potrz¹sa³y ga³êziami. Jedna z
nabrzmia³ych i dojrza³ych szyszek oderwa³a siê od ga³êzi œwierka i po-
toczy³a siê w dó³ po zboczu, odbi³a siê o wystaj¹c¹ ska³ê i spad³a z
g³uchym odg³osem w mokre i rozwarte zapadlisko.
Garstka nasion wypad³a na zewn¹trz z ich wygodnego pomiesz-
czenia i rozsypa³a siê po gruncie.
„Hurra!” – krzyknê³y jednog³oœnie nasionka. „Nadszed³ czas!””
„Uda³o siê! Tu niema wiewiórek i myszy, ¿adnego niebezpieczeñ-
stwa”.
Zaczê³y zatem z zapa³em kie³kowaæ, aby wype³niæ misjê, która roz-
pala³a ich ma³e serce, a które jest zadaniem ka¿dego drzewa,: podtrzy-
maæ niebo po³¹czone z ziemi¹. W³aœnie dlatego drzewa zapuszczaj¹
g³êboko korzenie w ziemiê i rozci¹gaj¹ sêkate ga³êzie do nieba. Gdyby
nie by³o drzew niebo oddali³oby siê.
I tak nasionka zaczê³y zakorzeniaæ siê w glebie, lecz zaraz odkry³y,
¿e ich du¿a iloœæ sprawia³a pewn¹ trudnoœæ.
„Przesuñ siê trochê w tamt¹ stronê, proszê!”

4 Pages 31-40

▲back to top


4.1 Page 31

▲back to top


LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 31
„Uwa¿aj! Wsadzi³eœ mi kie³ek do oka!”
I tak w kó³ko, zderzaj¹c siê i rozpychaj¹c, wszystkie nasionka zna-
laz³y sobie miejsce, by zakie³kowaæ.
Wszystkie z wyj¹tkiem jednego.
Jedno piêkne i grube nasionko jasno zdeklarowa³o swoje intencje:
„Wydajecie mi siê wszyscy stadem nieudaczników! Tak œciœniêci za-
bieracie sobie nawzajem miejsce i rosn¹æ bêdziecie wolno i pokrzy-
wieni. Ja nie chcê mieæ z wami nic wspólnego. Sam potrafiê staæ siê
du¿ym, szlachetnym i okaza³ym drzewem. Ja sam!”
Z pomoc¹ wiatru nasionko zdo³a³o oddaliæ siê od swoich braci i
zakorzeni³o siê samo na grzbiecie góry.
Po pewnym czasie, dziêki opadom œniegu, deszczu oraz dziêki s³oñ-
cu, sta³o siê ono wspania³ym m³odym œwierkiem, który górowa³ nad
dolink¹, gdzie jego bracia stali siê lasem daj¹cym cieñ i rzeœki odpo-
czynek wêdrownikom i zwierzêtom z gór.
A wszystko to, pomimo ró¿nych problemów.
„Nie krêæ siê z tymi ga³êziami! Zrzucasz moje ig³y.”
„Zabierasz mi s³oñce! Przesuñ siê w tamt¹ stronꅔ
„Przestaniesz w koñcu burzyæ mi moj¹ koronê?”
Samotny œwierk ironicznie i dumnie spogl¹da³ na nich. On mia³
tyle s³oñca i przestrzeni, ile zapragn¹³.
A¿ tu pewnej nocy, pod koniec sierpnia, gwiazdy i ksiê¿yc znik³y
przykryte kawalkad¹ wielkich i groŸnych chmur. Wiatr œwiszcz¹c i wi-
ruj¹c uderzy³ seri¹ coraz silniejszych podmuchów, a¿ w koñcu niszcz¹-
ca burza uderzy³a o góry.
Œwierki z lasu przycisnê³y siê jeden do drugiego, trzês¹c siê, ale
przy tym wzajemnie siê chroni¹c i podtrzymuj¹c.
Kiedy burza ucich³a œwierki by³y wyczerpane d³ug¹ walk¹, lecz by³y
uratowane.
Wszystkie z wyj¹tkiem jednego.
Po dumnym i samotnym œwierku na grzbiecie góry nie pozosta³o
jak tylko przygnêbiony i wyszczerbiony kikut.
Nastêpnej wiosny promienie s³oñca pieszczotliwie pada³y na dzie-
si¹tki delikatnych pêdów, które wieczorny powiew wiatru ko³ysa³ ze
wzruszeniem. Wœród ga³êzi œwierków mnóstwo ptaków i wiewiórek

4.2 Page 32

▲back to top


32 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
znalaz³o schronienie i przetrwa³o zimê, a u podnó¿a masywnych pni
wyros³y roœliny i kwiaty w tysi¹cu kolorach.
By³ to podarunek, który wiatr i deszcz towarzysz¹cy burzy w spo-
sób niezamierzony, przygotowa³y górze.
Najdro¿si bracia i siostry, przyjaciele. ¯yczê wam, aby rok 2009
by³ bogatym w ³aski. Powierzam wam zadanie faktycznego uczynienia
z Rodziny Salezjañskiej szerokiego i solidarnego ruchu osób oddanych
zbawieniu m³odzie¿y.
Oddany w Ksiêdzu Bosko
Ks. Pascual Chávez Villanueva
Prze³o¿ony Generalny

4.3 Page 33

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 33
4. DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ
4.1 Kronika Przełożonego Generalnego
Poni¿sza kronika obejmuje najwa¿niejsze wydarzenia z dzia³alnoœci Prze-
³o¿onego Generalnego w okresie od grudnia 2007 do listopada 2008 r.
Grudzieñ 2007
Ksi¹dz Genera³ rozpocz¹³ ostatni kwarta³ szeœciolecia przygotowu-
j¹c, wraz ze zbli¿aj¹c¹ siê zimow¹ plenarn¹ sesj¹ Rady, nadchodz¹c¹
Kapitu³ê Generaln¹ 26.
W dniu 3 grudnia spotka³ siê z J. Em. Kard. Iwanem Diasem, a przed
po³udniem 4 grudnia, da³ pocz¹tek obradom Rady Generalnej.
W dniu 5 grudnia, we wspomnienie b³. Filipa Rinaldiego, przewod-
niczy³ po po³udniu posiedzeniu Senatu Akademickiego UPS.
Zas³uguje na wspomnienie wizyta w dniu 6 grudnia dwóch m³o-
dych braci salezjanów kap³anów z Inspektorii Krakowskiej, ks. Leszka
i ks. Roberta Kruczków, którzy przybyli do Ksiêdza Genera³a, przy-
wo¿¹c oryginalny obraz Ksiêdza Rua.
W sobotê 8 grudnia, uroczystoœæ Niepokalanej, w godzinach po-
rannych przewodniczy³ Eucharystii, po czym wyjecha³ do Werony.
W godzinach wieczornych odwiedza wspólnotê pw. œw. Zenona, a dzieñ
póŸniej parafiê œw. Dominika i œw. Krzy¿a, gdzie przewodniczy Eu-
charystii. W godzinach popo³udniowych spotyka siê ze wspó³braæmi
z pobliskich wspólnot. Wieczorem uczestniczy w Koncercie Bo¿ona-
rodzeniowym organizowanym na rzecz naszych misji w Sudanie.
Po powrocie do Rzymu wznawia obrady Rady Generalnej. W dniu
11 grudnia, po zakoñczeniu posiedzenia Rady, wraz z wiêkszoœci¹ Rad-
ców przyje¿d¿a na UPS, aby uczestniczyæ w przyjêciu dla uczczenia
Kard. Rafa³a Fariny, by³ego Rektora Uniwersytetu.
W pi¹tek, 14 grudnia, w godzinach przedpo³udniowych przyjmuje
nowego biskupa salezjañskiego, J.E. ks. Tirso Blanco, któremu Ojciec

4.4 Page 34

▲back to top


34 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Œwiêty powierzy³ Diecezjê Lwena w Angoli. Wieczorem, razem z in-
nymi cz³onkami Rady, uczestniczy w Bazylice œw. Piotra w pogrzebie
J. Em. Kard. Alfonsa Marii Sticklera oraz w z³o¿eniu go do grobu na
salezjañskim cmentarzu przy Katakumbach œw. Kaliksta.
W sobotê, 15 grudnia, w godzinach przedpo³udniowych odbywa
siê spotkanie Rad Generalnych SDB-CMW oraz spotkanie ze Œwiato-
w¹ Konsult¹ Salezjanów Wspó³pracowników. Ksi¹dz Genera³ kieruje
ponadto pozdrowienia do Prezydium By³ych Wychowanków, którzy
przybyli z³o¿yæ mu ¿yczenia œwi¹teczne.
W czwartek, 20 grudnia, po zakoñczeniu posiedzenia Rady Ge-
neralnej, Ksi¹dz Genera³ obchodz¹cy swoje urodziny, przyjmuje z wi-
zyt¹ zarz¹d „Prime Time Promotion”, który wspar³ nasz¹ obecnoœæ
w Darfurze (Sudan) przy okazji Koncertu Bo¿onarodzeniowego. Na-
stêpnie przyjmuje Matkê Antoniê Colombo i towarzysz¹c¹ jej Wika-
riê, S. Yvonne Reungoat.
W sobotê, 22 grudnia, razem z Radcami, przenosi siê do Genzano,
aby odprawiæ tam dzieñ skupienia.
W uroczystoœæ Bo¿ego Narodzenia przewodniczy Pasterce w na-
szym Domu Generalnym oraz sprawuje Mszê œw. w ci¹gu dnia w Domu
Generalnym CMW, gdzie przyjmuje go Matka Antonia Colombo, sio-
stry z Rady i ca³a wspólnota.
Po Bo¿ym Narodzeniu, w czasie trwania dalszych posiedzeñ Rady
Generalnej, uczestniczy w kongresie poœwiêconym osobie Salezjanina
Koadiutora. W dniu 28 wyg³asza do jego uczestników „s³ówko na do-
branoc”, a w niedzielê, 30 grudnia, przewodniczy Eucharystii zamyka-
j¹cej kongres.
Rok kalendarzowy koñczy dniem wype³nionym spotkaniami. Przed
po³udniem spotyka siê z Sekretarzem Stanu, J. Em. Kard. Tarcisio Ber-
tone. Po po³udniu udaje siê do Domu Generalnego CMW, aby przed-
stawiæ Wi¹zankê na rok 2009, a po powrocie czyni to samo na Pisanie
dla wspó³braci Domu Generalnego.
Styczeñ 2008
W dniach od 1 do 6 stycznia Ksi¹dz Genera³ spêdzi³ kilka dni od-
poczynku w Les Combes. Towarzyszy³ mu jego osobisty sekretarz,

4.5 Page 35

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 35
ks. Juan José Bartolomé, oraz Inspektor i Ekonom Okrêgu Piemonc-
kiego. W dniu 7 stycznia powróci³ do Rzymu, a dzieñ póŸniej wznawia
obrady rady Generalnej.
W pi¹tek, 11srycznia, po zakoñczeniu posiedzenia Rady, Ksi¹dz
Genera³ zaznacza swoj¹ obecnoœæ na kursie formacyjnym dla probosz-
czów i odpowiedzialnych za oratoria we W³oszech, wyg³aszaj¹c oko-
licznoœciowe przemówienie.
W sobotê, 12 stycznia, w godzinach porannych, g³osi dzieñ sku-
pienia dla wspólnoty Domu Generalnego, po czym, w po³udnie wy-
je¿d¿a do Soverato, gdzie obchodzona jest setna rocznica obecnoœci
salezjañskiej. Po przybyciu, na dziedziñcu salezjañskiego dzie³a przy-
jêty zostaje przez liczn¹ grupê osób, a wœród nich Burmistrza, Pana
dr Rafa³a Mancini, przedstawicieli Rady Gminy, Pana Pos³a Tassone,
w³adze cywilne, wojskowe i akademickie, cz³onków Rodziny Salezjañ-
skiej, rodziców i m³odzie¿. Nastêpnie w ratuszu, wype³nionym przez
uczestników uroczystoœci, Burmistrz przyznaje Ksiêdzu Genera³owi ho-
norowe obywatelstwo miasta.
W niedzielê, 13 stycznia, Ksi¹dz Genera³ przyjêty zostaje na placu
miasta przez ludnoœæ Soverato oraz przedstawicieli z dzie³ Inspektorii
Po³udniowej, otrzymuj¹c z r¹k Burmistrza klucze miasta. Nastêpnie na
dziedziñcu salezjañskiego dzie³a ma miejsce akademia, podczas której
wyra¿one zostaje tak¿e uznanie dla wspó³braci Inspektorii, którzy ob-
chodz¹ jubileusze profesji zakonnej lub œwiêceñ kap³añskich. Kolejny-
mi punktami obchodów s¹ konferencja prasowa i Eucharystia.
Po powrocie do Rzymu, od poniedzia³ku 14 do czwartku 17 stycz-
nia, Ksi¹dz Genera³ podejmuje swoje codzienne obowi¹zki w biurze,
³¹cz¹c je z posiedzeniami Rady. Nastêpnie od czwartkowego popo³u-
dnia do niedzieli, 20 stycznia, uczestniczy w Dniach Duchowoœci Ro-
dziny Salezjañskiej, g³osz¹c „s³ówko na dobranoc” i konferencjê, prze-
wodnicz¹c Eucharystii i kieruj¹c s³owo koñcowe.
W poniedzia³ek, 21 stycznia rano, ks. Chávez udaje siê do siedziby
Unii Prze³o¿onych Generalnych na zebranie z cz³onkami Rady Wyko-
nawczej USG i UISG. Potem w Nuncjaturze uczestniczy w obiedzie
z nowymi w³oskimi kardyna³ami.

4.6 Page 36

▲back to top


36 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Od wtorku 22 do pi¹tku 25 stycznia, przewodniczy ostatnim w tym
szeœcioleciu posiedzeniom Rady Generalnej. W œrodê 23 stycznia, w sie-
dzibie Rady podaje do wiadomoœci publicznej mianowanie ks. Tarcisio
Scaramussa, dotychczasowego Radcy ds. Komunikacji Spo³ecznej, na
Biskupa Pomocniczego São Paulo w Brazylii.
W pi¹tek, 25 stycznia, Ksi¹dz Genera³ zamyka sesjê plenarn¹ Rady
Generalnej, po czym udaje siê do Latiny, gdzie uczestniczy w spotka-
niu z wieloma osobistoœciami pod has³em „kultura – m³odzie¿ – emi-
gracja”. S¹ to wyzwania, jakie on sam wskaza³ przy okazji przyznania
mu honorowego obywatelstwa.
W sobotê, 26 stycznia rano, w trakcie Czwartego Miêdzynarodo-
wego Forum Papieskiej Akademii Teologicznej wyg³asza laudatio dla
Prof. Donato Valentini sdb, z okazji jego przejœcia na emeryturê. Po
po³udniu odlatuje na obchody stulecia w Kostaryce i Panamie nale¿¹-
cych do Inspektorii Ameryka Centralna.
W niedzielê, 27 stycznia, ks. Chávez powitany zostaje w San José
(Kostaryka) przez Inspektora, ks. Luisa Corral, radców inspektorial-
nych oraz dyrektorów dzie³ w Kostaryce. W ci¹gu kolejnych dwóch
dni spotyka siê ze wspó³braæmi, CMW, Rodzin¹ Salezjañsk¹, dobro-
dziejami i wspó³pracownikami. W poniedzia³ek wieczorem, 28 stycz-
nia, udaje siê do Domu Matki Bo¿ej, b³. Marii Romero, gdzie sprawuje
Eucharystiê, zwiedza muzeum pamiêci tej¿e œwiêtej oraz spo¿ywa wie-
czerzê z CMW tamtejszej Inspektorii i wspó³braæmi. Nazajutrz rano
wyg³asza konferencjê na temat salezjañskiego wychowania, wieczorem
zaœ w CEDES Don Bosco poœwiêca now¹ salê gimnastyczn¹, sprawuje
Eucharystiê oraz uczestniczy w akademii.
W œrodê, 30 stycznia, przybywa do Panamy, gdzie przyjêty zostaje
przez Arcybiskupa José Dimas Cedeño, przez dyrektorów SDB z Pa-
namy, Inspektorkê i dyrektorkê CMW oraz innych cz³onków Rodziny
Salezjañskiej. Po kurtuazyjnej wizycie w Kurii, przenosi siê do Insty-
tutu Ksiêdza Bosko, gdzie oczekuje na niego ca³a wspólnota wycho-
wawcza. Wieczorem przewodniczy Eucharystii, ostatniego dnia nowen-
ny do Ksiêdza Bosko, po czym przenosi siê do siedziby Nuncjatury,
gdzie tamtejszy Nuncjusz Apostolski, J.E. Giambattista Di Quattro,
wystawia wieczerzê na powitanie Ksiêdza Genera³a, w której uczestni-

4.7 Page 37

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 37
czy Konferencja Episkopatu Panamy, ambasadorowie, dostojni goœcie
i cz³onkowie Rodziny Salezjañskiej.
W czwartek, 31stycznia, w œwiêto œw. Jana Bosko, w godzinach
porannych odwiedza Burmistrza, który w obecnoœci nastêpcy Ksiêdza
Bosko sk³ada ho³d Salezjanom, przekazuj¹c mu klucze miasta. Nastêp-
nie Wicekanclerz Republiki wrêcza Ksiêdzu Genera³owi medal „Ama-
dor Guerrero”, najwy¿sze odznaczenie pañstwowe, za salezjañsk¹ obec-
noœæ w Panamie. W po³udnie Ksi¹dz Genera³ przewodniczy Eucharystii
dla m³odzie¿y, w ³¹cznoœci z Bazylik¹ w Turynie. Wczesnym popo³u-
dniem uczestniczy w konferencji prasowej. Potem przewodniczy uro-
czystej procesji, która koñczy siê uroczyst¹ Eucharysti¹.
Luty 2008
W pi¹tek, 1 lutego, ks. Chávez odlatuje do Meksyku, aby odwie-
dziæ swoj¹ rodzinê. W Saltillo odwiedza wspólnoty Salezjanów i Córek
Maryi Wspomo¿ycielki.
Powraca do Rzymu, dnia 7 lutego. W sobotê 9 lutego, w godzinach
rannych, razem z Wikariuszem, ks. Adriano Bregolinem oraz siostr¹
CMW ks. Antoniego Domenecha, udaje siê do Werony, aby odwiedziæ
ks. Antonieego. Przy okazji pozdrawia m³odzie¿ Instytutu Don Bosco
oraz przewodniczy Eucharystii dla wspólnoty. Nastêpnie spotyka siê
z ks. Antonim Domenechiem i Pani¹ Doktór, która siê nim opiekuje.
Po powrocie do Rzymu kontynuuje codzienn¹ pracê w biurze, od-
bywa wiele spotkañ i przygotowuje siê do Kapitu³y Generalnej.
W dniach od pi¹tku 15 do niedzieli 17 lutego, razem z obecnymi
Radcami, wyje¿d¿a do Apulii na wycieczkê zamykaj¹c¹ szeœciolecie.
W ci¹gu trzech dni odwiedzaj¹ San Giovanni Rotondo, zatrzymuj¹c
siê nad grobem œw. Ojca Pio z Pietrelciny; nastêpnie odwiedzaj¹ wspól-
notê Michalitów i Sanktuarium œw. Micha³a Archanio³a na Monte
Sant’Angelo, Trani i jego katedrê, Bari, wraz ze wspólnot¹ salezjañsk¹
oraz koœció³ œw. Miko³aja i katedrê, a na koniec tak¿e wspólnotê sale-
zjañsk¹ w Andrii.
Po powrocie do Rzymu, w poniedzia³ek 18 lutego, ks. Chávez
uczestniczy w Audiencji Ojca Œwiêtego, razem z Radami Wykonaw-
czymi USG i UISG. W nastêpnych dniach ma wiele wa¿nych spotkañ
i rozmów.

4.8 Page 38

▲back to top


38 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
W dniu 18 lutego, powraca z Brazylii, w krytycznym stanie zdrowia
ks. Helvecio Baruffi, czyni¹c niezbêdnym natychmiastowe prze-
wiezienie go do szpitala. Wieczorem tego samego dnia, razem z ks. Ad-
riano Bregolinem, ks. Filiberto Rodriguezem i ks. Pier Fausto Frisoli,
Ksi¹dz Genera³ udaje siê do szpitala, aby odwiedziæ ks. Baruffi, które-
go stan uleg³ pogorszeniu i pozostaj¹ w szpitalu, towarzysz¹c choremu
a¿ do chwili zgonu. Po wracaj¹c do Domu Generalnego obecni Radcy
i Inspektorzy sk³adaj¹ wyrazy wspó³czucia, a dzieñ póŸniej udaj¹ siê
wraz z Ksiêdzem Genera³em do sali pogrzebowej, aby pomodliæ siê za
zmar³ego.
Zgodnie z ustalonym kalendarzem, w sobotê 23 lutego, Ksi¹dz
Genera³ przenosi siê do Turynu, gdzie przyjmuje Kapitulnych, przy-
by³ych, aby prze¿yæ dwa dni w miejscach salezjañskich, jako du-
chowe i salezjañskie przygotowanie do prac KG26. W ci¹gu tych
dwóch dni, nawiedzaj¹ kolejno koœció³ œw. Franciszka z Asy¿u, Val-
docco z Bazylik¹ Maryi Wspomo¿ycielki Wiernych (gdzie w niedzielê
24 sprawuj¹ Eucharystiê), Colle Don Bosco oraz sanktuarium Matki
Bo¿ej Pocieszenia.
We wtorek 26 lutego, wype³nieniem formalnoœci wstêpnych: mia-
nowanie sekretarzy i przedstawienie relacji trzech Dykasteriów (for-
macja, duszpasterstwo m³odzie¿y, komunikacja spo³eczna), rozpoczy-
na siê dzia³alnoœæ KG26. O godzinie 11.30 ma miejsce Msza œw.
pogrzebowa za œp. ks. Helvecio Baruffiego, której przewodniczy Ksi¹dz
Genera³. Po po³udniu 26 i w godzinach porannych 27 lutego przedsta-
wione zostaj¹ relacje Dykasteriów (Rodzina Salezjañska i Ekonomia),
oraz poszczególnych Regionów Zgromadzenia. Po po³udniu, w dniu
27 lutego, rozpoczynaj¹ siê Rekolekcje, które g³osi ks. José Luis Pla-
cencia. Koñcz¹ siê one w niedzielê, 2 marca, koncelebr¹, której prze-
wodniczy J.E. ks. bp Angelo Amato, sbd.
Marzec–Kwiecieñ 2008
W poniedzia³ek, 3 marca 2008 roku, ma miejsce oficjalne otwar-
cie KG26, która rozpoczyna siê Eucharysti¹, pod przewodnictwem Ksiê-
dza Genera³a oraz oficjalna ceremonia, w czasie której przemówienie
otwarcia wyg³asza Prze³o¿ony Generalny, po którym g³os zabiera Kard.

4.9 Page 39

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 39
Franc Rodé, Prefekt Kongregacji ds. ¯ycia Konsekrowanego, odczyta-
ne zostaj¹ poszczególne przes³ania, zw³aszcza to przes³ane przez Ojca
Œwiêtego Benedykta XVI, a odczytane przez Kard. Rafa³a Farinê, sdb.
Prace Kapitu³y Generalnej trwaj¹ do 12 kwietnia 2008 roku. Kro-
nika Kapitu³y przedstawiona jest w odnosz¹cej siê niej Dokumentach.
W tym okresie prac kapitulnych Ksi¹dz Genera³, w chwilach wol-
nych, mia³ ró¿ne spotkania i uczestniczy³ w niektórych wydarzeniach.
Wœród nich nale¿y wspomnieæ uczestnictwo w Turynie, w dniach 8–9
marca, w obchodach setnej rocznicy powstania Stowarzyszenia By³ych
Wychowanek i Wychowanków Córek Maryi Wspomo¿ycielki.
Nale¿y tak¿e przypomnieæ o 25 marca, dniu, w którym Kapitulni
po raz drugi wybieraj¹ ks. Pascuala Cháveza na Prze³o¿onego Gene-
ralnego. Wieczorem, tego samego dnia ma równie¿ miejsce reelekcja
Wikariusza, ks. Adriano Bregolina, a w kolejnych dniach (26–28 mar-
ca) wybory Radców Dykasteriów i Radców regionalnych.
Ponadto wypada zaznaczyæ o audiencji u Ojca Œwiêtego, w dniu
31 marca, w uroczystoœæ Zwiastowania Pañskiego.
KG26 koñczy siê w sobotê 12 kwietnia, przemówieniem koñco-
wym Ksiêdza Genera³a i uroczyst¹ Msz¹ œw.
W dniach od 14 do 17 kwietnia ma miejsce pierwszych siedem
zebrañ nowej Rady Generalnej, które charakteryzuje intensywny pro-
gram prac.
Wieczorem, 17 kwietnia, Ksi¹dz Genera³, razem z Wikariuszem,
ks. Natale Vitali, ks. Pier Fausto Frisoli i Panem Jesúsem Garcí¹, odla-
tuje do Brazylii, aby uczestniczyæ w konsekracji biskupiej J.E. ks. Tar-
cisio Scaramussy, mianowanego Biskupem Pomocniczym São Paulo.
Przenosz¹c siê nastêpnie do Inspektorii Belo Horizonte, ks. Chávez
odwiedza najpierw domy w Vitória, gdzie poœwiêca nowe warsztaty
Wydzia³u Salezjañskiego, a potem do Venda Nova do Imigrante. Do-
ciera do Vargem Alta, gdzie w niedzielê 20 kwietnia ma miejsce kon-
sekracja biskupia J.E. ks. Tarcisio Scaramussy. W poniedzia³ek, 21
kwietnia powraca do Rzymu.
W czwartek, 24 kwietnia, w godzinach porannych Ksi¹dz Genera³
wyje¿d¿a do Udine na obchody 70 rocznicy salezjañskiego dzie³a „Be-
arzi”. W godzinach przedpo³udniowych spotyka siê z dzieæmi i m³o-

4.10 Page 40

▲back to top


40 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
dzie¿¹ z ró¿nych sektorów dzie³a, oraz dokonuje inauguracji nowego
domu rodzinnego. Po obiedzie udaje siê z krótk¹ wizyt¹ do Aquilei,
a w drodze powrotnej zatrzymuje siê, by odwiedziæ wspólnotê i m³o-
dzie¿ z Santa Maria la Longa. Po powrocie do Udine, przewodniczy
Eucharystii dla Rodziny Salezjañskiej, po czym przenosi siê do siedzi-
by gminy, gdzie otrzymuje odznaczenia w³adz cywilnych i koœcielnych
Miasta Udine dla salezjañskiego dzie³a Bearzi.
Dzieñ póŸniej, to jest w pi¹tek, 25 kwietnia, ks. Chávez spotyka siê
w Wenecji-Mestre z salezjanami Inspektorii W³ochy Pó³nocny-Wschód,
którym przedstawia KG26. Nastêpnie przewodniczy Eucharystii, pod-
czas której wspomniane zostaj¹ jubileusze profesji i œwiêceñ kap³añ-
skich wspó³braci. Po Mszy œw. dokonuje otwarcia i poœwiêcenia Domu
im. Artemide Zatti, dla wspó³braci starszych i chorych. W godzinach
wieczornych powraca do Rzymu.
W poniedzia³ek 28 kwietnia, razem z ks. Adriano Bregolinem, udaje
siê na Sycyliê, aby spêdziæ tam kilka dni odpoczynku. Przy okazji od-
wiedza wspólnotê w Taorminie oraz wspólnotê teologiczn¹ pw. œw. To-
masza z Akwinu w Messynie, gdzie dokonuje prezentacji KG26. Wie-
czorem, 4 maja, powraca do Rzymu.
Maj 2008
Od 5 do 10 maja Ksi¹dz Genera³ pozostaje w siedzibie. Prócz co-
dziennych zajêæ ma bogaty program spotkañ i rozmów, nie tylko z Rad-
cami, ale tak¿e z wieloma wspó³braæmi oraz osobami lub grupami przy-
bywaj¹cymi, aby go pozdrowiæ. Wœród nich jest grupa nowicjuszy
z dwóch nowicjatów w³oskich (Genzano i Pinerolo). Wieczorem, 8 maja
spotyka siê w Watykanie z Kard. Tarcisio Bertone.
Od niedzieli 11 do soboty 17 maja, ks. Chávez przebywa w Mek-
syku, aby towarzyszyæ swoim krewnym w tryduum modlitw w intencji
zmar³ej siostry Alicji.
Po powrocie do Rzymu, rankiem 18 maja, przez kolejne dni pozosta-
je w siedzibie, zaanga¿owany w liczne spotkania i intensywn¹ pracê.
W pi¹tek 23 maja, razem ze wszystkimi Radcami, udaje siê do Tury-
nu. Po przybyciu do Turynu od razu przenosz¹ siê do Colle Don Bosco,
gdzie przyjêci zostaj¹ przez wspólnotê, odprawiaj¹ Mszê œw. w œwi¹-

5 Pages 41-50

▲back to top


5.1 Page 41

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 41
tyni Ksiêdza Bosko i spo¿ywaj¹ obiad ze wspólnot¹. Po po³udniu jad¹
do Mondonio, gdzie przyjêci zostaj¹ przez w³adze i zwiedzaj¹ odno-
wiony dom œw. Dominika Savio.
Wieczorem powracaj¹ do Turynu, gdzie w sobotê 24 maja, prze¿y-
waj¹ uroczystoœæ Maryi Wspomo¿ycielki Wiernych. W godzinach ran-
nych Ksi¹dz Genera³ spotyka siê z Arcybiskupem Turynu, kard. Seve-
rino Poletto. Po po³udniu odwiedza inspektorat CMW, gdzie przyjmuje
go Matka Antonia Colombo, Radczynie, Inspektorka, S. Celestina
Corna, oraz licznie zebrane siostry. Nastêpnie przewodniczy Mszy œw.
oraz uczestniczy w modlitwie z wiernymi w Bazylice ze wzglêdu na
odwo³anie tradycyjnej procesji spowodowanego opadami deszczu.
Dzieñ póŸniej ks. Chávez, Radcy i Inspektor udaj¹ siê do domu
w Casale Monferrato, aby sprawowaæ tam Eucharystiê z okazji 75-le-
cia konsekracji sanktuarium Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa. Po po-
³udniu odwiedzaj¹ dzie³a w Borgo San Martino, Mirabello i Lu, przyjêci
przez miejscowe w³adze. Wieczorem powracaj¹ do Rzymu.
W poniedzia³ek 26 maja, w godzinach przedpo³udniowych, Ksi¹dz
Genera³ udaje siê do siedziby Unii Prze³o¿onych Generalnych, aby
uczestniczyæ w zebraniu Rady Wykonawczej. Od œrody 28 do pi¹tku
30 maja uczestniczy semestralnym zebraniu USG.
Miesi¹c maj (31), zamyka, uczestnicz¹c po po³udniu w Konsulcie
Rodziny Salezjañskiej, a wieczorem w procesji ku czci Maryi Wspo-
mo¿ycielki Wiernych, odbywaj¹cej siê przy Domu Generalnym.
Czerwiec 2008
Najbardziej anga¿uj¹cym zadaniem dla Ksiêdza Genera³a i jego
Rady w miesi¹cu czerwcu by³a, pierwsza sesja plenarna Rady Gene-
ralnej nowego szeœciolecia, maj¹ca bogaty kalendarz, z którego na
pierwszy plan wysuwa siê przygotowanie zaprogramowanie szeœciole-
cia („Program animacji Prze³o¿onego Generalnego i Rady Generalnej
na szeœciolecie 2008–2014”), wraz z innymi wa¿nymi dzia³aniami, miê-
dzy innymi mianowaniem 14 nowych Inspektorów. Sesja rozpoczê³a
siê w poniedzia³ek 2, a zakoñczy³a w pi¹tek 27 czerwca, czasem odby-
waj¹c dwa posiedzenia w ci¹gu dnia.

5.2 Page 42

▲back to top


42 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
W ci¹gu tego miesi¹ca Ksi¹dz Genera³, oprócz wielu rozmów z Rad-
cami, Biskupami, wieloma wspó³braæmi (zw³aszcza z nowymi Inspek-
torami), innymi zakonnikami i œwieckimi, mia³ równie¿ wiele innych
obowi¹zków.
Wœród podró¿y i dzia³alnoœci w tym miesi¹cu, nale¿y wspomnieæ
zasadniczo o nastêpuj¹cych:
— podró¿ do Turynu w, sobotê 7 czerwca, gdzie w godzinach rannych
uczestniczy³ w obchodach stulecia istnienia SEI, a po po³udniu
w Konsulcie Rodziny Salezjañskiej Piemontu i Valle d’Aosta;
— spotkanie w Genzano, w niedzielê 8 czerwca, ze wspó³braæmi po-
ni¿ej 50 roku ¿ycia nowego Okrêgu W³ochy Œrodkowe;
— podró¿ do Mediolanu w czwartek 12 czerwca, aby spotkaæ siê
z Magdi Cristiano Allam, by³ym wychowankiem salezjañskim,
i uczestniczyæ w prezentacji jego ksi¹¿ki pt. „Grazie Gesù”;
— spotkanie w poniedzia³ek 16, w Castel Gandolfo, Rady Generalnej
SDB z Rad¹ CMW.
W dniu 24 czerwca, uroczystoœæ œw. Jana Chrzciciela, w którym
m³odzie¿ oratorium obchodzi³a imieniny Ksiêdza Bosko, w Domu Ge-
neralnym obchodzone by³o tradycyjne œwiêto Prze³o¿onego General-
nego. Wieczorem tego samego dnia, w czasie zebrania wspólnoty, og³o-
si³ mianowanie nowego dyrektora w osobie ks. Giuseppe Nicolussi.
Lipiec 2008
Ksi¹dz Genera³ spêdza pierwsz¹ czêœæ miesi¹ca zasadniczo w sie-
dzibie, poœwiêcaj¹c siê codziennej pracy oraz licznym spotkaniom i roz-
mowom.
Spoœród podró¿y, wizyt i spotkañ nale¿y zaznaczyæ o:
— wizycie we wspólnocie w Colle Val d’Elsa i w Sienie, gdzie uda³
siê na zaproszenie Bpa Antonio Buoncristianiego (02.07);
— spotkaniu w Watykanie z Sekretarzem Stanu, Kard. Tarcisio Ber-
tone (05.07);
— o podró¿y do Werony po po³udniu (05.07), gdzie odwiedzi³ Insty-
tut Don Bosco, a potem do Cerna na konsekracjê œwi¹tyni „Matki
Bo¿ej Ewangelizacji”, zaproszony przez ks. Guido Todeschini.
We wtorek, 8 lipca, w towarzystwie sekretarze, Ksi¹dz Genera³ od-
latuje do Australii, aby wzi¹æ udzia³ w Œwiatowych Dniach M³odzie¿y.

5.3 Page 43

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 43
W dniach poprzedzaj¹cych to wydarzenie odwiedza trzy domy Inspek-
torii Australijskiej: Chadston (11.07), gdzie zebra³a siê m³odzie¿. MGS
przyby³a z 28 krajów Zgromadzenia, Lysterfield (12.07), aby spotkaæ
siê ze wspó³braæmi Inspektorii i z Samoa; oraz Rupertswood-Sunbury
(13.07), casa madre Inspektorii.
W poniedzia³ek, 14 lipca, odje¿d¿a do Sydney. Z lotniska dociera
bezpoœrednio do domu w Engadine, gdzie odbywa wiele spotkañ z SDB
i grupami m³odzie¿owymi, odwiedza dom CMW, a potem „Boys Town”,
znacz¹ce dzie³o salezjañskie dla m³odzie¿y bêd¹cej w najbardziej nie-
korzystnym po³o¿eniu. W dniu 16 lipca bierze udzia³ w koncelebrze,
w której uczestniczy m³odzie¿ ŒDM, przyby³a do Engadine. Nastêpnie
odwiedza „Don Bosco Village”, a po po³udniu przewodniczy wielkie-
mu zebraniu SDB, CMW i m³odzie¿y z Salezjañskiego Ruchu M³o-
dzie¿owego, reprezentuj¹cej ca³y œwiat i przyby³ej na Œwiatowe Dni
M³odzie¿y.
Po powrocie do Rzymu podejmuje swoje codzienne obowi¹zki,
po³¹czone z licznymi rozmowami.
We wtorkowe popo³udnie 22 lipca udaje siê do Domu Generalnego
Salezjanek Oblatek w Tivoli na obchody 75. rocznicy sakry biskupiej
J.E. ks. Bpa Giuseppe Cognata i przyjêcie pierwszych cz³onków Œwiec-
kiego Stowarzyszenia Oblatek Salezjanek.
W czwartkowe popo³udnie, 31 lipca, Ksi¹dz Genera³ przyjmuje
ks. Giuseppe Tabarelli, misjonarza w Rosji i nowo mianowanego dy-
rektora biblioteki UPS-u. Nieco póŸniej przyjmuje ks. Antoniego Do-
menecha, który powróci³ z Werony na koniec tygodnia.
Sierpieñ 2008
Ksi¹dz Genera³ prawie ca³y miesi¹c sierpieñ spêdza w siedzibie
w Rzymie przeplataj¹c, pracê w biurze wieloma spotkaniami i roz-
mowami, oraz przyjmuj¹c wielu wspó³braci z ró¿nych stron Zgro-
madzenia.
Wœród wyjazdów nale¿y zaznaczyæ o podró¿y do Hiszpanii (7–8
sierpnia), razem z ks. Wikariuszem, gdzie w Valsalabroso (Salamanka)
wraz z krewnymi odwiedza ks. Filiberto Rodrigueza, wyje¿d¿aj¹cego
do Angoli w celu podjêcia zadania Prze³o¿onego Wizytatorii.

5.4 Page 44

▲back to top


44 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
W pi¹tek, 15 sierpnia, w uroczystoœæ Wniebowziêcia NMP, ks.
Chávez w towarzystwie Wikariusza udaje siê do Castel Gandolfo, gdzie
koncelebruje Mszê œw. z Ojcem Œwiêtym, przebywaj¹cym z doroczn¹
wizyt¹ w naszej parafii. Po zakoñczeniu Eucharystii pozdrawia Jego
Œwi¹tobliwoœæ. Nastêpnie po œniadaniu z Kard. Bertone i Biskupem
Diecezji udaje siê do Genzano, gdzie wyg³asza konferencjê do nowicju-
szy przygotowuj¹cych siê do ich z³o¿enia pierwszej profesji. Dzieñ póŸ-
niej w Castel Gandolfo ponownie spotyka siê z Kard. Tarcisio Bertone.
W niedzielê, 17 sierpnia, Ksi¹dz Genera³ odlatuje do Francji. Powi-
tany na lotnisku przez ks. Inspektora Josefha Engera, przybywa po po-
³udniu do salezjañskiego domu w Pouillé, gdzie wieczorem daje pocz¹-
tek rekolekcjom dla Inspektorii Francuskiej i Belgii Po³udniowej, jako
bezpoœrednie przygotowanie do ich po³¹czenia. Zaproszeni na nie zosta-
j¹ tak¿e CMW i Salezjanie Wspó³pracownicy z obu Inspektorii. W ci¹-
gu tygodnia Ksi¹dz Genera³ przeprowadza ponadto wiele rozmów.
W czwartek 21 sierpnia, zaraz po Mszy œw., razem z Inspektorem,
Wikari¹ Inspektorialn¹ CMW i ks. Yves Le Carreré, zwiedza zamek
Colbert w Maulévrier, gdzie urodzi³a siê i prze¿y³a pierwsz¹ czêœæ swo-
jego ¿ycia Juliette Françoise Colbert, Markiza Barolo. Wieczorem spo-
tyka siê z Salezjanami Wspó³pracownikami uczestnikami rekolekcji.
W pi¹tkowe popo³udnie, 22 sierpnia, uczestniczy w zebraniu rady In-
spektorialnej nowej Inspektorii (FRB). W sobotê, 23 sierpnia, na zakoñ-
czenie rekolekcji, razem z Ksiêdzem Genera³em sprawuj¹ Mszê œw. J.E.
Pierre Pican, Biskup Bayeux, i J.E. Basile Mvé, Arcybiskup Libreville.
Po powrocie do Rzymu ks. Chávez udaje siê na krótki odpoczynek
do domu CMW w Sant’Agnello w Inspektorii Po³udniowej. Tam te¿
otrzymuje wiadomoœæ o œmierci ks. Gaetano Scrivo, który przez szeœæ
lat by³ Radc¹ ds. Duszpasterstwa M³odzie¿y i przez 18 lat Wikariu-
szem Generalnym. W œrodê, 27 sierpnia, Ksi¹dz Genera³ przybywa do
Loreto, gdzie w sanktuarium Domku Matki Bo¿ej uczestniczy w litur-
gii pogrzebowej.
Wrzesieñ 2008
W poniedzia³ek, 1 wrzeœnia, Ksi¹dz Genera³, razem z ks. Adriano
Bregolinem, ks. Fabio Attardem i ks. Pier Fausto Frisoli, udaje siê do

5.5 Page 45

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 45
œwi¹tyni Ksiêdza Bosko w Rzymie, gdzie przewodniczy uroczystej kon-
celebrze na otwarcie nowego Okrêgu W³ochy Œrodkowe (ICC), po któ-
rej odby³o siê spotkanie ze wszystkimi (SDB, cz³onkami Rodziny Salez-
jañskiej, Wspó³pracownikami i m³odzie¿¹), przyby³ymi na ten znacz¹cy
moment salezjañskiej obecnoœci w œrodkowej czêœci W³och.
W czwartek 4 wrzeœnia, w godzinach rannych, ks. Chávez kie-
ruje s³owo do dyrektorów Inspektorii Manaus (Brazylia), którzy przy-
byli z pielgrzymk¹ do salezjañskich miejsc œwiêtych, pod przewodnic-
twem Inspektora, ks. Damasio Medeiros, a w po³udnie przewodniczy
Eucharystii.
W pi¹tek 5 wrzeœnia, razem z przebywaj¹cymi w domu radcami,
udaje siê na UPS na ceremoniê objêcia urzêdu przez nowego Prze³o¿o-
nego Wizytatorii UPS, ks. Joaquima D’Souzy.
W poniedzia³ek 8 wrzeœnia, w godzinach rannych, Ksi¹dz Genera³
wyje¿d¿a z ks. Bregolinem do Mornese na rekolekcje dla uczestniczek
CGXXII Córek Maryi Wspomo¿ycielki. Rekolekcje te koñcz¹ siê w
niedzielê 14 wrzeœnia, modlitw¹ wieczorn¹, wrêczeniem „duchowych
pami¹tek” i odnowieniem profesji.
W poniedzia³ek 15 wrzeœnia rano, razem z ks. Adriano Bregolinem
i S. Inspektork¹ Piemontu, S. Celestyn¹ Corna, udaje siê do Nizza Mon-
ferrato. Odwiedza obie tamtejsze wspólnoty starszych i ob³o¿nie cho-
rych sióstr. Nastêpnie uczestniczy w oficjalnym powitaniu przez wspól-
notê Casa Madre CMW oraz w³adze gminy, prowincji i regionu. Nieco
póŸniej przewodniczy Eucharystii w sanktuarium Matki Bo¿ej, a po
obiedzie powraca do Rzymu.
W czwartek 18 wrzeœnia, razem ze swoim Wikariuszem i Radcami
obecnymi w siedzibie, udaje siê do Domu Generalnego CMW na Eu-
charystiê i ceremoniê otwarcia CGXXII.
W pi¹tek 19 wrzeœnia, ks. Chávez odlatuje do Meksyku celem
przeprowadzenia dorocznej kontroli medycznej i spêdza tam kilku dni
w rodzinie.
Do Rzymu powraca w sobotê 27 wrzeœnia, aby kilka godzin potem
odlecieæ do Turynu, gdzie w niedzielê 28 spotyka siê najpierw z uczest-
nikami Harambée 2009, a potem przewodniczy Eucharystii na wys³a-
nie 139 salezjañskiej wyprawy misyjnej, której towarzyszy przekaza-

5.6 Page 46

▲back to top


46 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
nie krzy¿y misyjnych jej uczestnikom. W godzinach wieczornych po-
wraca do Rzymu.
PaŸdziernik 2008
Ksi¹dz Genera³ spêdza pierwsze dni paŸdziernika w siedzibie, po-
œwiêcaj¹c czas codziennym zajêciom, przyjmuj¹c osoby i grupy, oraz
przygotowuj¹c siê do Synodu Biskupów, w którym uczestniczyæ bêdzie
razem z dziewiêciu innymi prze³o¿onymi generalnymi.
W niedzielê 5 paŸdziernika, udaje siê rano do Bazyliki œw. Paw³a
za Murami na uroczyst¹ Mszê œw. otwieraj¹c¹ Synod, maj¹cy jako temat
„S³owo Bo¿e w ¿yciu i misji Koœcio³a”. Synod ten potrwa do 26 paŸ-
dziernika. W tym okresie Ksi¹dz Genera³ zamieszkuje we wspólnocie
watykañskiej.
Oprócz dzia³alnoœci synodalnej, w któr¹ by³ ustawicznie zaanga-
¿owany w tym okresie, ks. Chávez wzi¹³ udzia³ w „bezustannej lektu-
rze Biblii”, która mia³a miejsce w rzymskiej Bazylice Œwiêtego Krzy¿a
Jerozolimskiego, udzieli³ wywiadów dla œrodków masowego przekazu,
odby³ spotkania z prze³o¿onymi generalnymi uczestnicz¹cymi w Sy-
nodzie oraz odwiedzi³ Inspektoriê Porto Alegre w Brazylii (17–20 paŸ-
dziernika), z okazji 50 rocznicy jej powstania.
W pi¹tek, 24 paŸdziernika, w godzinach porannych, razem z ks. Ad-
riano Bregolinem i ks. Fabio Attardem, udaje siê do Domu Generalne-
go CMW na Mszê œw. o Duchu Œwiêtym, jako przygotowanie do wy-
boru Matki Generalnej. Wieczorem, po zakoñczeniu dnia obrad Synodu,
ponownie udaje siê do Domu Generalnego CMW, aby z³o¿yæ najlep-
sze ¿yczenia nowo wybranej Matce Generalnej, S. Yvonne Reungoat.
Synod koñczy siê w niedzielê 26 paŸdziernika, Eucharysti¹ w Ba-
zylice œw. Piotra, której przewodniczy Ojciec Œwiêty. Kolejne dni Ksi¹dz
Genera³ spêdza w siedzibie, podejmuj¹c swoje codzienne obowi¹zki
oraz realizuj¹c bogaty program spotkañ i rozmów.
Listopad 2008
W sobotê 1 listopada, uroczystoœæ Wszystkich Œwiêtych, w go-
dzinach rannych ks. Chávez w towarzystwie Radcy ds. Komunikacji
Spo³ecznej, ks. Filiberto Gonzaleza, udaje siê na Plac œw. Piotra, aby

5.7 Page 47

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 47
razem z w³adzami uczestniczyæ w „Biegu Œwiêtych”. Inicjatywa ta,
zorganizowana przez „Fundacjê Don Bosco nel mondo” i „Prime Time
Promotions”, mia³a na celu dowartoœciowanie tego chrzeœcijañskiego
œwiêta oraz wyjœcie naprzeciw potrzebom domu p.w. Matusi Ma³go-
rzaty w Kongo.
W poniedzia³ek 3 listopada, w godzinach rannych, Ksi¹dz Genera³
razem z ks. Adriano Bregolinem udaj¹ siê do siedziby Papieskiej Rady
ds. Œwieckich, na ceremoniê papieskiego uznania Wspólnoty „Cançao
Nova”.
W pi¹tek, 7 listopada w po³udnie, odlatuje do Santander (Inspekto-
ria Bilbao, Hiszpania), na obchody setnej rocznicy salezjañskiej obec-
noœci w tym mieœcie. Powitany zostaje przez Radcê regionalnego, ks.
José Miguela Núñeza, ks. Inspektora Feliksa Urrê, cz³onków jego Rady,
ks. Dyrektora Alfonsa Valcárcela i ca³¹ wspólnotê. Wieczorem, w sie-
dzibie gminy otrzymuje z³oty medal miasta, przyznany przez Burmi-
strza Zgromadzeniu Salezjanów. W sobotê 8 listopada, w godzinach
przedpo³udniowych, spotyka siê ze wspó³braæmi Inspektorii, a po po-
³udniu z animatorami grup m³odzie¿owych i Rodzin¹ Salezjañsk¹. Dzieñ
ten zamyka Msz¹ œw. w koœciele Maryi Wspomo¿ycielki Wiernych.
W niedzielê 16 listopada, wczesnym rankiem, ks. Chávez odlatuje
do Mediolanu, gdzie powitany zostaje przez Inspektora, ks. Agostino
Sosio, który towarzyszy mu w dalszej podró¿y do Nave. Tam spotyka
siê z postnowicjuszami i pozosta³ymi wspó³braæmi, przyjmuje Burmi-
strza przyby³ego, aby go pozdrowiæ, przewodniczy Eucharystii z udzia-
³em Rodziny Salezjañskiej, z któr¹ po jej zakoñczeniu siê spotyka. Na-
stêpnego dnia, po Mszy œw., w towarzystwie dyrektora, ks. Roberto
Dal Molin, udaje siê do Bresci. Kieruje swoje s³owo do ca³ej wspólno-
ty wychowawczej, spotyka siê ze wspó³braæmi ze wspólnoty, zwiedza
dom i dzie³o salezjañskie oraz dzie³o Córek Maryi Wspomo¿ycielki.
Zaraz potem udaje siê w drogê powrotn¹ do Rzymu.
Od wtorku, 18 do czwartku 20 listopada, Ksi¹dz Genera³ uczestni-
czy w plenarnym posiedzeniu Kongregacji Instytutów ¯ycia Konse-
krowanego i Towarzystw ¯ycia Apostolskiego (IVCSVA).
W sobotni poranek 22 listopada, udaje siê do Agustinianum, gdzie
bierze udzia³ w kongresie CIVCSVA, z okazji setnej rocznicy powsta-

5.8 Page 48

▲back to top


48 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
nia tego¿ Dykasterium Stolicy Apostolskiej. Nastêpnie w Domu Gene-
ralnym Sercanów uczestniczy w zebraniu obu Rad Wykonawczych Unii
Prze³o¿onych Generalnych Zgromadzeñ ¿eñskich i mêskich. W ponie-
dzia³ek, 24 listopada, ma kolejne zebranie z Rad¹ wykonawcz¹ USG.
We wtorek, 25 listopada rano, w towarzystwie ks. Adriano Bregolina
i ks. Armando Lo Paro, udaje siê na Wimina³ do Prefekta, Pani Doktor
Perly Stancari. Potem odwiedza Sacro Cuore, a stamt¹d na Kapitol, przy-
bywaj¹c do Wice-Burmistrza, aby otrzymaæ w³oskie obywatelstwo.
W œrodê 26 i w czwartek 27 listopada Ksi¹dz Genera³ przewodni-
czy semestralnemu zgromadzeniu Unii Prze³o¿onych Wy¿szych.
W czwartkowy wieczór, 27 listopada, wita Inspektorów Europy,
delegatów i innych zaproszonych, którzy przybyli na spotkanie poœwiê-
cone „Projektowi Europa”, zaproponowanemu przez KG26 (por. Linia
dzia³ania 16). Spotkanie to odbywa siê w dniach 28, 29 listopada oraz
w godzinach rannych niedzieli 30 listopada. Program obrad naznaczo-
ny jest modlitw¹, przemówieniami, wspóln¹ refleksj¹ oraz prac¹ w gru-
pach mieszanych i regionalnych. Znacz¹cymi momentami by³y konce-
lebry w Bazylice œw. Paw³a za Murami (28.11), której na rozpoczêcie
spotkania przewodniczy³ Kard. Camillo Ruini, oraz w katakumbach
œw. Kaliksta (29.11), pod przewodnictwem ks. Bpa Adriano Van Luyn,
SDB. Eucharystii zamykaj¹cej spotkanie (niedziela 30.11) przewod-
niczy³ Ksi¹dz Genera³. Wœród szczególnych przemówieñ nale¿y wy-
mieniæ przemówienie na otwarcie Ksiêdza Genera³a, które zarysowa³o
zamierzenia „Projektu Europa” i samego spotkania, przekazuj¹c „do-
kument roboczy”, wychodz¹cy od wyników sonda¿u przeprowadzone-
go wœród Inspektorów Europy. Znacz¹cym momentem by³o tak¿e prze-
mówienie Magdi Cristiano Allama (29.11), wicedyrektora dziennika
Corriere della Sera, które by³o œwiadectwem o jego spotkaniu z Jezu-
sem i nawróceniu oraz refleksj¹ na temat Islamu, zw³aszcza na konty-
nencie europejskim. W niedzielê rano przed Eucharysti¹ Ksi¹dz Gene-
ra³ zakoñczy³ spotkanie, dokonuj¹c podsumowania refleksji grup
roboczych i regionalnych, skupiaj¹c siê na realizacji strategicznych de-
cyzji oraz wskazuj¹c na przebieg dalszych prac w ramach dzia³añ Rady
Generalnej i specjalnej komisji wyznaczonej do ich wykonania.

5.9 Page 49

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 49
4.2 Kronika Radców Generalnych
Wikariusz Przełożonego Generalnego
Po zakoñczeniu letniej sesji plenarnej Rady Generalnej Wikariusz
Prze³o¿onego Generalnego uda³ siê do Bolton na naukê jêzyka angiel-
skiego. Pozosta³ tam przez blisko miesi¹c, korzystaj¹c z okazji, aby
odwiedziæ wspólnotê w Battersea (Londyn). Po powrocie do Rzymu,
wraz z Ksiêdzem Genera³em, uda³ siê do Castel Gandolfo (15.08), aby
uczestniczyæ w corocznej wizycie Ojca Œwiêtego w parafii salezjañ-
skiej. Od 20 do 31 sierpnia przebywa³ na wypoczynku we wspólnocie
CMW w Sant’Agnello di Sorrento (NA).
We wrzeœniu uczestniczy³ w objêciu urzêdu przez nowego Inspekto-
ra Inspektorii W³ochy Œrodkowe (01.09), spotka³ siê w Domu General-
nym z dyrektorami Inspektorii Manaus, wzi¹³ udzia³ w zmianie Prze³o-
¿onego UPS-su (05.09), oraz towarzyszy³ Ksiêdzu Genera³owi w czasie
g³oszenia rekolekcji dla KGXXII CMW w Mornese (08–15.09). Na-
stêpnie w dniu 18 wrzeœnia uczestniczy³ w otwarciu Kapitu³y General-
nej CMW oraz uczestniczy³ w kilku pocz¹tkowych posiedzeniach tej-
¿e Kapitu³y.
W dniu 27 wrzeœnia odlecia³ do Meksyku z wizyt¹ w Inspektorii
MEM, gdzie spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹. W dniu 30 wrzeœnia przy-
lecia³ do Stanów Zjednoczonych. W San Francisco spotka³ siê z Rad¹
Inspektorialn¹, oraz odwiedzi³ wspólnotê salezjañsk¹ w Berkeley.
Po powrocie do W³och, od 8 do 11 paŸdziernika przebywa³ w In-
spektorii Wêgierskiej. Odwiedzi³ poszczególne dzie³a oraz poœwiêci³
now¹ szko³ê w Kazincbarcika, która szczególnie s³u¿y zawodowemu
kszta³ceniu m³odych Cyganów. W dniu 24 paŸdziernika, razem z Ksiê-
dzem Genera³em, uda³ siê do Domu Generalnego CMW, z ¿yczeniami
dla nowej Matki Generalnej Córek Maryi Wspomo¿ycielki.
W dniu 29 paŸdziernika odlecia³ do Kenii. W Nairobi spotka³ siê
z Inspektorami Konferencji Afryki i Madagaskaru (30.10–01.11), roz-
mawiaj¹c z nimi na temat dyscypliny zakonnej i zwi¹zanych z ni¹ pro-
blemami. W dniu 8 listopada odlecia³ do Tajlandii. Odwiedzi³ dzie³a
w Chiang Mai, dzie³o „Ban Nazareth” w Banpong, gdzie spotka³ siê

5.10 Page 50

▲back to top


50 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
z dyrektorami i z Rodzin¹ Salezjañsk¹. Uda³ siê tak¿e z krótk¹ wizyt¹
w Sarasit (Banpong, 11.11). Nastêpnie przeniós³ siê do Bangkoku, gdzie
odwiedzi³ Instytut Don Bosco, szko³ê im. œw. Dominika Savio oraz cen-
trum p.w. Anio³ów Stró¿ów, które kszta³ci zawodowo m³odych niewi-
domych. Stamt¹d przyby³ do D¿akarty w Indonezji (13.11). Odwiedzi³
tamtejszy postnowicjat „Wisma Don Bosco”, parafiê œw. Jana Bosko
oraz uda³ siê z wizyt¹ kurtuazyjn¹ do wspólnoty CMW. W dniu 14 listo-
pada odwiedzi³ dzie³o w Tigaraksa, obejmuj¹ce prenowicjat i szko³ê
zawodow¹. Tego samego dnia spotka³ siê ze wspó³braæmi wspólnoty
„Wisma Don Bosco” i prenowicjuszami. W dniu 15 listopada odwie-
dzi³ Nuncjusza Apostolskiego w D¿akarcie, a wieczorem spotka³ siê
z grup¹ Rodziny Salezjañskiej.
W dniu 16 listopada, w towarzystwie Inspektora, ks. Calleja, odle-
cia³ do Timoru Wschodniego. W Dili odprawi³ Mszê œw. o spotka³ siê
z Rodzin¹ Salezjañsk¹ z miasta. Nastêpnego dnia uda³ siê do Fatumaca,
aby spotkaæ siê z aspirantami, prenowicjuszami, nowicjuszami i Ro-
dzin¹ Salezjañsk¹. Ponadto pozdrowi³ m³odzie¿ z tamtejszej szko³y za-
wodowej. Po powrocie do Dili, w godzinach wieczornych spotka³ siê z
postnowicjuszami z Timoru. We wtorek, 18 listopada, odwiedzi³ nowi-
cjat CMW, gdzie sprawowa³ Eucharystiê, a potem Biskupa Dili. Wró-
ciwszy do D¿akarty, spotka³ siê z przyjació³mi i dobrodziejami Ksiê-
dza Bosko. Do W³och powróci³ w dniu 21 listopada.
W dniu 26 listopada uczestniczy³ w Zebraniu Prze³o¿onych Wy¿-
szych, a w dniach od 27 do 30 listopada w spotkaniu Inspektorów Euro-
py, zwo³anym przez Ksiêdza Genera³a w zwi¹zku z „Projektem Europa”.
Radca ds. Formacji
W dniach 14–17 lipca Radca generalny ds. Formacji spotka³ siê
z grup¹ robocz¹, celem przygotowania „wskazówek” i „pomocy” do
obchodów 150 rocznicy za³o¿enia Zgromadzenia. W dniach 20–21 lipca
uczestniczy³ w Auronzo w spotkaniu formacyjnym koordynatorów dusz-
pasterstwa Inspektorii W³ochy Pó³nocny-Wschód. Od 23 lipca do 29
sierpnia przybywa³ w Londynie-Battersea, podejmuj¹c dalsz¹ naukê
jêzyka angielskiego. W dniu 7 wrzeœnia przyj¹³ w Mediolanie œluby

6 Pages 51-60

▲back to top


6.1 Page 51

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 51
wieczyste wspó³braci z Inspektorii Lombardzko-Emiljañskiej, a w dniu
8 listopada, w Colle Don Bosco pierwsze œluby nowicjuszy z Pinerolo.
W miesi¹cach wrzesieñ–paŸdziernik ks. Radca spotka³ siê z oœmio-
ma Komisjami regionalnymi ds. formacji: w dniach 1–5 wrzeœnia w Ma-
drycie z komisj¹ Regionu Europa Zachodnia; w dniach 15–18 wrzeœnia
w Hyderabad z komisj¹ Regionu Azja Po³udniowa; w dniach 26–30
wrzeœnia w Buenos Aires z komisj¹ Regionu Ameryka Cono Sud;
w dniach 3–7 paŸdziernika w Gwatemali w komisj¹ Regionu Ameryki
Œrodkowej i Pó³nocnej; w dniach 10–12 paŸdziernika w Rzymie-San
Tarcisio z komisj¹ Regionu W³ochy i Bliski Wschód; w dniach 21–26
paŸdziernika w Nairobi z komisj¹ Regionu Afryka i Madagaskar;
w dniach 3–5 listopada w Krakowie z komisj¹ Regionu Europa Pó³-
nocna; w dniach 13–16 listopada w Seulu z komisj¹ Regionu Azja
Wschodnia i Oceania.
Podczas spotkañ z Komisjami regionalnymi odwiedzi³ ponadto
wspólnoty formacyjne w poszczególnych Regionach: w dniach od 12
do 14 wrzeœnia odwiedzi³ wspólnoty formacyjne w Manoharabad, Ka-
runapuram i Guadala (Inspektoria Hyderabad); od 23 do 25 wrzeœnia
wspólnoty w Argentynie (aspirantat, prenowicjat i postnowicjat w Kor-
dobie, nowicjat w Alta Gracia, wspólnotê teologiczn¹ w San Justo).
W dniu 2 paŸdziernika odwiedzi³ prenowicjat, nowicjat, postnowicjat
oraz dom formacji specyficznej dla salezjanów prezbiterów i koadiuto-
rów w Gwatemali. W dniach 19 i 20 paŸdziernika odwiedzi³ prenowi-
cjat i teologiê w Nairobi; 10 i 11 listopada nowicjat w Daejon w Korei
Po³udniowej, prenowicjat Kwang-ju oraz studentów teologii w Seulu.
Nale¿y ponadto zaznaczyæ o uczestnictwie w inauguracji Roku
Akademickiego UPS (15.10), w seminarium Wydzia³u Duszpasterstwa
M³odzie¿y i Katechetyki UPS (7–8.11) oraz w seminarium Wydzia³u
Nauk Komunikacji Spo³ecznej UPS (21–22.11). W dniach 24–27 listo-
pada odwiedzi³ postnowicjat w Nave, nowicjat w Pinerolo oraz wspól-
notê teologiczn¹ w Turynie-Crocetta, gdzie animowa³ niektóre chwile
¿ycia wspólnoty oraz przewodniczy³ Kuratorium ka¿dej z trzech wspól-
not formacyjnych i odpowiadaj¹cych im oœrodków studiów. W dniach
28–30 listopada wzi¹³ udzia³ w spotkaniu Inspektorów Europy, zwo³a-
nym przez Ksiêdza Genera³a, w zwi¹zku z „Projektem Europa”.

6.2 Page 52

▲back to top


52 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Radca ds. Duszpasterstwa Młodzieży
Radca ds. Duszpasterstwa M³odzie¿y, ks. Fabio Attard, mia³ mo¿-
liwoœæ spêdziæ ca³y miesi¹c lipiec w Salamance, uczestnicz¹c w kursie
jêzyka hiszpañskiego. Nastêpnie, po dwóch tygodniach spêdzonych na
Malcie, celem dokoñczenia swoich zajêæ w Archidiecezji, odwiedzi³
Kraków (17–19 sierpnia), uczestnicz¹c w spotkaniu Eurizon. Uczest-
niczy³o w nim 80 m³odych animatorów z 8 krajów Europy, formuj¹c
siê w zakresie animacji i kierowania grup¹. Mia³ równie¿ czas na spo-
tkanie z grup¹ nowicjuszy i prenowicjuszy w Oœwiêcimiu oraz odwie-
dzenie szko³y w Nowej Hucie.
W dniach w 21–22 sierpnia uczestniczy³ w Collevalenza w spotkaniu
salezjanów kap³anów i koadiutorów kwinkwenistów, dziel¹c siê z nimi
refleksj¹ na temat „Eucharystia a duszpasterskie dzia³anie”.
Od 29 do 31 sierpnia ks. Fabio wzi¹³ udzia³ w Pacognano w spo-
tkaniu DM Inspektorii Po³udniowej, dziel¹c siê KG26 z przedstawicie-
lami ró¿nych domów.
W dniu 2 wrzeœnia, przy okazji rozpoczêcia istnienia nowego Okrê-
gu W³ochy Œrodkowe (ICC), ks. Attard przedstawi³ wspó³braciom tego
okrêgu KG26, z perspektywy wyzwañ i mo¿liwoœci.
Po tym, jak w dniu 8 wrzeœnia uczestniczy³ w Colle Don Bosco
w pierwszych œlubach zakonnych, w okresie od 12 do 21 wrzeœnia
ks. Radca odwiedzi³ Inspektoriê Boliwijsk¹, uczestnicz¹c w Encuentro
Regional Opción Preferencial. W czasie tej wizyty ks. Radca móg³ tak¿e
spotkaæ siê ze wspólnotami formacyjnymi w Cochabamba, z którymi
podzieli³ siê treœciami KG26.
Od 25 do 30 wrzeœnia przebywa³ w Dakarze (Senegal), na spot-
kaniu delegatów DM z Afryki i Madagaskaru. Dokonano na nim re-
fleksji nad KG26 oraz zaproponowano drogê na najbli¿sze szeœciolecie.
W tym spotkaniu ks. Fabio towarzyszy³ ks. Dominic Sequeira z Dyka-
sterium DM.
W dnu 8 paŸdziernika ks. Radca uczestniczy³ w krajowym spotka-
niu odpowiedzialnych za pos³ugê spo³eczn¹, które odby³o siê w Rzymie-
Sacro Cuore. Obecni na nim Salezjanie, razem z ks. Radc¹ podjêli siê
refleksji nad KG26, w odniesieniu do okresu najbli¿szych szeœciu lat.

6.3 Page 53

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 53
W okresie od 9 do 16 paŸdziernika ks. Radca, razem z ks. Domini-
kiem Sequeir¹, odwiedzi³ Ekwador, aby spotkaæ siê z delegatami DM
Regionu Ameryka Œrodkowa i Pó³nocna. Pierwsze dwa dni spêdzili
w Guayaquil, uczestnicz¹c w krajowym spotkaniu MGS, potem zaœ
przenieœli siê do Quito na spotkanie z delegatami, którzy oprócz przy-
gotowania programacji szeœciolecia, razem z koordynatorami animacji
powo³añ, przeprowadzili refleksjê nad doœwiadczeniem aspirantatu.
W dniach od 24 do 26 paŸdziernika ks. Radca, w towarzystwie ks. An-
toniego Balcerzaka, spotka³ siê w Verzej (S³owenia), z delegatami DM
Konsulty CIMEC. Dokonano refleksji nad KG26, w zwi¹zku z jej inte-
gracj¹ z ró¿nymi programacjami inspektorialnymi.
W okresie od 27 do 31 paŸdziernika ks. Radca œledzi³ przebieg spo-
tkañ IUS w Brasilii (Brazylia), których centralnym punktem by³o stu-
dium PROGRAMMA COMÚN 3, 2007–2011.
W dniach od 10 do 22 listopada ks. Radca, ks. Dominic Sequeira
i ks. Antoni Balcerzak, odbyli wizytê w Chennai i w Bangalore (In-
die). G³ównym celem tej wizyty by³o spotkanie z delegatami DM, de-
legatami sektorów i delegatami biur rozwoju Regionu Azja Po³udnio-
wa. Dokonano refleksji nad KG26, dokonuj¹c programacji regionalnej
na najbli¿sze szeœciolecie. Oprócz tych spotkañ, ks. Fabio podzieli³ siê
tak¿e duchem KG26 z dyrektorami z Chennai i odpowiedzialnymi za
DM z ka¿dego domu miasta. Tak w Chennai, jak i w Bangalore, od-
wiedzi³ niektóre placówki, pracuj¹ce na rzecz dzieci ulicy i koordyno-
wane przez organizacjê YOUTH AT RISK (YAR), która ze wzglêdu na
swoj¹ pracê cieszy siê wielkim uznaniem w sektorze problemów mar-
ginalizacji spo³ecznej w Indiach.
Ostatnie spotkanie mia³o miejsce w Domu Generalnym (27–30 listo-
pada) i uczestniczyli w nim Inspektorzy Europy oraz Ksi¹dz Genera³
i jego Rada.
Radca ds. Komunikacji Społecznej
Od 1 lipca do 8 sierpnia Radca ds. Komunikacji Spo³ecznej, ks. Fi-
liberto Gonzalez, przebywa³ w inspektoracie Inspektorii Stany Zjedno-
czone Wschód w New Rochelle, doskonal¹c siê w zakresie znajomoœci

6.4 Page 54

▲back to top


54 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
jêzyka angielskiego. Po powrocie do Rzymu, w dniach od 9 do 13 sierp-
nia dokoñczy³ sprawy zwi¹zane z uzyskaniem pozwolenia na pobyt we
W³oszech. Nastêpnie od 14 sierpnia do 2 wrzeœnia przebywa³ w Mek-
syku, z wizyt¹ animacyjn¹ w obu tamtejszych Inspektoriach Guadala-
jara i Meksyk, odwiedzaj¹c przy okazji swoj¹ rodzinê.
Od 11 do 13 wrzeœnia odby³ wizyt¹ animacyjn¹ w Inspektorii Cze-
skiej. Potem, w dniach od 14 do 17 wrzeœnia przebywa³ z podobn¹ wi-
zyt¹ w Inspektorii S³owackiej, w której towarzyszy³ mu Pan Hilary Seo,
cz³onek Dykasterium. W okresie od 25 do 29 wrzeœnia przebywa³ w Ma-
drycie w Pampelunie na spotkaniu Delegatury iberyjskiej ds. komuni-
kacji spo³ecznej.
Od 30 wrzeœnia do 2 paŸdziernika ks. Radca na zaproszenie ks. Vac-
lava Klementa, uczestniczy³ w Domu Generalnym w spotkaniu Œwiato-
wej Konsulty ds. Misji. Potem, w dniach od 3 do 5 paŸdziernika prze-
bywa³, na zaproszenie ks. Stefana Turanskiego, w Zagrzebiu na
spotkaniu CIMEC, animuj¹c sektor KS.
W dniach od 15 do 29 paŸdziernika ks. Filiberto uczestniczy³
w Quito (Ekwador), w miêdzynarodowym zjeŸdzie Free Libre Open
source software oraz w spotkaniu inspektorialnych delegatów ds. KS
obu Regionów amerykañskich. W spotkaniach wziêli równie¿ udzia³
cz³onkowie Dykasterium ds. KS, ks. Julian Fox i Pan Jesus Garcia.
W dniu 1 listopada uczestniczy³, wraz z Ksiêdzem Genera³em na
Placu œw. Piotra w „Biegu Œwiêtych”. W dniach od 3 do 6 listopada,
wraz z ks. Antonim Balcerzakiem, przebywa³ w Inspektoracie w Kra-
kowie na spotkaniu inspektorialnych delegatów KS z Polski i Konsulty
CIMEC. Nastêpnie, w okresie od 6 do 8 listopada odwiedzi³ Warszawê
oraz Toruñ, gdzie mieœci siê siedziba Radia Maryja, telewizji i Wy¿-
szej Szko³y Kultury Spo³ecznej i Medialnej Redemptorystów. W dniach
od 9 do 13 listopada, razem z ks. Julianem Foxem, cz³onkiem Dykaste-
rium, uczestniczy³ w Horn (Austria) w spotkaniu inspektorialnych de-
legatów KS Inspektorii Austriackiej, Francja-Belgia Po³., Brytyjskiej
i Irlandzkiej.
Po powrocie do Rzymu, w dniach 21–22 listopada ks. Filiberto oraz
Radca ds. formacji uczestniczyli w seminarium poœwiêconemu ocenie
projektu Wydzia³u Komunikacji Spo³ecznej UPS. W dniu 27 listopada

6.5 Page 55

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 55
wzi¹³ udzia³ w spotkaniu salezjañskich wydawnictw i ksiêgarni w Hisz-
panii. Wreszcie od 28 do 30 listopada w „Salesianum” uczestniczy³ w ze-
braniu Inspektorów Europy, zwo³anym przez samego Ksiêdza Genera³a.
Radca ds. Misji
Po zakoñczeniu letniej sesji Radca ds. misji, ks. Vaclav Klement,
odlecia³ do Inspektorii Madryckiej, gdzie w dniach od 28 czerwca do
20 lipca przebywa³ na pierwszym kursie jêzyka hiszpañskiego w Sala-
mance-Colegio di Pizzarales. W tym samym czasie móg³ zapoznaæ siê
z animacj¹ misyjn¹ na szczeblu krajowym, prowadzon¹ przez prokurê,
inspektoriê i OPR „Jovenes Tercer Mundo”.
Pierwsza wizyta w Afryce poœwiêcona by³a Inspektorii Afryka
Wschodnia (Sudan, Kenia, 22.07–04.08). Ks. Radca wyg³osi³ rekolek-
cje do wspó³braci Delegatury Sudañskiej, odwiedzi³ trzy wspólnoty na
pó³nocy kraju, oraz móg³ porozmawiaæ z niemal wszystkimi wspó³braæ-
mi delegatury. Do Rzymu powróci³, zatrzymuj¹c siê po drodze w Nairobi
(Kenia), gdzie w towarzystwie Inspektora, ks. Josepha Pulikkala, odwie-
dzi³ wszystkie dzie³a miasta oraz przewodniczy³ objêciu urzêdu przez
nowego dyrektora wspólnoty teologicznej w Utume, ks. Felice Molina.
Po dwóch dniach spêdzonych w siedzibie w Rzymie, uda³ siê
z pierwsz¹ wizyt¹ do Ameryki £aciñskiej, a dok³adnie do Quito (Ekwa-
dor, 10.08–07.09). W pierwszym tygodniu uczestniczy³ razem z Radc¹
regionalnym, ks. Estebanem Ortizem, oraz grup¹ biskupów i wspó³-
braci, w CAM3 (Tercero Congreso Americano Misionero) pod has³em
„Escucha, aprende y anuncia”, w którym wziê³o udzia³ a¿ 3000 misjo-
narzy z wszystkich krajów kontynentu.
Po powrocie do Europy, w ci¹gu kolejnych czterech dni przebywa³
w Inspektorii Austriackiej, spotykaj¹c siê z Inspektorem i jego Rad¹,
odwiedzaj¹c kilka dzie³ oraz misyjn¹ OPR „Jugend Eine Welt” (Wie-
deñ, 8–11 wrzeœnia). Wizyta ta pomog³a okreœliæ niektóre wymiary „Pro-
jektu Europa”.
Dalsza czêœæ miesi¹ca wrzeœnia poœwiêcona by³a kursowi dla 25
nowych misjonarzy (15 z VIE, 2 z FIN i ITM oraz po jednym z Inspek-
torii ICP, INE, GER, SBI, AFW, AGL, INB, INK, INN, INT), który
odby³ siê w Rzymie i w Colle Don Bosco (13–28 wrzeœnia) i animowany

6.6 Page 56

▲back to top


56 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
by³ przez ks. Josepha Puthenpurakala (IND) i ks. Alfreda Maravillê
(nowego wspó³pracownika Dykasterium ds. misji). W czasie pierwszego
zebrania Œwiatowej Konsulty ds. Misji w Rzymie (29.09–02.10), obec-
nych by³o jedenastu cz³onków Regionów razem z przedstawicielami
Dykasteriów ds. DM i KS.
W dniach 4–7 paŸdziernika, ks. Klement oraz radca regionu Europa
Zachodnia odwiedzili salezjañskie placówki wychowawcze w Maroku
(Kenitra, Tanger), które s¹ œwiadectwem bezinteresownego pos³annic-
twa na rzecz m³odzie¿y muzu³mañskiej. Kolejny tydzieñ poœwiêcony
zosta³ na refleksj¹ i studium wyników Konsulty œwiatowej.
Nastêpne trzy tygodnie (16.10–05.11) ks. Radca poœwiêci³ na wizytê
animacyjn¹ w Regionie Azja Po³udniowa. Ks. Klement odwiedzi³ szeœæ
Inspektorii Indii (New Delhi, Kolkata, Guwahati, Dimapur, Chennai,
Bangalore), bezpoœrednio zapoznaj¹c siê z dzie³em ewangelizacji i ani-
macji misyjnej wspó³braci, zw³aszcza tych w formacji pocz¹tkowej.
W dniach od 6 do 11 listopada ks. Radca prowadzi³ animacjê misyj-
n¹ w domach formacyjnych w Wietnamie oraz przewodniczy³ w 5 Dniu
Misyjnym tamtejszej Inspektorii.
Nastêpnie odwiedzi³ misje w Kambod¿y (12–16.11) oraz spotka³
siê z misjonarzami Diecezji Suratthani (Tajlandia, 17–18.11).
Po powrocie do Rzymu, ostatni tydzieñ poœwiêci³ animacji misyj-
nej czterech Inspektorii polskich (Pi³a, Kraków, Warszawa, Wroc³aw),
która po³¹czona zosta³a ze spotkaniem Inspektorów i inspektorialnych
delegatów ds. animacji misyjnej we Wroc³awiu (22.11). Oprócz pozna-
nia struktur animacji misyjnej w Warszawie i Krakowie, ks. Radca od-
wiedzi³ tak¿e domy formacji pocz¹tkowej oraz oœrodki animacji mi-
syjnej tych dwóch Inspektorii.
Ekonom Generalny
Po zakoñczeniu letniej sesji Rady Ekonom Generalny, Pan Claudio
Marangio, uda³ siê do Londynu, do salezjañskiej wspólnoty w Battersea,
na naukê i pog³êbianie znajomoœci jêzyka angielskiego.
Po powrocie di siedziby, na pocz¹tku wrzeœnia, w dniu 18 wzi¹³
udzia³ w ceremonii otwarcia XXII Kapitu³y Generalnej CMW, a dzieñ

6.7 Page 57

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 57
póŸniej odlecia³ z wizyt¹ do Wizytatorii Wielkich Jezior (AGL), gdzie
towarzyszy³ mu Radca Regionu Afryka i Madagaskar.
Powróciwszy do Rzymu w dniu 25 wrzeœnia,. pozostawa³ w Domu
Generalnym, zajmuj¹c siê reorganizacj¹ biur ekonomatu generalnego.
W dniu 3 paŸdziernika uczestniczy³ w Radzie Nadzorczej Wydaw-
nictwa SIÊ, w której przyj¹³ funkcjê wiceprezesa. W dniu 15 wzi¹³
udzia³ w inauguracji roku akademickiego na Papieskim Uniwersytecie
Salezjañskim, a po po³udniu spotka³ siê z zarz¹dem administracyjnym
Uniwersytetu i ekonomami wydzia³ów.
W dniu 18 paŸdziernika uczestniczy³ w salezjañskim dziele w Fossa-
no w obchodach 25 rocznicy œmierci salezjanina koadiutora, Pana Mario
Di Giovanni.
W dniu 25 paŸdziernika rozpocz¹³ swoj¹ wizytê w Inspektorii Peru-
wiañskiej, gdzie pozosta³ a¿ do zakoñczenia Wizytacji Nadzwyczajnej,
prowadzonej przez Radcê regionalnego w dniu 9 listopada.
Po powrocie do siedziby, wznowi³ swoje codzienne zajêcia. W ostat-
nich dniach listopada (27–30) razem z pozosta³ymi Radcami wzi¹³ udzia³
w zebraniu Inspektorów Europy, zwo³anym przez Ksiêdza Genera³a
w zwi¹zku z „Projektem Europa”.
Radca Regionu Afryka-Madagaskar
Radca Regionalny Regionu Afryka-Madagaskar, ks. Guillermo
Basañes, w okresie od lipca do listopada 2008 roku odwiedzi³ i zapo-
zna³ siê z rzeczywistoœci¹ wszystkich 13 okrêgów Regionu (2 inspek-
torii, 10 wizytatorii i 1 delegatury).
Oprócz spotkania ze wspó³braæmi ze 117 wspólnot, obecnych w 24
krajach Regionu, uczestniczy³ tak¿e w znacz¹cych wydarzeniach z ¿ycia
Inspektorii: rekolekcje i œluby wieczyste w Lubumbashi (AFC, 5 lipca);
25-lecie CMW w Angoli (3 sierpnia); œluby wieczyste i œwiêcenia ka-
p³añskie w Tete (MOZ, 9–10 sierpnia); rekolekcje w Yaoundé (ATE,
23 sierpnia); rekolekcje, œwiêto Inspektorii i pierwsze œluby w Gbodjo-
mé (AFO, koniec sierpnia); pierwsze œluby w Sunyani (AFW, 8 wrze-
œnia) itd. Odwiedzaj¹c razem z Ekonomem Generalnym AGL, móg³
przeanalizowaæ z Rad¹ Inspektorialn¹ nowy projekt Inspektoratu.

6.8 Page 58

▲back to top


58 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
W tym samym czasie uczestniczy³ w trzech wydarzeniach o du-
¿ym znaczeniu dla ¿ycia Regionu: w dorocznym zebraniu regionalnej
komisji duszpasterstwa m³odzie¿y (Dakar, 26–30 wrzeœnia), na którym
obecny by³ Radca ds. DM; w dorocznym zebraniu regionalnej komisji
ds. formacji (Nairobi, 21–26 paŸdziernika), na którym obecny by³ Radca
ds. Formacji; oraz przewodniczy³ 7 zebraniu CIVAM, które tym razem
odby³o siê w Nairobi (30.10–02.11), na którym obecny by³ tak¿e Wi-
kariusz Ksiêdza Genera³a.
Od 7 do 26 listopada ks. Radca przebywa³ na wypoczynku, odwie-
dzaj¹c swoich rodziców, krewnych i salezjanów w Buenos Aires. Na-
stêpnie powróci³ do Rzymu, aby uczestniczyæ w spotkaniu Inspektorów
Europy, zwo³anym przez Ksiêdza Genera³a, w zwi¹zku z „Projektem
Europa”.
Radca Regionu Ameryka £aciñska-Pó³wysep Po³udniowy
Po zakoñczeniu czerwcowej sesji Rady Generalnej, okres od 2 do
29 lipca ks. Natale Vitali wykorzysta³ w São Paulo (Brazylia) na naukê
jêzyka portugalskiego. Przebywaj¹c w tym czasie w inspektoracie, od-
wiedzi³ kilka domów salezjañskich, spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹
oraz zrelacjonowa³ w Campos do Jordão przebieg KG26 wszystkim
wspó³braciom w formacji z tamtejszej Inspektorii. Nawiedzi³ tak¿e grób
Czcigodnego S³ugi Bo¿ego, ks. Rudolfa Komorka, oraz sanktuarium
Matki Bo¿ej z „Aparecida”, Patronki Brazylii. W dniu 31lipca uczest-
niczy³ w Kuratorium wspólnoty teologicznej w Lapa.
Od 2 do 6 sierpnia przebywa³ w Paragwaju, gdzie odwiedzi³ nie-
które wspólnoty salezjañskie, a wœród nich nowicjat i postnowicjat; spo-
tka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹ i dyrektorami.
W dniach od 9 do 13 sierpnia odwiedzi³ Inspektoriê Buenos Aires
(Argentyna), gdzie móg³ zapoznaæ siê z sytuacj¹ argentyñskiej Patagonii
(Ushuaia, Rio Grande). Spotka³ siê ze studentami teologii i formatora-
mi. Odby³ ponadto zebranie z Rad¹ Insprktorialn¹, oraz odwiedzi³ inne
dzie³a w Buenos Aires.
W okresie od 14 do 20 sierpnia przebywa³ w Inspektorii Kordoba
(Argentyna). W Altagracia sprawowa³ Eucharystiê dla nowicjuszy z Ar-
gentyny oraz odwiedzi³ kilka wspólnot, ³¹cznie z domem dla chorych

6.9 Page 59

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 59
salezjanów i Inspektoratem CMW. W dniach 16–17 sierpnia uczestni-
czy³ w spotkaniu m³odych animatorów salezjañskich „EJAS” oraz mó-
wi³ o KG26 do 60 salezjanów obecnych na spotkaniu.
W dniu 20 sierpnia w Resistencia odby³o siê zebranie z Radami
Inspektorialnymi Inspektorii Rosario i Kordoba, celem przeanalizowa-
nia procesu po³¹czenia obu Inspektorii.
W dniu 22 sierpnia przyby³ do Inspektorii La Plata (Argentyna),
gdzie odwiedzi³ kilka dzie³ i spotka³ siê z rad¹ Inspektorialn¹.
W dniu 25 sierpnia, w Bahia Blanca odby³o siê zebranie Inspekto-
rów Argentyny. W tym czasie ks. Radca odwiedzi³ kilka dzie³ w tam-
tejszej Inspektorii, a zw³aszcza Wy¿sze Centrum im. Jana XXIII. Dane
mu by³o nawiedziæ tak¿e grób b³ogos³awionej Laury Vicuñy oraz grób
b³ogos³awionego Zefiryna Namuncura w Fortin Mercedes.
W dniu 4 wrzeœnia rozpocz¹³ wizytacjê w Inspektorii Belo Hori-
zonte (Brazylia). W Cachoeira do Campo uczestniczy³ w spotkaniu gru-
py ponad 300 m³odych MJS. Ponadto zorganizowa³ zebranie inspekto-
rialnych delegatów duszpasterstwa m³odzie¿y SDB i CMW z Brazylii.
Spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹, z Komisj¹ ds. Formacji pocz¹tko-
wej, z prenowicjuszami i studentami teologii.
W dniu 14 wrzeœnia rozpocz¹³ wizytacjê w Inspektorii Campo Gran-
de (Brazylia). Odwiedzi³ 18 z 23 wspólnot salezjañskich oraz osobi-
œcie wrêczy³ wspó³braciom dokumenty KG26. Wymown¹ by³a wizyta
w trzech placówkach misyjnych: wœród Xavantes i Bororos w Meruri,
San Marcos, Sangradouro i w „Cittá Dom Bosco” w Corumbá. Odwie-
dzi³ tak¿e salezjañskiego Arcybiskupa Campo Grande i Bp. Pomocni-
czego, który równie¿ jest salezjaninem.
Powracaj¹c do Buenos Aires w dniach 28–29 wrzeœnia uczestniczy³
w spotkaniu Regionalnej Komisji ds. Formacji oraz przewodniczy³ ze-
braniu 14 Inspektorów Regionu.
W dniu 2 paŸdziernika rozpocz¹³ wizytacjê w Inspektorii Rosario
(Argentyna). Przewodniczy³ posiedzeniu Rady Inspektorialnej i odwie-
dzi³ kilka dzie³.
W dniu 6 paŸdziernika rozpocz¹³ wizytacjê w Inspektorii Recife
(Brazylia). Odwiedzi³ nowicjat, spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹, a po-
tem z prenowicjuszami i postnowicjuszami. W dniu 11paŸdziernika
uczestniczy³ w zjeŸdzie m³odzie¿y MJS.

6.10 Page 60

▲back to top


60 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
W dniu 17 paŸdziernika przeniós³ siê do Inspektorii Porto Alegre,
towarzysz¹c Ksiêdzu Genera³owi w czasie jego wizyty. Nastêpnie od-
wiedzi³ kilka dzie³ Inspektorii, spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹, a tak-
¿e z prenowicjuszami i postnowicjuszami.
W dniu 27 paŸdziernika ponownie przebywa³ w Buenos Aires, bio-
r¹c udzia³ w zebraniu piêciu Rad Insprktorialnych Argentyny. Dzieñ
póŸniej (28.10), przyby³ na wizytacjê do Inspektorii Manaus.
W dniu 13 listopada odby³ wizytê w Insprktorii Urugwajskiej,
gdzie spotka³ siê z delegatami duszpasterstwa Konferencji CISUR, Cór-
kami Maryi Wspomo¿ycielki i delegatami ds. szkolnictwa tego same-
go obszaru.
W dniach od 19 do 21 listopada ponownie przebywa³ w Campo
Grande spotykaj¹c, siê ze wspó³braæmi zebranymi, aby zredagowaæ OPI.
W dniu 22 listopada odwiedzi³ Chile, sk¹d nastêpnie powróci³ do
Rzymu, aby uczestniczyæ w zebraniu Inspektorów Europy, zwo³anym
przez Ksiêdza Genera³a w zwi¹zku z „Projektem Europa”.
Radca Regionu Ameryka Œrodkowa i Pó³nocna
Po zakoñczeniu letniej plenarnej sesji Rady Generalnej wyznaczo-
nej na miesi¹c czerwiec, w niedzielê 29 ks. Esteban Ortiz Gonzalez
odlecia³ do Orange (NJ, USA), aby w miesi¹cu lipcu uczestniczyæ w kur-
sie jêzyka angielskiego.
Po zakoñczeniu kursu na kilka dni udaje siê do swojej rodziny w No-
wym Jorku. Potem, 6 sierpnia, odlatuje do Gwatemali, aby przewodni-
czyæ Kuratorium CRESCO (Oœrodek Formacji Specyficznej Salezja-
nów Koadiutorów), które ma miejsce w pi¹tek, 8 sierpnia i w którym
uczestniczy siedmiu Inspektorów (5 z Regionu Ameryka Œrodkowa
i Pó³nocna i 2 z Regiou Ameryka £aciñska-Pó³wysep Po³udniowy) i ca³y
zespó³ formatorów.
W dniu 9 sierpnia ks. Radca przenosi siê do Ekwadoru, aby razem
z ks. Vaclavem Klementem, Radc¹ ds. Misji, uczestniczyæ w Kongre-
sie Misyjnym (CAM 3 – COMLA 8), w Quito. Podczas swojego pobytu
w Quito przewodniczy zebraniu Rady Inspektorialnej oraz zespo³u Re-
gionalnego Oœrodka Formacji Ci¹g³ej (CSRFP).

7 Pages 61-70

▲back to top


7.1 Page 61

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 61
W dniu 17 sierpnia ks. Ortiz przybywa do Limy (Peru), aby rozpo-
cz¹æ Wizytacjê Nadzwyczajn¹ w Inspektorii p.w. œw. Ró¿y z Limy (PER).
W dniu 18 sierpnia, po raz pierwszy spotyka siê z Rad¹ Inspektorialn¹,
a dzieñ póŸniej (19.08) rozpoczyna wizytacjê we wspólnotach salezjañ-
skich (21), która zakoñczy siê w dniu 4 listopada.
Wizytacja dwukrotnie zostaje przerwana. W dniach od 21 do 23
wrzeœnia ks. Radca uczestniczy w Santa Cruz (Boliwia) w koñcowej
czêœci zebrania na temat „Uprzywilejowanego wyboru” (praca z m³o-
dzie¿¹ zagro¿on¹). W drugim przypadku koordynowa³ doroczne zebra-
nie Inspektorów Regionu, które odby³o siê w Medellin (Kolumbia)
w dniach od 19 do 26 paŸdziernika.
W dniu 26 paŸdziernika, przed powrotem do Inspektorii Peruwiañ-
skiej, w celu zakoñczenia Wizytacji Nadzwyczajnej, ks. Radca udaje
siê do Bogoty na spotkanie z tamtejsz¹ Rad¹ Inspektorialn¹.
Powróciwszy do Peru, ks. Ortiz koñczy wizytacje we wspólnotach
i zebrania z zespo³ami inspektorialnymi. W sobotê 8 listopada mia-
³o miejsce koñcowe spotkanie z dyrektorami wspólnot i wspó³braæmi,
a po po³udniu z Inspektorem i jego Rad¹. W dniach koñcz¹cych Wizy-
tacjê w Inspektorii Peruwiañskiej obecny by³ Ekonom Generalny,
Pan Claudio Marangio, który dokona³ oceny ekonomicznej sytuacji
Inspektorii.
Ks. Radca odlecia³ z Limy w niedzielê 9 listopada, rozpoczynaj¹c
seriê spotkañ w trzech Inspektoriach Regionu. Ich celem by³o przepro-
wadzenie konsultacji w zwi¹zku z wyborem nowych Inspektorów: SUO
(San Francisco i Los Angeles) SUE (Chicago, Nowy Orlean, Tampa,
Orange i Stony Point), CAN (Montreal i Toronto) oraz ANT (Hawana,
San Juan, La Vega i Santo Domingo).
W niedzielê 30 listopada ks. Radca powróci³ do Rzymu, aby uczest-
niczyæ w zimowej sesji plenarnej Rady Generalnej.
Radca Regionu Azja Wschodnia i Oceania
Po zakoñczeniu letniej sesji Rady Generalnej, Radca Regionu Azja
Wschodnia i Oceania, ks. Andrew Wong, uczestniczy³ w otwarciu pro-
cesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego ks. Karola Bragi, misjonarza

7.2 Page 62

▲back to top


62 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
w Chinach i na Filipinach. Ceremonia ta mia³a miejsce w dniu 5 lipca
w Sondrio i Tirano, gdzie ks. Braga urodzi³ siê i pozna³ Salezjanów.
W okresie od 11 lipca do 26 listopada odwiedzi³ kolejno wspó³bra-
ci z dziesiêciu Inspektorii i Wizytatorii Regionu: Australia, Chiny (Hong
Kong, Macao, Tajwan), Indonezja-Timor Wsch., Japonia, Korea, Fili-
piny Pó³nocne., Filipiny Po³udniowe., Myanmar, Tajlandia i Wietnam.
Mia³ ponadto mo¿liwoœæ odwiedziæ wspó³braci z innych oœmiu obsza-
rów, które przynale¿¹ do wy¿ej wymienionych Inspektorii: Pakistan,
Samoa, Wyspy Fid¿i, Papua Now¹ Gwineê, Wyspy Salomona, Yanji
(w pó³nocno-wschodnich Chinach), Shitan (w po³udniowych Chinach)
i Mongoliê.
Podczas tych wizyt ks. Radca uczestniczy³ w niektórych znacz¹-
cych dla Regionu wydarzeniach. Pierwszym z nich by³y Œwiatowe Dni
M³odzie¿y w Sydney (Australia, 11–17.07). Ks. Wong towarzyszy³
Ksiêdzu Genera³owi w spotkaniu ze wspó³braæmi i cz³onkami Rodziny
Salezjañskiej, a potem w czasie dwóch momentów spotkañ z m³odzie-
¿¹ salezjañsk¹ w Melbourne i w Sydney, przed przyjazdem Papie¿a.
Drugim wa¿nym wydarzeniem by³o doroczne Kuratorium „Don Bosco
Center of Studies” w Parañaque, Manila, które odby³o siê w dniu 28
sierpnia. W dniach od 12 do 15 listopada, razem z ks. Chrysem Saldan-
hi¹, wzi¹³ udzia³ w dorocznym spotkaniu delegatów ds. formacji. Wresz-
cie w dniach 24–25 listopada obecny by³ na otwarciu seminarium Hi-
storii Salezjañskiej, w którym uczestniczyli tak¿e ks. Francesco Motto
i ks. Matthew Kapplikunnel z Salezjañskiego Instytutu Historycznego.
Po powrocie do Rzymu, w dniach od 27 do 30 listopada uczestni-
czy³ w spotkaniu Inspektorów Europy zwo³anym przez Ksiêdza Gene-
ra³a w zwi¹zku z „Projektem Europa”.
Radca Regionu Azja Po³udniowa
Po zakoñczeniu czerwcowej plenarnej sesji Rady Generalnej, Rad-
ca Regionu Azja Po³udniowa, ks. Maria Arokiam Kanaga, odlecia³ do
Sri Lanki. Tam, w domu Wizytatorii w Dungelpitiya, w dniach od 29
czerwca do 2 lipca przewodniczy³ spotkaniu Konferencji Inspektorii
Azji Po³udniowej (SPCSA), analizuj¹c z Inspektorami formy przekazu
wspó³braciom KG26, oraz Programacjê Prze³o¿onego Generalnego i je-

7.3 Page 63

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 63
go Rady. W dniu 30 czerwca przewodniczy³ Eucharystii oraz wzi¹³
udzia³ w inauguracji pierwszych dwóch dzia³ CMW w Sri Lance (Ne-
gombo i Nochiagama). Nastêpnie w dniach od 3 do 7 lipca odwiedzi³
wszystkie salezjañskie domy Wizytatorii.
Po przybyciu, w dniu 8 lipca do Chennai (Indie), odwiedzi³ niektóre
dzie³a, jakie mamy w tym mieœcie. W dniu 12 lipca odlecia³ do Panaji
(Goa), aby uczestniczyæ w zebraniu komisji wykonawczej BOSCOM
Indie. Po powrocie do Chennai (14.07) uda³ siê z wizyt¹ do Domu Ge-
neralnego Sióstr Maryi Wspomo¿ycielki, kieruj¹c do nich swoje s³o-
wo. Nastêpnie, w konsekwencji zabiegu chirurgicznego dla usuniêcia
katarakty z oka (17.07), przez 15 dni pozosta³ na wypoczynku. Po up³y-
wie tego okresu, w pierwszych dniach sierpnia ks. Radca przeniós³ siê
do Bhopal, w œrodkowych Indiach, uczestnicz¹c w dwutygodniowym
kursie jêzyka hindi.
W okresie od 16 sierpnia do 17 listopada ks. Radca ca³y swój czas
poœwiêci³ na odwiedzanie Inspektorii w Indiach i uczestnictwo w niektó-
rych wa¿nych spotkaniach regionalnych. W tym czasie odwiedzi³ 225
domów salezjañskich i 80 innych nale¿¹cych do ró¿nych grup Rodzi-
ny Salezjañskiej. Celem tych¿e wizyt by³o zapoznanie siê z Inspekto-
riami, wspó³braæmi, poszczególnymi placówkami oraz animacji z od-
niesieniem do KG26 i Programacji Prze³o¿onego Generalnego i jego
Rady. W ka¿dej Inspektorii ks. Radca ukierunkowa³ swoje dzia³anie
animacyjne na Radê Inspektorialn¹ i ró¿ne grupy wspó³braci. Spotka³
siê ponadto z grupami Rodziny Salezjañskiej (CMW, MSMHC,SMI,
the Disciples, VDB, VSDB i SMA). Szczególne znaczenie nada³ odwie-
dzinom w domach formacyjnych i w oddalonych od centrów misjom.
W ten sposób ks.Radca w dniach od 16 do 23 sierpnia, przebywa³
w Inspektorii Kolkata. Odwiedzi³ tam Dom Generalny Sióstr SMI
w Krishnagar oraz grób œwiêtego salezjanina, Ojca Convertini. Potem
przeniós³ siê do Inspektorii Mumbai (24–31.08), odwiedzaj¹c miêdzy
innymi obszar Gujarat i odleg³y Maharashtra. W dniach od 1 do 8 wrze-
œnia przebywa³ w Inspektorii Bangalore, szczególn¹ uwagê przyk³ada-
j¹c do odwiedzin w domach w pó³nocnych czêœciach stanów Karnataka
i Kerala. W czterech ró¿nych obszarach przeprowadzi³ ponadto kon-
sultacjê w zwi¹zku z wyborem nowego Inspektora. W okresie od 9 do

7.4 Page 64

▲back to top


64 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
18 wrzeœnia odwiedzi³ Inspektoriê Hyderabad. W ostatnich czterech
dniach wizyty (15–18), razem z ks. Francesco Cered¹, Radc¹ ds. forma-
cji, uczestniczy³ w spotkaniu regionalnej komisji ds. formacji.
Udaj¹c siê do Inspektorii New Delhi (19–29.09) ks. Radca przepro-
wadzi³ konsultacjê na nowego Inspektora w Stanach Punjab, New Delhi,
Jharkhand i Chattisgarh. Nastêpnie, przez pierwsze siedem dni paŸdzier-
nika przebywa³ w Inspektorii Konkan-Panaji, gdzie móg³ odwiedziæ
wszystkie domy i uczestniczyæ w spotkaniu psychologów salezjañskich
z Indii. Stamt¹d przeniós³ siê do Inspektorii Guwahati (08.10), odwie-
dzaj¹c domy w Stanach Assam, Meghalaya i Tripura. Spotka³ siê tak¿e
z Prze³o¿onymi Generalnymi Sióstr MSMHC w Guwahati i VSDB
w Shillong. W ostatnich dwóch dniach towarzyszy³ mu ks. Vaclav Kle-
ment, Radca ds. Misji. Kolejny tydzieñ poœwiêci³ Inspektorii Dimapur,
rozpoczynaj¹c od Imphal (Manipur), gdzie obaj Radcy uczestniczyli
w jubileuszu 75 lat ¿ycia zakonnego ks. Johna Meda, misjonarza i ro-
daka ks. Klementa. Ks. Radca odwiedzi³ w tym czasie Manipur, Naga-
land, Upper Assam i Arunachal Pradesh. W dniu 31 paŸdziernika obaj
Radcy przybyli do Chennai, odwiedzaj¹c niektóre domy. Potem, tj.
w dniu 4 listopada przybyli do Bangalore. Podczas, gdy ks. Klement
5 listopada uda³ siê do Wietnamu, ks. Radca kontynuowa³ odwiedziny
w Inspektorii Tiruchy. W dniach od 14 do 18 listopada wzi¹³ udzia³
w Chennai w spotkaniu zespo³ów duszpasterstwa m³odzie¿y z ca³ego Re-
gionu, którego animatorem by³ ks. Fabio Attard i jego wspó³pracownicy
z Dykasterium. W dniu 21 listopada powróci³ do Rzymu razem z ks.
Fabio Attardem, ks. Dominikiem Sequier¹ i ks. Antonim Balcerzakiem.
Od 27 do 30 listopada uczestniczy³ w spotkaniu Inspektorów Europy,
zwo³anym przez Ksiêdza Genera³a w zwi¹zku z „Projektem Europa”.
Radca Regionu Europa Pó³nocna
Po zakoñczeniu czerwcowej plenarnej sesji Rady Generalnej, Rad-
ca Regionu Europa Pó³nocna, ks. Štefan Turanský, odlecia³ do Mona-
chium (Niemcy), gdzie przez dwa miesi¹ce poœwiêci³ siê nauce jêzyka
niemieckiego. W tym czasie spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹ tamtej-
szej Inspektorii, oraz odwiedzi³ miêdzy innymi wspólnoty w Benedik-
beuern, Kostanz, Buxheim, Ensdorf, Helenenberg i Jünkherath.

7.5 Page 65

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 65
Kolejne miesi¹ce poœwiêcone by³y na wizyty w Inspektoriach Re-
gionu, spotkania z Radami Inspektorialnymi i odwiedziny we wspól-
notach. W formie schematycznej zrealizowany program wizyt przed-
stawia siê nastêpuj¹co.
Wrzesieñ:
9–13: wizyta w Inspektorii Wielka Brytania (spotkanie z Rad¹ Inspek-
torialn¹ oraz odwiedziny we wspólnotach w Bolton, Bootle, Farn-
borough i Londynie);
14–18: wizyta w Inspektorii S³oweñskiej (spotkanie z Rad¹ Inspekto-
rialn¹ oraz odwiedziny we wspólnotach w Lubljanie, Mariborze,
Veržej, Želimje i Trstenik);
19–22: wizyta w Inspektorii Wêgierskiej;
23–27: wizyta w Inspektorii Belgia Pó³nocna i w Delegaturze Holen-
derskiej (spotkanie z Rad¹ Inspektorialn¹ i rad¹ Delegatury Holen-
derskiej, wizyty animacyjne we wspólnotach Groot-Bijgaarden,
Woluwe, Oud-Heverlee i Rijswijk (Holandia)).
PaŸdziernik:
3–6: doroczne spotkanie Konsulty CIMEC (Zagrzeb, Chorwacja), z
udzia³em Inspektorów i Wikariuszy. Tematem spotkania by³a pre-
zentacja Programacji Prze³o¿onego Generalnego i jego Rady na sze-
œciolecie 2008–2014;
7–10: wizyta w Inspektorii Austriackiej (Wiedeñ, Amstetten, Linz);
11–16: wizyta w Inspektorii S³owackiej (spotkanie z Rad¹ Inspek-
torialn¹);
17–20: doroczne spotkanie Inspektorów Obszaru Atlantycko-niemiec-
kiego w Berlinie-Marzahn (Niemcy);
21–23: wizyta w Inspektorii Irlandzkiej (Dublin, Celbridge);
24–27: wizyta w Okrêgu Wschodnim (Moskwa, Sankt Petersburg,
Gatchina);
29–31: wizyta w Delegaturze Ukraiñskiej obrz¹dku bizantyjsko-ukraiñ-
skiego.
Listopad:
2–7: wizyta w Inspektorii Krakowskiej (Kielce, Oœwiêcim, Skawa,
Szczyrk);

7.6 Page 66

▲back to top


66 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
8: objêcie urzêdu przez nowego Inspektora Inspektorii Wêgierskiej,
ks. Alberta Van Hecke (Budapest);
9–15: wizyta w Inspektorii Warszawskiej (Czerwiñsk, P³ock, Luto-
miersk, £ódŸ, Soko³ów, Suwa³ki, Olsztyn, Ostróda);
16–20: wizyta w Inspektorii Pilskiej (Swobnica, Szczecin, L¹d, Poznañ
Winogrady);
21–26: wizyta w Inspektorii Wroc³awskiej (Twardogóra, Lubin, Czê-
stochowa, Tarnowskie Góry). W dniach 22–23 listopada ks. Radca
spotka³ siê z Inspektorami KSIP.
W dniu 27 listopada ks. Štefan Turanský powróci³ do Rzymu, gdzie
uczestniczy³ w spotkaniu Inspektorów Europy, zwo³anym przez Ksiê-
dza Genera³a w zwi¹zku z „Projektem Europa”.
Radca Regionu Europa Zachodnia
Po zakoñczeniu czerwcowej plenarnej sesji Rady Generalnej, Rad-
ca Regionu Europa Zachodnia, ks. José Miguel Núñez, odlatuje do Bar-
celony, aby w dniach 27–28 czerwca przedstawiæ nowego Inspektora,
ks. Ángel Asurmendi. W dniu 29 czerwca, z tej samej racji przebywa
w Sewilli, przedstawiaj¹c w Bazylice sanktuarium Matki Bo¿ej Wspo-
mo¿ycielki Wiernych nowego Inspektora, ks. Francisco Ruiza.
W dniu 1 lipca ks. José Miguel Núñez udaje siê do Lizbony z wi-
zyt¹ animacyjn¹ w tamtejszej Inspektorii oraz uczêszczaj¹c jednocze-
œnie przez ca³y miesi¹c lipiec na kurs jêzyka portugalskiego. W dniu
12 lipca odlatuje do Madrytu, aby przedstawiæ nowego Inspektora In-
spektorii p.w. œw. Jana Bosko, ks. Luisa Onrubiê. W dniu 19 lipca prze-
wodniczy pierwszemu zebraniu „grupy refleksyjnej” Regionu, w któ-
rym wziêli udzia³ wspó³bracia z Hiszpanii, Portugalii i Francji. W dniach
26–27 lipca towarzyszy, wraz z ks. Juanem Manuelem Ruano, nowi-
cjuszom hiszpañskim w czasie ich wizyty w Rzymie i Genzano.
W pierwszych dniach sierpnia ks. Radca udaje siê na krótki odpo-
czynek do rodziny. Potem, w dniach 14–16 sierpnia przebywa w Gra-
nadzie, przyjmuj¹c pierwsze œluby hiszpañskich nowicjuszy. W dniu
16 sierpnia uczestniczy w Kuratorium nowicjatu. Nastêpnie w dniach
od 25 do 27 sierpnia przeprowadza wizytê animacyjn¹ w Inspektorii
Leon, uczestnicz¹c w posiedzeniu Rady Inspektorialnej oraz w dniach

7.7 Page 67

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 67
programacji w Leon i w Cambados (Pontevedra). W dniach 28–29 sierp-
nia odwiedza Inspektoriê Bilbao, uczestnicz¹c w Somalo (Logroño)
w dniu programacji i zebraniu wspó³braci.
W miesi¹cu wrzeœniu, w dniach od 1 do 3 ks. Radca, razem z ks.
Francesco Cered¹ i ks. Chrysem Saldanhi¹, uczestniczy w Madrycie-
­El Plantío, w spotkaniu regionalnej komisji ds. formacji. W dniu 4
wrzeœnia odlatuje do Francji z wizyt¹ w tamtejszej Inspektorii i na dal-
sz¹ naukê jêzyka francuskiego. Odwiedza wiele domów, uczestniczy
w zebraniu dyrektorów Belgii Po³udniowej, a w dniach 29–30 wrze-
œnia w zebraniu Rady Inspektorialnej. W dniach 1–2 paŸdziernika od-
wiedza wspólnotê formacyjn¹ w Lyonie – œw. Jan Bosko.
W dniach 3–4 paŸdziernika przebywa w Santiago de Compostela,
uczestnicz¹c w europejskim spotkaniu MGS, na którym obecni s¹ m³o-
dzi z wielu krajów Europy. Oprócz wielu spotkañ z m³odzie¿¹ prze-
wodniczy tak¿e Eucharystii w Katedrze w Santiago. Dzieñ póŸniej (5.10)
udaje siê do Sewilli, sk¹d razem z ks. Vaclavem Klementem podró¿uj¹
do Tanger w Maroku, aby zapoznaæ siê z funkcjonowaniem projektu
ASSABIL, prowadzonym przez OPR „Solidaridad Don Bosco” (Inspek-
torii Sewilla) na rzecz zagro¿onej m³odzie¿y marokañskiej. Obaj spo-
tykaj¹ siê z ks. Bp. Santiago Agrelo oraz odwiedzaj¹ salezjañsk¹ pla-
cówkê w Kenitrze.
W dniach 20–22 paŸdziernika ks. José Miguel uczestniczy w spo-
tkaniu z Ojcami Pijarami we Florencji, które poœwiêcone jest temato-
wi: Projekt Europy a nowe usytuowanie zgromadzeñ zakonnych na
kontynencie. W dniu 28 paŸdziernika reprezentuje Prze³o¿onego Ge-
neralnego w og³oszeniu bazylik¹ mniejsz¹ koœcio³a p.w. Maryi Wspo-
mo¿ycielki Wiernych w Sewilli. Uroczystej kocelebrze przewodniczy
Kard. M. Carlos Amigo Vellejo.
W dniu 31 paŸdziernika odlatuje do Lizbony na drugie spotkanie
z „grup¹ refleksyjn¹” Regionu. W ci¹gu kolejnych dwóch tygodni, ra-
zem z Inspektorem Inspektorii Portugalskiej, odwiedza placówki na
pó³nocy kraju.
W dniach 8–9 listopada towarzyszy Ksiêdzu Genera³owi w jego
wizycie w Santander, z okazji setnej rocznicy salezjañskiej obecnoœci
i przyznaniu z³otego medalu miasta Zgromadzeniu Salezjañskiemu.

7.8 Page 68

▲back to top


68 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
W okresie od 16 do 22 listopada g³osi w Sanlúcar la Mayor reko-
lekcje dla dyrektorów i Rady Inspektorialnej Inspektorii Sewilla, sku-
pione na przes³aniu KG26. W dniach 24–26 listopada przewodniczy
w Madrycie Konferencji Iberyjskiej. W dniu 27 powraca do Rzymu,
aby uczestniczyæ w spotkaniu Inspektorów Europy, zwo³anym przez
Ksiêdza Genera³a, a nastêpnie w zimowej sesji Rady Generalnej.
Radca Regionu W³ochy i Bliski Wschód
Po zakoñczeniu letniej plenarnej sesji Rady Generalnej, w lipcu
Radca Regionu W³ochy i Bliski Wschód, ks. Pier Fausto Frisoli, zapo-
cz¹tkowa³ seriê spotkañ na szczeblu krajowym i inspektorialnym w celu
przekazania przes³ania KG26. W dniach od 4 do 6 lipca zwo³a³ w Rzy-
mie spotkanie krajowych s³u¿b duszpasterstwa m³odzie¿y. Potem,
w dniach 6 i 7 lipca spotka³ siê z Rad¹ Inspektorialn¹ Inspektorii Sycy-
lijskiej. Nieco póŸniej, w dniach od 11 do 15 lipca przewodniczy³ w
Santeramo in Colle Konferencji Inspektorów W³och (CISI). W dniach
16–17 lipca uczestniczy³ w posiedzeniu Rady Inspektorialnej Inspek-
torii Po³udniowej. W dniach 19 i 20 lipca przewodniczy³ w Gela ob-
chodom Œwiatowych Dni M³odzie¿y dla m³odych z Sycylii, a w Colle
Don Bosco dla m³odzie¿y z Inspektorii Piemont i Valle d’Aosta, Ligu-
ryjsko-Toskañskiej i Lombardzko-Emiljañskiej. W okresie od 28 do
31lipca przewodniczy³ drugiemu etapowi kursu dla nowych dyrekto-
rów z Regionu.
W sierpniu, po wizycie u rodziców, uczestniczy³ w Collevalenza
w kursie formacji kap³anów i koadiutorów kwinkwenistów, a nieco póŸ-
niej w kursie wspó³braci przygotowuj¹cych siê do profesji wieczystej
w Colle Don Bosco i Messynie. Nastêpnie spotka³ siê w Pacognano
(29.08) z dyrektorami Inspektorii Po³udniowej. W dniu 30 sierpnia prze-
wodniczy³ w Turynie Eucharystii wprowadzenia na urz¹d nowego Prze-
³o¿onego Okrêgu Piemont i Valle d’Aosta, ks. Stefano Martoglio.
W dniu 1 wrzeœnia, razem z Ksiêdzem Genera³em, uczestniczy³
w oficjalnym rozpoczêciu istnienia nowego Okrêgu W³ochy Œrodko-
we p.w. Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa (ICC), oraz wprowadzeniu
na urz¹d nowego Prze³o¿onego, ks. Alberta Lorenzelliego, i jego Rady.
W dniu 3 wrzeœnia w Zafferana Etnea przewodniczy³ Mszy œw. wpro-

7.9 Page 69

▲back to top


DZIAŁALNOŚĆ RADY GENERALNEJ 69
wadzenia na urz¹d nowego Inspektora Inspektorii Sycylijskiej, ks.
Gianni Mazzali. W dniu 14 wrzeœniaw Colle Don Bosco przyj¹³ œluby
wieczyste grupy wspó³braci. W dniach od 15 do 17 wrzeœnia zwo³a³
w Genzano zebranie inspektorialnych delegatów duszpasterstwa m³o-
dzie¿y oraz odpowiedzialnych za pos³ugi na szczeblu krajowym, daj¹c
tym samym pocz¹tek nowemu Salezjañskiemu Oœrodkowi Duszpaster-
stwa M³odzie¿y (CSPG). W dniach 18 i 19 wrzeœnia, na zaproszenie
CNOS/Fap, uczestniczy³ w miêdzynarodowych targach we Frankfur-
cie, podczas których wyg³osi³ konferencjê pod tytu³em: „Ksi¹dz Bo-
sko a kszta³cenie zawodowe”.
Od 1 paŸdziernika do 26 listopada ks. Radca przeprowadzi³ pierw-
sz¹ czêœæ Wizytacji Nadzwyczajnej w Inspektorii Po³udniowej p.w. b³.
Micha³a Rua, odwiedzaj¹c kolejno wspólnoty w Santeramo in Colle,
Taranto, Soverato, Vibo Valentia, Szkodra i Tirana w Albanii, Molfetta,
Cerignola, Portici i Pacognano. Wizytacja przerwana zosta³a z racji
pogrzebu dyrektora wspólnoty w Lecce, ks. Franco Sacco. Innym po-
wodem by³o uczestnictwo w ostatniej fazie kursu formacji dla dyrekto-
rów Regionu. Równie¿ w tym samym czasie przewodniczy³ drugiemu
spotkaniu CSPG. Potem zwizytowa³ wspólnotê w Prisztinie (Kosowo).
W dniu 26 listopada powróci³ do Rzymu, aby wzi¹æ udzia³ w spo-
tkaniu Inspektorów Europy, zwo³anym przez Ksiêdza Genera³a w zwi¹z-
ku z „Projektem Europa”, zapocz¹tkowanym przez KG26.

7.10 Page 70

▲back to top


70 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
5. DOKUMENTY I WIADOMOŚCI
5.1 List Przełożonego Generalnego do współbraci
Salezjanów z okazji obchodów 150. rocznicy
założenia Zgromadzenia Salezjańskiego
w roku 2009.
Przedstawiamy list napisany przez Prze³o¿onego Generalnego do wspó³-
braci Salezjanów w zwi¹zku z obchodami 150 rocznicy za³o¿enia przez
Ksiêdza Bosko Zgromadzenia Salezjañskiego („Towarzystwa œw. Fran-
ciszka Salezego”).
Drodzy Wspó³bracia!
Tu¿ po zakoñczeniu Kapitu³y Generalnej 26, która by³a dla nas praw-
dziw¹ Piêædziesi¹tnic¹, stajemy wobec prze¿ywania kolejnego wyda-
rzenia ³aski: 150 rocznicy za³o¿enia Zgromadzenia Salezjañskiego przez
ks. Bosko.
Dnia 18 grudnia 1859 r., wieczorem, w Oratorium œw. Franciszka,
w pokoju ks. Bosko zgromadzili siê niektórzy w celu „krzewienia i za-
chowania ducha prawdziwej mi³oœci, wymaganego w dziele Orato-
riów, dla m³odzie¿y opuszczonej i zagro¿onej”. W ten sposób napisa³
ks. Alasonatti w protokole z tego spotkania. I dalej czytamy w tym¿e
protokole: „Spodoba³o siê poza tym Zebranym, aby utworzyæ Towa-
rzystwo lub Zgromadzenie, które, maj¹c na celu wzajemne pomaganie
sobie we w³asnym uœwiêceniu, bêdzie szerzyæ chwa³ê Boga i dbaæ o zba-
wienie dusz, zw³aszcza najbardziej potrzebuj¹cych wykszta³cenia i wy-
chowania”.
Tak wiêc rok 1859 jest rokiem narodzin naszego Zgromadzenia.
Dlatego te¿ pragnê zaproponowaæ wszystkim Wspó³braciom, by prze-
¿yæ rok 2009, jako rok ³aski, pamiêtaj¹c sk¹d siê wywodzimy, kim
jesteœmy i dok¹d zmierzamy. T¹ celebracj¹ naszej charyzmatycznej to¿-

8 Pages 71-80

▲back to top


8.1 Page 71

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 71
samoœci rozpoczyna siê tak¿e peregrynacja urny ks. Bosko w wszyst-
kich Regionach naszego Zgromadzenia i otwiera siê w ten sposób dro-
ga przygotowania do dwusetnej rocznicy jego urodzin w 2015 r.
To wydarzenie bêdzie prze¿ywane przez nas wszystkich jako dro-
ga duchowa i duszpasterska, która rozpocznie siê uroczystoœci¹ ks.
Bosko, w dniu 31 stycznia 2009 r., i bêdzie mieæ swoje szczytowe mo-
menty: 24 czerwca – dzieñ jego imienin, 16 sierpnia – dzieñ jego uro-
dzin, a zakoñczy siê 18 grudnia odnowieniem œlubów przez wszyst-
kich nas, salezjanów. Szczególna wdziêcznoœæ Maryi bêdzie wyra¿ona
25 maja, w uroczystoœæ Wspomo¿ycielki. W ten sposób jest nam dane,
aby „zacz¹æ na nowo od Ks. Bosko”, Za³o¿yciela naszego Zgromadze-
nia, Rodziny Salezjañskiej i rozleg³ego Ruchu Salezjañskiego.
Chodzi tu o uœwiadomienie sobie naszej to¿samoœci osób konse-
krowanych, które opowiedzia³y siê za prymatem Boga, naœladowaniem
Chrystusa pos³usznego, ubogiego i czystego, w pe³ni otwartych na dzia-
³anie Ducha Œwiêtego, i w³aœnie dlatego, ca³kowicie oddanych m³o-
dzie¿y. Jest to to¿samoœæ, któr¹ nale¿y prze¿ywaæ z radoœci¹ i uwidacz-
niaæ w gorliwoœci ewangelizacyjnej, w mi³oœci dla zbawiania dusz,
w zapale duszpasterskim, czerpi¹c inspiracjê z programu ¿ycia ks. Bo-
sko: „da mihi animas, cetera tolle”. Tak wiêc nasza to¿samoœæ musi siê
wyra¿aæ w ogniu pasji apostolskiej.
W ci¹gu roku 2009 znajdziemy czas i sposoby, aby pog³êbiæ, me-
dytowaæ i przemodliæ Konstytucje. One wskazuj¹ nam ¿ycie wierno-
œci charyzmatowi ks. Bosko i naszemu powo³aniu. Je¿eli w ci¹gu tego
roku przemierzymy i odkryjemy na nowo szlaki uœwiêcenia, nakreœlo-
ne przez nasz¹ Regu³ê ¿ycia, odnowienie profesji w dniu 18 grudnia,
bêdzie owocem drogi przemiany i punktem wyjœcia dla odnowionego
ofiarowania naszego ¿ycia Bogu i m³odzie¿y. Nale¿y tutaj szczególnie
dowartoœciowaæ przygotowanie i ceremoniê z³o¿enia œlubów wieczy-
stych w tym roku. Oddamy siê tak¿e studium dokumentu KG26, aby
poznaæ jego treœæ i aby przyj¹æ jego ducha. Dokument kapitulny jest
obliczem Zgromadzenia dzisiaj.
Zgromadzenie Salezjañskie, ju¿ od swoich pocz¹tków, sk³ada³o siê
z tych m³odych z Oratorium, którzy pozwolili, aby zaw³adnê³a nimi
pasja apostolska Ks. Bosko i jego program ¿ycia. Rok 2009 ¿¹da od

8.2 Page 72

▲back to top


72 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
nas, byœmy opowiedzieli ludziom m³odym, historiê pocz¹tków Zgro-
madzenia, której oni byli „wspó³twórcami” wraz z ks. Bosko, i byœmy
coraz bardziej anga¿owali ich w zadania apostolskie, na rzecz zbawia-
nia innych ludzi m³odych. Zaanga¿owanie apostolskie m³odzie¿y sta-
nowi naturalny teren, na którym wzrasta konsekrowane powo³anie sa-
lezjañskie. Wszyscy m³odzi œwiata, wychodz¹c od zaanga¿owania
apostolskiego, tak¿e dzisiaj, pozwalaj¹ siê oczarowaæ tym powo³aniem.
Miejmy odwagê zaproponowaæ m³odzie¿y salezjañskie powo³anie kon-
sekrowane! ¯yczê, aby to szeœciolecie, pocz¹wszy od tych obchodów
150 rocznicy naszego Towarzystwa, by³o naprawdê czasem wielkiej
owocnoœci powo³aniowej.
Wi¹zanka na rok 2009 dodaje nam tak¿e bodŸca do uznania nasze-
go zadania w Rodzinie Salezjañskiej. Zrodzeni 150 lat temu jako Zgro-
madzenie, jesteœmy œwiadomi, ¿e nasz Ojciec nie myœla³ tylko o nas,
ale od zawsze chcia³ stworzyæ „szeroki ruch osób, które, w ró¿ny spo-
sób, dzia³aj¹ na rzecz zbawiania m³odzie¿y” (por. Konst. 5). W nim i w
Rodzinie Salezjañskiej ponosimy szczególn¹ odpowiedzialnoœæ. Jeste-
œmy wezwani, aby byæ ewangelizatorami m³odzie¿y i animatorami cha-
ryzmatycznej rodziny.
Od tej pory, w osobistych etapach formacyjnych i duchowych,
wspólnotowych i inspektorialnych mo¿na uwzglêdniæ te szczególne
wskazania. W tym celu powo³a³em odpowiedni¹ Komisjê, któr¹ kieru-
je Radca ds. Formacji, która przeka¿e wam w najbli¿szych miesi¹cach,
pewne pomoce w tym wzglêdzie.
Duch Chrystusa niech nas o¿ywia na tej drodze, Maryja Wspomo-
¿ycielka niech wspomaga swoj¹ matczyn¹ opiek¹, a Ks. Bosko niech
bêdzie naszym wzorem i niech wstawia siê za nami.
Pozdrawiam serdecznie w Panu
Rzym, 24 czerwca 2008 roku
Uroczystoœæ Narodzenia œw. Jana Chrzciciela
Ks. Pascual Chávez Villanueva
Prze³o¿ony Generalny

8.3 Page 73

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 73
5.2 Zmiana nr 105 w „Kryteria i normy rozeznania
powołania”.
Przedstawiamy wiadomoϾ Radcy ds. Formacji, ks. Franciszka Ceredy,
dotycz¹c¹ zmiany dokonanej w nr 105 w „Kryteria i normy rozeznania
powo³ania”.
Przedstawiam wam decyzj¹ Prze³o¿onego Generalnego i Rady Ge-
neralnej o zmianie numeru 105 „Kryteriów i norm rozeznania powo³ania
salezjañskiego”.
Ten numer „Kryteriów i norm”, mówi o elementach, które powin-
no zawieraæ jakiekolwiek podanie o dopuszczenie do: wst¹pienia do
nowicjatu, pierwszej profesji, ponowienia profesji czasowej, profesji
wieczystej, pos³ug i œwiêceñ. Wœród tych elementów wymienia siê „od-
niesienie do przeprowadzonej z Dyrektorem rozmowy i jego zgodzie
na przed³o¿enie”.
Jedna z inspektorialnych komisji ds. formacji, zauwa¿ywszy pro-
blematycznoœæ zdania wtr¹conego „i jego zgodzie na przed³o¿enie”,
poprosi³a o jego usuniêcie.
Decyzja Prze³o¿onego Generalnego i jego Rady. Celem unikniêcia
zawê¿onych lub jurydycznie zobowi¹zuj¹cych interpretacji w odniesie-
niu do swobody przedstawienia podania o dopuszczenie, Prze³o¿ony
Generalny i Rada Generalna przychylili siê do proœby o usuniêcie z nu-
meru 105 „Kryteriów i norm” wyra¿enia „i jego zgodzie na przed³o-
¿enie”. Jednoczeœnie potwierdzaj¹, ¿e w tym samym numerze nale¿y
zachowaæ wyra¿enie „odniesienie do przeprowadzonej z Dyrektorem
rozmowy”.
Motywacja. W procesie dopuszczania, to formowany, jako pierw-
szy, musi rozpoznaæ, czy czuje siê odpowiednim do podjêcia powo³a-
nia salezjañskiego. W rozeznaniu, otrzymuje pomoc dyrektora, spowied-
nika, a tak¿e kierownika duchowego, w przypadku, gdy nie jest to osoba
odrêbna od dyrektora. Towarzysz¹c mu, znajduj¹ siê w stosownej sy-
tuacji do przedstawienia mu swojej pozytywnej lub negatywnej opinii.
Potem zaœ, jest spraw¹ jednostki, wziêcie z ca³¹ powag¹ pod uwagê
tych¿e rad, przyjêcie w³asnej odpowiedzialnoœci przed Bogiem oraz

8.4 Page 74

▲back to top


74 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
zdecydowanie w sumieniu, co do przed³o¿enia podania. Nie potrzeba
zatem pozwolenia dyrektora na przed³o¿enie podania.
W Ksiêdzu Bosko
Ks. Francesco Cereda
Radca ds. Formacji
5.3 Wpisy i zmiany w liturgicznym kalendarzu
własnym Salezjanów Księdza Bosko
W odpowiedzi na proœbê przedstawion¹ przez Prokuratora Gene-
ralnego, w imieniu Prze³o¿onego Generalnego, Kongregacja Kultu Bo-
¿ego i Dyscypliny Sakramentów, dekretami nr 633/08/L i 1210/08/L
z dnia 27 paŸdziernika 2008 roku, postanowi³a o nastêpuj¹cych wpisach
i zmianach w kalendarzu w³asnym Towarzystwa œw. Franciszka Salezego:
1. Obchodach w dniu 26 sierpnia B³ogos³awionego Zefiryna Namun-
kury, w stopniu wspomnienia dowolnego (ad libitum).
2. Obchodach b³ogos³awionych Mêczenników hiszpañskich, Enrico
Sáiz i towarzyszy, beatyfikowanych 28 paŸdziernika 2007 roku,
w zatwierdzonym ju¿ dniu wspomnienia b³ogos³awionych Józefa
Calasanz i towarzyszy, tj. 22 wrzeœnia ka¿dego roku. W zwi¹zku
z tym w naszym kalendarzu liturgicznym zapisze siê na dzieñ 22
wrzeœnia Wspomnienie b³ogos³awionych Józefa Calasanz, Enri-
co Sáiz, kap³anów, i Towarzyszy Mêczenników.
3. Obchody Wspomnienia dowolnego œw. Alojzego Orione przenie-
sione zostaj¹ z aktualnej daty (12 marca) na 16 maja, dnia, w któ-
rym obchodzone jest œwiêto Ma³ego Dzie³a Bo¿ej Opatrznoœci
(Orioniœci).
UWAGA. Nale¿y zwróciæ uwagê, ¿e w Parvum Calendarium SDB na
rok 2009 (wydrukowanym w lipcu 2008 r.) Wspomnienie b³ogos³awio-
nych Mêczenników hiszpañskich umieszczone jest pod dat¹ 6 listopada,
jako ¿e na pocz¹tku Kongregacja Kultu Bo¿ego za¿¹da³a umieszczenia
tego wspomnienia pod dat¹ ustalon¹ przez Konferencjê Episkopatu Hisz-
panii. Dopiero potem (w paŸdzierniku) Kongregacja watykañska zde-
cydowa³a o zachowaniu zaproponowanej przez nas daty, tj. 22 wrze-
œnia. Nale¿y zatem o tym pamiêtaæ przy obchodach w roku 2009.

8.5 Page 75

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 75
5.4 Dekret o heroiczności cnót Siostry Marii Tron-
catti, CMW
Przedstawiamy nasze t³umaczenie Dekretu o heroicznoœci cnót Siostry
Marii Troncatti, CMW, wydanego przez Kongregacjê do spraw kanoni-
zacyjnych, w dniu 8 listopada 2008 r.
KONGREGACJA DO SPRAW KANONIZACYJNYCH
MÉNDEZ
BEATYFIKACJA I KANONIZACJA
S£UGI BO¯EJ
MARII TRONCATTI
SIOSTRY ZAKONNEJ
Z INSTYTUTU CÓREK MARYI WSPOMO¯YCIELKI
(1883–1969)
DEKRET O HEROICZNOŒCI CNÓT
„Nie ma nic piêkniejszego, ni¿ zostaæ dosiêgniêtym, zaskoczonym przez
Ewangeliê, przez Chrystusa. Nie ma nic piêkniejszego, ni¿ poznaæ Go
i dzieliæ siê z innymi przyjaŸni¹ z Nim” (Benedykt XVI, Adhortacja
Apostolska Sacramentum caritatis, nr 84).
¯ycie S³ugi Bo¿ej siostry Marii Troncatti naznaczone jest znamie-
niem misji, które by³o ¿arem ducha w pierwszym etapie jej ¿ycia (do
oko³o 40 roku ¿ycia), ca³kowitym oddaniem samej siebie, a¿ po œmieræ
w wieku osiemdziesiêciu szeœciu lat. Nigdy nie ustawa³o jej pragnienie
niesienia w ró¿nych sytuacjach Jezusa tym, których spotyka³a.
S³uga Bo¿a Maria Troncatti urodzi³a siê 16 lutego 1883 roku w Cór-
teno Golgi, w ma³ej miejscowoœci w prowincji Brescia. Sakrament
Bierzmowania otrzyma³a jeszcze jako trzechletnie dziecko, a ledwie
co skoñczywszy szeœæ lat, mog³a przyst¹piæ do sto³u eucharystycznego
dziêki swojej nauczycielce, która potrafi³a dostrzec w niej otwart¹ i pe³n¹
¿ycia m¹droœæ oraz przedwczeœnie dojrza³e chrzeœcijañskie sumienie.

8.6 Page 76

▲back to top


76 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Pierwsze spotkanie z Chlebem ¿ycia stanowi³o mocne prze¿ycie
w chrzeœcijañskim dojrzewaniu dziewczynki, której duch nape³niony
zosta³ niewymown¹ radoœci¹ i jakby porwany przez naturalny odruch
duchowy. I tak, od tamtej pory codziennie uczestniczy³a we Mszy œw.
i z najwiêksz¹ radoœci¹, trzy razy w tygodniu, przyjmowa³a œwiêt¹ Eu-
charystiê, tak, jak wówczas by³o to dopuszczalne.
Nie maj¹c jeszcze szesnastu lat, z entuzjazmem przyst¹pi³a do Sto-
warzyszenia Córek Maryi, które jej proboszcz, od niedawna za³o¿y³.
To w³aœnie w tamtym czasie stopniowo dojrzewa³o w sercu dziewczê-
cia powo³anie, do oddania samej siebie poprzez ca³kowite poœwiêcenie
siê Bogu. Poniewa¿ zaœ ojciec absolutnie nie zgadza³ siê z pragnieniem
córki, zwa¿ywszy na to, ¿e by³a nastolatk¹, dopiero po ukoñczeniu
dwudziestu jeden lat pozwoli³ na jej przyjêcie, jako postulantki, w In-
stytucie Córek Maryi Wspomo¿ycielki. Po¿egnanie z rodzin¹, w dniu
15 paŸdziernika (1905) odby³o siê w „pogrzebowym nastroju”, jak
przypominaj¹ o tym krewni. Ojciec Marii zemdla³, jak tylko opuœci³a
ona progi domu, nawet na chwilê nie obróciwszy siê do ty³u.
Jednakowo „mozolnym” by³ dla siostry Marii pierwszy okres for-
macji. Jej dotychczas silne i nienaruszone zdrowie, zaczê³o szwanko-
waæ, ju¿ w okresie nowicjatu, co wzbudzi³o w¹tpliwoœci u Prze³o¿o-
nych w chwili podejmowania decyzji, odnoœnie do przysz³oœci. Jednak
nie tak mia³a siê rzecz z nowicjuszk¹, która pozna³a wówczas, z wy-
starczaj¹c¹ pewnoœci¹, jak¹ mia³a byæ droga, na której pragn¹³ j¹ Bóg.
I tak siostra Maria, choæ „warunkowo”, zosta³a dopuszczona do pro-
fesji i w dniu 17 wrzeœnia 1908 roku z³o¿y³a pierwsze roczne œluby.
By³ to rok, który równie¿ umocni³ jej zdrowie. M³oda siostra wielce
mi³owa³a poœwiêcone ¿ycie i z dnia na dzieñ postêpowa³a w gorliwo-
œci oddania siê. Tak pisze: „Powinniœmy pamiêtaæ o Bogu, w ka¿dej
sprawie. Mamy Boga blisko siebie. Rozmawiajmy wiêc z Nim na mo-
dlitwie i przez œcis³e pos³uszeñstwo”.
Tu¿ przed pierwsz¹ wojn¹ œwiatow¹, siostra Maria wys³ana zosta³a
do Varazze, na specjalny kurs dla pielêgniarek i pracownic Czerwone-
go Krzy¿a, a póŸniej, aby z wielk¹ pilnoœci¹ nieœæ pomoc i pociechê
rannym ¿o³nierzom, przybywaj¹cym z frontu. Ich cierpienia tak bar-
dzo odciska³y siê na jej sferze duchowej, ¿e o¿ywia³y w niej nowy ro-

8.7 Page 77

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 77
dzaj macierzyñstwa, zdolny poœwiêcaæ siê dla ukojenia i uleczenia, od-
kupienia i zbawienia. Po wojnie pos³ana zosta³a do Nizzy, Casa Madre
Instytutu, jako pielêgniarka i pomoc w oratorium. Zadanie to wype³-
nia³a z wielk¹ chêci¹, wychodz¹c naprzeciw wszystkim i dopilnowuj¹c
tak¿e w nieprzewidzianych wypadkach.
W czterdziestym roku ¿ycia zrealizowa³o siê pragnienie ca³ego
jej ¿ycia. Prze³o¿ona Generalna zdecydowa³a o wys³aniu jej, razem
z dwiema innymi m³odymi siostrami, do Ekwadoru. Uda³y siê w pod-
ró¿ w dniu 9 listopada 1922 roku. Kolejnych czterdzieœci szeœæ lat sio-
stry Marii by³y naprawdê i w pe³nym tego s³owa znaczeniu latami „mi-
syjnymi”, które zawsze mia³a w sercu i umyœle, tak¿e w krótkich
okresach wakacji.
W wiosce o nazwie Chunci w andyjskich Kordylierach, wœród tam-
tejszych tubylców, siostra Maria spe³nia³a funkcjê lekarza lub „fizycz-
nej matki”, zgodnie z jêzykiem Indian, organizuj¹c ambulatorium oraz
ma³¹ rozdzielniê lekarstw, pod nazw¹ botiquín. Zawsze gotowa pomóc
wszystkim, okazywa³a siê ¿yczliw¹ i zatroskan¹ o cia³a i dusze.
W roku 1925 siostra Maria, ze swoj¹ ma³¹ grup¹, wielkim skokiem
dotar³a w koñcu do amazoñskiej puszczy i po d³ugiej przeprawie do-
tar³a do stacji misyjnej w okolicach wioski Méndez. Tam na ubogie
misjonarki, wycieñczone trudem drogi, oczekiwa³a grupa tubylców,
uzbrojonych w strza³y, dzidy i no¿e, która pozwala³a im wkroczyæ pod
jednym warunkiem, to znaczy je¿eli zostanie uzdrowiona nastoletnia
córka wodza, która kilka dni wczeœniej przypadkowo zosta³a trafiona
w starciu z nieprzyjació³mi.
Przy niezwykle ma³ej iloœci œrodków i z minimaln¹ ostro¿noœci¹,
w czasie, gdy grupka misjonarek zatopiona by³a w modlitwie, siostra
Maria naciê³a ranê dziewczynki, z której, jakby za dotkniêciem niewi-
dzialnej rêki, wydosta³a siê kula. Z wielk¹ radoœci¹ tubylcy natychmiast
zaczêli rozg³aszaæ w puszczy wiadomoœæ, ¿e przyby³a bia³a kobieta,
wielka czarownica, której nale¿a³o pozwoliæ dzia³aæ w puszczy. Po wielu
innych perypetiach przyby³y do œwiêtego wzgórza nazywanego Ma-
cas, które by³o siedzib¹ Apostolskiego Wikariatu Méndez, wzniesion¹
wokó³ starego obrazu Niepokalanej, popularnie nazywanej Purísima,
i której pochodzenie siêga³o przynajmniej trzech wieków wstecz.

8.8 Page 78

▲back to top


78 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Dzia³alnoœæ siostry Marii, z czasem rozszerzy³a siê z Macas za rze-
kê Upano, do miejsca, gdzie rozkwit³a antyczna ‘Sevilla de Oro’. Tam
za³o¿y³a misjê Sevilla Don Bosco, a potem drug¹ w Sucúa, w „rozle-
g³ej, lœni¹cej i oczarowuj¹cej swym piêknem dolinie”, pomiêdzy rzek¹
Upano i Tutanangoza. Skoñczywszy siedemdziesi¹t lat, w roku 1954
mog³a z radoœci¹ zobaczyæ dokoñczony i maj¹cy solidne mury, za³o¿o-
ny przez ni¹ szpital, dotychczas wsparty na kruchym drewnie, zado-
wolona, ¿e mo¿e w nim przyjmowaæ chorych i zapewniæ im opiekê
duszy i cia³a. Powtarzaj¹ce siê epidemie ospy i odry, nie pozostawia³y
jej chwili spokoju. Umiera³y dzieci i m³odzie¿, dostarczaj¹c nowych
cierpieñ jej wra¿liwej duszy.
Dla m³odych dziewcz¹t, zamieszkuj¹cych w szpitalu, zorganizowa³a
kursy pielêgniarskie. Dla tych dochodz¹cych zaœ, kursy szycia, higie-
ny, pedologii i sztuki kulinarnej. W latach 1960–1962 rozpoczê³a tak¿e
kursy katechetyczne, przygotowuj¹ce do ma³¿eñstwa. Nieustannie le-
¿a³a jej na sercu formacja i promocja kobiety, które wed³ug zwyczaju
plemion tubylczych shuar, czêsto uznawane by³y za s³u¿¹ce mê¿czyzn,
podporz¹dkowane im jako wszechmocnym w³aœcicielom i wykorzy-
stywane do ciê¿kich prac, bez zwracania uwagi na warunki macierzyñ-
stwa i opiekê nad dzieæmi.
Po osi¹gniêciu osiemdziesi¹tego roku ¿ycia i pozostawiwszy kie-
rownictwo szpitala, siostra Maria, w inny sposób, nadal wype³nia³a
swoj¹ rolê czu³ej mamusi lub abuelity (babci), wys³uchuj¹c, doradza-
j¹c oraz pomagaj¹c ró¿nego pokroju i wieku osobom. W roku 1969,
w czasie „Tygodnia rolniczego ruchu spó³dzielczego”, zauwa¿y³a pierw-
sze oznaki gróŸb ze strony osadników przeciwko misji i co bardziej
zaanga¿owanym misjonarzom. Klimat zastraszania osi¹gn¹³ swój szczyt
4 lipca, kiedy to po¿eraj¹cy i umyœlny po¿ar, w jedn¹ noc zniszczy³
lata trudu na misji w Sucúa. Ból przeszy³ siostrê Mariê do g³êbi serca.
Prosi³a i b³aga³a kierownictwo Federacji Shuar, by ostudzili porywcze
nastroje niektórych z nich i sam¹ siebie ofiarowa³a, jako ofiarê za po-
jednanie. Inne siostry s³ysza³y, jak stwierdzi³a: „Te dwie grupy etnicz-
ne nigdy nie dojd¹ do pojednania, je¿eli nie bêdzie ofiary gotowej po-
œwiêciæ siê za nich”.

8.9 Page 79

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 79
W dniu 5 sierpnia, w œwiêto Matki Bo¿ej z Marcas (Purísima), sio-
stra Maria z prawdziw¹ radoœci¹ ducha, uczestniczy³a w œwiêcie (fiesta
jurada). Potem, rozmawiaj¹c z jedn¹ ze wspó³sióstr powierzy³a jej swoj¹
tajemnicê, która nie powinna by³a byæ og³aszana, jak tylko po jej wy-
pe³nieniu: „Niepokalana rozmawia³a ze mn¹, mówi¹c, ¿ebym siê przy-
gotowa³a. Szybko bowiem coœ powa¿nego mi siê przydarzy”.
W dniu 25 sierpnia, ¿egnaj¹c siê ze wspólnot¹ przed podró¿¹ do
Quito, w celu odprawienia rekolekcji, zatrzymuj¹c swoje spojrzenie na
wstrz¹œniêtych siostrach, zapewni³a je z niezwyk³¹ perswazj¹: „Obie-
cujê wam, ¿e bardzo szybko powróci pokój i spokój”.
Przybywszy na pas lotniska, ma³y samolot by³ ju¿ gotowy. Prêdko
pozdrowi³a siostry, które jej towarzyszy³y i wsiad³a do samolotu. By³
to start œmierci. Po krótkim czasie da³ siê s³yszeæ huk, po którym nast¹-
pi³ g³os syren z wie¿y kontrolnej, og³aszaj¹cy runiêcie samolotu.
W ten sposób dope³ni³a siê ofiara jej ¿ycia. Odt¹d p³acz wszystkich
– osadników, tubylców, ludzi zamieszkuj¹cych region – z³¹czy³ siê
w jednym wspólnym bólu, i w jednym wyrazie ¿alu: „Umar³a œwiê-
ta… Nie ma ju¿ naszej mamity
Duchowoœæ siostry Marii Troncatti mo¿e zdawaæ siê prost¹ i dys-
kretn¹, ale jest ona g³êbok¹ i prze¿yt¹ z wielkoœci¹ ducha, tak¿e w co-
dziennych kolejach losu.
Z racji wzrastaj¹cej opinii œwiêtoœci, jak to potwierdzaj¹ liczne li-
sty postulatorskie, Wikariusz Apostolski Méndez, w porozumieniu
z Konferencj¹ Episkopatu Ekwadoru, w latach 1986–1987 przepro-
wadzi³ Proces Diecezjalny, zgodnie z wytycznymi okreœlonymi przez
Stolicê Apostolsk¹ w Konstytucji Divinus perfectionis Magister, oraz
z normami wydanymi w roku 1983. Autorytet i wartoϾ jurydyczna
Procesu Diecezjalnego, uznane zosta³y przez Kongregacjê do Spraw
Kanonizacyjnych, dekretem z dnia 7 lipca 1989 roku, z klauzul¹
mówi¹c¹ o przeprowadzeniu procesu rogacyjnego w miejscach, w któ-
rych ¿y³a S³uga Bo¿a, przed udaniem siê na misje. Proces taki mia³
miejsce w Bresci, w roku 1989, a Kongregacja do Spraw Kanonizacyj-
nych uzna³a jego autorytet i wartoœæ jurydyczn¹ dekretem z dnia 25
maja 1990 roku.

8.10 Page 80

▲back to top


80 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Po przygotowaniu Positio, w roku 1997, zgodnie ze zwyczajem, w
dniu 2 maja 2008 roku na osobnym Kongresie Konsultorów Teologów
przedyskutowano, czy S³uga Bo¿a praktykowa³a cnoty chrzeœcijañskie
w sposób heroiczny, wydaj¹c na ten temat pozytywn¹ opiniê. Ojcowie
Kardyna³owie i Biskupi, na sesji zwyczajnej w dniu 7 paŸdziernika 2008
roku, po wys³uchaniu relacji J.E. ks. Bp. Gerolamo Grillo, emerytowa-
nego biskupa Diecezji Civitavecchia-Tarquinia, Relatora Procesu,
stwierdzili, ¿e S³uga Bo¿a praktykowa³a w stopniu heroicznym cnoty
teologiczne, kardynalne i inne z tymi z³¹czone.
Po sporz¹dzeniu przez ni¿ej podpisanego Prefekta, dok³adnej rela-
cji ze wszystkiego, przedstawionej Ojcu Œwiêtemu Benedyktowi XVI,
Jego Œwi¹tobliwoœæ przyjmuj¹c i zatwierdzaj¹c wnioski Kongregacji
do Spraw Kanonizacyjnych, w dniu dzisiejszym stwierdzi³, ¿e:
„cnoty teologiczne: Wiary, Nadziei i Mi³oœci tak wzglêdem Boga
jak i bliŸniego, cnoty kardynalne: Roztropnoœci, Sprawiedliwoœci i
Umiarkowania i Mêstwa oraz inne z nimi z³¹czone, by³y praktykowane
w stopniu heroicznym przez S³ugê Bo¿¹ Mariê Troncatti, Zakonnicê pro-
feskê w Instytucie Córek Maryi Wspomo¿ycielki, tak co do faktu i co do
skutku, o którym tu mowa”.
Ponadto Ojciec Œwiêty zarz¹dzi³, aby niniejszy dekret zosta³ pro-
mulgowany, zgodnie z przyjêtymi normami i w³¹czony do akt Kongre-
gacji do Spraw Kanonizacyjnych.
Wydane w Rzymie, w dniu 8 listopada, Roku Pañskiego 2008.
† ANGELO AMATO, SDB
Prefekt
† MICHELE DI RUBERTO
Sekretarz
5.5 Nowa Rada Generalna
Kapitu³a Generalna 26, podczas wyborów, które odby³y siê w dniach
od 25 do 28 marca 2008 roku, wybra³a Prze³o¿onego Generalnego
(25 marca), jego Wikariusza (tego samego dnia) oraz innych cz³onków
Rady Generalnej (26–28 marca), na szeœciolecie 2008–2014.

9 Pages 81-90

▲back to top


9.1 Page 81

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 81
Dla oficjalnej dokumentacji przedstawiamy poni¿ej sk³ad Rady
Generalnej:
Ks. Pascual CHÁVEZ VILLANUEVA
Prze³o¿ony Generalny
Ks. Adriano BREGOLIN
Wikariusz Prze³o¿onego Generalnego
Ks. Francesco CEREDA
Radca do spraw Formacji
Ks. Fabio ATTARD
Radca do spraw Duszpasterstwa M³odzie¿y
Ks. Fiiberto GONZÁLEZ PLASENCIA
Radca do spraw Komunikacji Spo³ecznej
Ks. Václav KLEMENT
Radca do spraw Misji
Pan Claudio MARANGIO
Ekonom Generalny
Ks. Guillermo BASAÑES
Radca Regionu Afryka i Madagaskar
Ks. Pier Fausto FRISOLI
Radca Regionu W³ochy i Bliski Wschód
Ks. Maria Arokiam KANAGA
Radca Regionu Azja Po³udniowa
Ks. José Miguel NÚÑEZ MORENO
Radca Regionu Europa Zachodnia
Ks. Esteban ORTIZ GONZÁLEZ
Radca Regionu Ameryka Œrodkowa i Pó³nocna
Ks. Štefan TURANSKÝ
Radca Regionu Europa Pó³nocna
Ks. Natale VITALI
Radca Regionu Ameryka £aciñska-Pó³wysep Po³udniowy
Ks. Andrew WONG
Radca Regionu Azja Wschodnia i Oceania
Ks. Marian STEMPEL zosta³ potwierdzony przez Prze³o¿onego Gene-
ralnego na stanowisku Sekretarza Rady.

9.2 Page 82

▲back to top


82 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Poni¿ej przedstawiamy niektóre dane Radców, którzy po raz pierw-
szy wchodz¹ do Rady Generalnej.
— Ks. ATTARD Fabio, Radca do spraw Duszpasterstwa M³odzie¿y
Ks. Fabio Attard urodzi³ siê 23 marca 1959 roku w Gozo (Malta)
i swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ w dniu 8 wrzeœnia 1980 r., po
rocznym nowicjacie w Dublinie (Irlandia). Profesjê wieczyst¹ z³o¿y³
11 sierpnia 1985 roku. Odby³ studia teologiczne w Rzymie-UPS i otrzy-
ma³ œwiêcenia kap³añskie na Malcie, w dniu 4 lipca 1987 roku.
Po œwiêceniach kontynuowa³ studia na Alfonsianum w Rzymie,
uzyskuj¹c licencjat z Teologii moralnej.
Po powrocie na Maltê, przez trzy lata (1989–1991) pracowa³ w Ma-
nouba (Tunezja). Nastêpnie zosta³ przeniesiony do Sliemy-St. Alphon-
sus (Malta), gdzie mianowano go dyrektorem, potem zaœ by³ dyrekto-
rem w Sliemie-St. Patrick (1994–1996). PóŸniej przeznaczono go do
domu w Dingli. W miêdzyczasie kontynuowa³ studia, uzyskuj¹c w roku
1999 doktorat (Doctor Divinitatis) na „Milltown Institute of Philosophy
and Theology” w Dublinie (Irlandia). Do roku 2005 przebywa³ na
UPS­ie, jako wyk³adowca. Nastêpnie powróci³ na Maltê, otrzymuj¹c
funkcjê delegata do spraw formacji. Tu da³ pocz¹tek i kierowa³ Diece-
zjalnym Instytutem do spraw formacji duszpasterskiej.
KG26 w dniu 27 marca 2008 roku, wybra³a go Radc¹ Generalnym
do spraw Duszpasterstwa M³odzie¿y.
— Ks. GONZÁLEZ PLASENCIA Filiberto, Radca do spraw Komuni-
kacji Spo³ecznej
Ks. Filiberto González Plasencia, urodzi³ siê 22 sierpnia 1954 roku
w Milpillas-Tepatitlán, Meksyk. Swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o-
¿y³ w dniu 1 paŸdziernika 1974 roku w Guadalajara. Œluby wieczyste
z³o¿y³ 28 wrzeœnia 1980 roku, a œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 11 grud-
nia 1982 roku w Studentacie teologicznym San Pedro w Tlaquepaque.
Po œwiêceniach rozpocz¹³ swoj¹ pos³ugê duszpastersk¹, jako so-
cjusz w nowicjacie w Chula Vista (jednoczeœnie podejmuj¹c dalsze stu-
dia specjalistyczne z zakresu Pedagogii w Normal Superior). W roku
1987 przeniós³ siê do „Instituto Colón” w Zamora, gdzie przebywa³

9.3 Page 83

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 83
dwa lata. Potem przeniós³ siê do Rzymu na Papieski Uniwersytet Sale-
zjañski, gdzie uzyska³ licencjat z Nauk o Komunikacji Spo³ecznej. Po
powrocie do Inspektorii, w roku 1992 przeznaczony zosta³ do postno-
wicjatu w México-Huipulco, jako wyk³adowca i ekonom wspólnoty.
W roku 1993 w³¹czony zosta³ do Rady Inspektorialnej i mianowany
inspektorialnym delegatem ds. duszpasterstwa m³odzie¿y, przenosz¹c
siê tym samym do inspektoratu w Guadalajara, gdzie przebywa³ a¿ do
roku 2001, kiedy to powróci³ do Chula Vista, jako dyrektor i magister
nowicjatu. Potem w roku 2004 powróci³ do México-Huipulco, jako
dyrektor postnowicjatu. Nale¿y ponadto zaznaczyæ o uczestnictwie
w krajowym zespole odpowiedzialnych za duszpasterstwo m³odzie¿y
Episkopatu Meksyku (CEMPAJ), w okresie od 1995 do 1998 oraz
uczestnictwie w Kapitule Generalnej 24, jako delegat Inspektorii. W ro-
ku 2006 Prze³o¿ony Generalny ze swoj¹ Radê mianowa³ go Inspekto-
rem Inspektorii Guadalajara.
KG26 w dniu 27 marca 2008 roku, wybra³a go Radc¹ Generalnym
do spraw Komunikacji Spo³ecznej.
— Pan MARANGIO Claudio, Ekonom Generalny
Pan Claudio Marangio urodzi³ siê 17 lutego 1965 roku w Busto
Arsizio, w prowincji Varese (W³ochy). Po ukoñczeniu szko³y œredniej
z dyplomem absolwenta technikum, w roku 1984 wst¹pi³ do nowicjatu
w Pinerolo. W dniu 8 wrzeœnia 1985 roku w Colle Don Bosco z³o¿y³
swoj¹ pierwsz¹ profesjê, jako salezjanin koadiutor. Nastêpnie odby³ post-
nowicjat w Rzymie-San Tarcisio, kontynuuj¹c studia z zakresu ducho-
woœci na UPS-ie oraz studia ekonomiczne, uzyskuj¹c w roku 1999 na
Uniwersytecie „La Sapienza” w Rzymie doktorat z Ekonomii i Handlu.
W roku 1996 przeznaczony zosta³ do domu w Turynie-Leumann,
gdzie przyj¹³ zadanie dyrektora administracji Ellenici.
W roku 2002 mianowany zosta³ ekonomem inspektorialnym Okrê-
gu Piemont i Valle d’Aosta (ICP).
Uczestnicz¹c w KG26, jako zaproszony, w dniu 26 marca 2008 roku,
zosta³ przez ni¹ wybrany Ekonomem Generalnym.

9.4 Page 84

▲back to top


84 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
— Ks. BASAÑES Guillermo, Radca Regionu Afryka i Madagaskar
Urodzony 19 paŸdziernika 1965 roku w Washington (USA), ks.
Guillermo Basañes swoje pierwsze œluby z³o¿y³ w dniu 31 stycznia 1986
roku, w Inspektorii Buenos Aires, gdzie odby³ pierwsz¹ czêœæ cyklu
formacyjnego. Po z³o¿eniu profesji wieczystej (24.11.1991), w roku
1992 uda³ siê do Afryki z przeznaczeniem do Angoli. Po odbyciu stu-
diów teologicznych w Lubumbashi (R.D. Kongo), zosta³ wyœwiêcony
na kap³ana w dniu 12 sierpnia 1995 roku, w San Isidro-Santa Isabel
(Argentyna).
Po œwiêceniach kap³añskich powróci³ do Angoli, do Luandy („Dom
Bosco”-Palanca), pe³ni¹c pos³ugê kap³añsk¹. Od 1998 do 2001 prze-
bywa³ w Rzymie (UPS), gdzie uzyska³ licencjat z Psychologii wycho-
wawczej. Po powrocie do Angoli w roku 2001, mianowany zosta³ dy-
rektorem wspólnoty formacyjnej w Luandzie-„Dom Bosco”-Palanca.
W roku 2003 mianowano go Wikariuszem Wizytatorii i delegatem do
spraw formacji.
W dniu 15 paŸdziernika 2005 roku Prze³o¿ony Generalny ze swoj¹
Rad¹ mianowa³ go Prze³o¿onym Wizytatorii Angola.
KG26 w dniu 28 marca 2008 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Afryka i Madagaskar.
— Ks. KANAGA Maria Arokiam, Radca Regionu Azja Po³udniowa
Ks. Maria Arokiam Kanaga urodzi³ siê 4 paŸdziernika 1956 roku
w Varadarajanpet, Ariyalur (Tamil Nadu, Indie) i jest salezjaninem od
24 maja 1976 roku, dnia z³o¿enia swojej pierwszej profesji w nowicja-
cie w Yercaud. Po z³o¿eniu profesji wieczystej (24.05.1982), odby³ stu-
dia teologiczne na UPS-ie w Rzymie, gdzie w dniu 25 maja 1986 roku
otrzyma³ œwiêcenia kap³añskie.
Po œwiêceniach kontynuowa³ studia na UPS-ie, uzyskuj¹c doktorat
z Filozofii.
Po powrocie do swojej Inspektorii (INM) w Indiach, przeznaczo-
ny zosta³ jako wyk³adowca do studentatu filozoficznego w Yercaud
(1988–1992). W kwietniu 1992 roku mianowany zosta³ dyrektorem
wspólnoty w Tirupattur-Don Bosco, a potem w roku 2004 dyrektorem
w Madras-Poonamallee-Seminary. W roku 1996 mianowano go Wika-
riuszem inspektorialnym Inspektorii Madras. Funkcjê tê pe³ni³ przez

9.5 Page 85

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 85
okres szeœciolecia, tj. do roku 2002. Nastêpnie przez rok (2002–2003)
by³ dyrektorem w Yercaud, a od 2003 dyrektorem w Tirupattur-Sacred
Heart College.
Wybrany delegatem Inspektorii INM na KG26, w dniu 28 marca
2008 roku ta ostatnia wybra³a go Radc¹ Generalnym Regionu Azja
Po³udniowa.
— Ks. NÚÑEZ MORENO José Miguel, Radca Regionu Europa
Zachodnia
Ks. José Miguel Núñez Moreno urodzi³ siê 7 maja 1963 roku w Ar-
royo de San Serván (Badajoz, Hiszpania). Na zakoñczenie okresu no-
wicjatu w Sanlúcar la Mayor (Sewilla) w dniu 16 sierpnia 1983 roku
z³o¿y³ pierwsz¹ profesjê zakonn¹. Po postnowicjacie i asystencji wy-
s³any zosta³ na studia teologiczne do Rzymu (UPS). Profesjê wieczy-
st¹ z³o¿y³ 15 sierpnia 1989 roku. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 21
czerwca 1992 roku w Sewilli. Nastêpnie uzyska³ na UPS-ie licencjat
i doktorat z Teologii dogmatycznej (1993); licencjat z Filozofii na Uni-
wersytecie w Granadzie (1995) oraz habilitacjê z Filozofii na Uniwer-
sytecie w Sewilli (2002).
Po œwiêceniach, przez dwa lata pracowa³ w domu w Sanlúcar la
Mayor (1993–1994), po czym zosta³ przeniesiony jako dyrektor do
wspólnoty teologicznej w Sewilli (1994–2000). W roku 2000 przeszed³
jako dyrektor do wspólnoty Inspektoratu w Sewilli. Od roku 1994 by³
Radc¹ inspektorialnym, a w roku 2003 mianowany zosta³ Wikariuszem
Inspektora i delegatem do spraw duszpasterstwa m³odzie¿y.
W dniu 7 maja 2006 Ksi¹dz Genera³ mianowa³ go Inspektorem
Inspektorii p.w. Maryi Wspomo¿ycielki Wiernych, z siedzib¹ w Se-
willi (Inspektorii powsta³ej z po³¹czenia dwóch Inspektorii, Kordoba
i Sewilla).
KG26 w dniu 28 marca 2008 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Europa Zachodnia.
— Ks. TURANSKÝ Štefan, Radca Regionu Europa Pó³nocna
Ks. Štefan Turanský urodzi³ siê 11 wrzeœnia 1956 roku w Selenca
(w by³ej Jugos³awii), jako syn s³owackich emigrantów z Czechos³owacji.

9.6 Page 86

▲back to top


86 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ w Lanuvio (Inspektoria Rzym-
ska), gdzie odby³ roczny nowicjat. Równie¿ we W³oszech odby³ studia
postnowicjackie i teologiczne. Profesj¹ wieczyst¹ z³o¿y³ 18 wrzeœnia
1983 roku. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 27 lipca 1985 roku w swo-
jej rodzinnej miejscowoœci Selenca.
Po œwiêceniach kap³añskich, przez rok pozosta³ na UPS-ie, gdzie
uzyska³ licencjat z Teologii. Potem od 1986 do 1990 pracowa³ we sale-
zjañskiej wspólnocie S³owaków w Rzymie. Po powrocie do S³owacji
by³ sekretarzem inspektorialnym (1990–1991), a od 1993 Radc¹ inspek-
torialnym. Przez jedenaœcie lat pracowa³ w Žilinie-œw. Tomasz, jako
odpowiedzialny za studia w postnowicjacie, wikariusz, a potem dyrek-
tor. W roku 1999 uzyska³ doktorat z Teologii. Od roku 2002 do 2005
by³ dyrektorem w Bratys³awie-Dubravce.
W dniu 15 sierpnia 2005 Ksi¹dz Genera³ ze swoj¹ Rad¹ minowa³
go Inspektorem Inspektorii S³owackiej.
KG26 w dniu 28 marca 2008 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Europa Pó³nocna.
— Ks. VITALI Natale, Radca Regionu Ameryka £aciñska-Pó³wysep
Po³udniowy
Ks. Natale Vitali, urodzony w Montappone, w prowincji Ascoli Pi-
ceno (W³ochy), 14 maja 1955 roku, swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹
z³o¿y³ 12 wrzeœnia 1972 roku. Po studiach filozoficznych, w okresie
asystencji wyjecha³ do Chile, w³¹czaj¹c siê w ¿ycie tamtejszej Inspek-
torii. Swoje œluby wieczyste z³o¿y³ 11.06.1978. Nastêpnie odby³ studia
teologiczne w Studentacie w Santiago-La Florida, gdzie przyj¹³ œwiê-
cenia kap³añskie, w dniu 31 lipca 1982 roku, przez na³o¿enie r¹k Kard.
Raúla Silvy Henríqueza, SDB.
Po œwiêceniach pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-duszpastersk¹,
najpierw w Punta Arenas-Don Bosco (1983–1985), a potem w Con-
cepción (1986). W roku 1986 minowano go dyrektorem w Talca-El
Salvador, a w roku 1991 dyrektorem w Santiago-La Gratitud Nacional.
By³ radc¹ inspektorialnym od roku 1990. W roku 1993 mianowany zo-
sta³ Wikariuszem Inspektora i dyrektorem Inspektoratu.

9.7 Page 87

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 87
W roku 1994 Ksi¹dz Genera³ ze swoj¹ Rad¹ mianowa³ go Inspek-
torem, pe³ni¹c te funkcjê od 1 stycznia 1995 do sierpnia 2000. Po za-
koñczeniu szeœciolecia, przeznaczony zosta³ do domu w Puerto Montt,
pe³ni¹c funkcjê proboszcza i dyrektora. W lipcu 2007 roku Ksi¹dz Ge-
nera³ ponownie powierzy³ mu kierowanie Inspektori¹ Chilijsk¹.
KG26 w dniu 28 marca 2008 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Ameryka £aciñska-Pó³wysep Po³udniowy.
— Ks. WONG Andrew, Radca Regionu Azja Wschodnia-Oceania
Ks. Andrew Wong, urodzony 30 listopada 1952 roku w Manili
(Filipiny), swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ 1 maja 1972 roku
w Canlubang, gdzie odby³ nowicjat i studia postnowicjackie. Asysten-
cjê odby³ w aspirantacie w San Fernando, po czym studiowa³ teologiê
na Uniwersytecie œw. Tomasza w Manili. Profesj¹ wieczyst¹ z³o¿y³
22 marca 1978 roku. Œwiêcenia kap³añskie przyj¹³ w dniu 7 grudnia
1979 roku w Manili.
Po œwiêceniach bardzo szybko zaanga¿owany zosta³ na polu forma-
cji. Po kilku latach spêdzonych w Studentacie teologicznym w Paraña-
que, mianowano go magistrem nowicjatu w Canlubang, pe³ni¹c tê funk-
cjê, razem z pos³ug¹ dyrektora, w Bacolod-Granada, na Filipinach
Po³udniowych, kiedy przeniesiono nowicjat do tamtejszej miejscowo-
œci (1991). W roku 1992 w³¹czony zosta³ do Rady Inspektorialnej In-
spektorii Filipiny Po³udniowe.
W roku 1994 prze³o¿eni przeznaczyli go do Wizytatorii Indonezja-
Timor Wschodni. Po roku, jako dyrektor wspólnoty formacyjnej w
D¿akarcie, w roku 1995 mianowano go dyrektorem i magistrem nowi-
cjatu w Fatumaca (Timor Wschodni), pe³ni³ te funkcjê do roku 1998,
kiedy zosta³ mianowany Prze³o¿onym Wizytatorii Indonezja-Timor
Wschodni. Po zakoñczeniu szeœciolecia, w dniu 19 marca 2005 roku
Prze³o¿ony Generalny ze swoj¹ Rad¹ mianowa³ go Inspektorem Inspek-
torii Filipiny Pó³nocne.
KG26 w dniu 28 marca 2008 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Azja Wschodnia i Oceania.

9.8 Page 88

▲back to top


88 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
5.6 Nowi Inspektorzy
Przedstawiamy w porz¹dku alfabetycznym i z odniesieniem do miesi¹ca
mianowania niektóre dane Inspektorów, mianowanych przez Prze³o¿one-
go Generalnego ze swoj¹ Rad¹, w grudniu 2007 i w okresie 2008 roku.
MIANOWANI W MIESI¥CU GRUDNIU 2007 ROKU
1. FERNANDES Michael, Inspektor Inspektorii MUMBAI (Indie)
Do kierowania Inspektori¹ Mumbai (Indie), p.w. œw. Franciszka
Ksawerego, mianowany zosta³ kap³an Michael Fernandes. Zastêpuje
on ks. Ivo Coelho.
Urodzi³ siê 2 paŸdziernika 1956 roku w Bandra-Bombay (Indie).
Swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 24 maja 1975 roku w nowicjacie
w Yercaud, a profesjê wieczyst¹ 24 maja 1982 r. Zosta³ wyœwiêcony na
kap³ana 21 grudnia 1985 roku.
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê w ró¿nych domach
Inspektorii: w Dakor (1986–1994), jako proboszcz, a potem dyrektor,
oraz przez dwa lata w Kapadvanj. Od 1996 do 2001 przebywa³ w Rzy-
mie, gdzie uzyska³ doktorat z Prawa kanonicznego, na Papieskim Uni-
wersytecie œw. Tomasza. Po powrocie do Indii, w latach 2002–2007
by³ dyrektorem w Pune-Koregaon Park. Od roku 2004 by³ Radc¹ In-
spektorialnym.
2. OSANGER Rudolf, Inspektor Inspektorii Austriackiej
Ks. Rudolf Osanger zastêpuje ks. Franza Wößa, na stanowisku In-
spektora Inspektorii p.w. Œwiêtych Anio³ów Stró¿ów, z siedzib¹ w Wied-
niu (Austria).
Urodzi³ siê 8 czerwca 1950 roku w Scheibbs i z³o¿y³ swoj¹ pierw-
sz¹ profesjê w dniu 15 sierpnia 1967 roku, w nowicjacie w Oberthalhe-
im. Profesjê wieczyst¹ z³o¿y³ 15 sierpnia 1976 roku. Œwiêcenia kap³añ-
skie otrzyma³ 29 kwietnia 1978 roku.
Po œwiêceniach przeznaczono go do domu w Klagenfurcie-St. Jo-
seph, gdzie pracowa³ a¿ do roku 1986. Od 1986 do 1994 pracowa³ w
Inspektoriacie w Wiedniu. Po krótkim okresie spêdzonym w Rzymie
(UPS), w roku 1995 prze³o¿eni ponownie wys³ali go, jako proboszcza
do Klagenfurtu-St. Joseph. W roku 1998 mianowano go równie¿ dy-
rektorem tamtejszej wspólnoty. Wreszcie w roku 2007 przeszed³ jako
dyrektor do Inspektoratu w Wiedniu. Obecnie obejmuje kierownictwo
Inspektorii.

9.9 Page 89

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 89
MIANOWANI W STYCZNIU 2008 ROKU
3. ASURMENDI MARTÍNEZ Ángel, Inspektor Inspektorii Barceloñ-
skiej (Hiszpania)
Ks. Ángel Asurmendi Martínez jest nowym Prze³o¿onym Inspektorii
Barceloñskiej p.w. Matki Bo¿ej Mi³osierdzia. Zastêpuje on ks. Joana
Codina.
Urodzony 27 lutego 1952 roku w Mendavia (Navarra, Hiszpania),
swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 16 sierpnia 1971 roku, a profesjê
wieczyst¹ 15 czerwca 1980. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ w Barce-
lonie, w dniu 29 maja 1983 roku.
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-
duszpastersk¹ w domach w Huesca (1983–1990), Barcelona-Rocafort
(1990–1995) i Barcelon-Horta Col.legi (1995–1996). W roku 1995 uzy-
ska³ licencjat z Pedagogii. Nastêpnie by³ dyrektorem w Barcelona-Sant
Vicenç del Horts (1996–2000), a potem w Barcelona-Sarriá (2000–
2006). W roku 2002 w³¹czono go do Rady Inspektorialnej, a w 2006
zosta³ Wikariuszem inspektorialnym.
4. ELLICHERAIL Thomas, Inspektor Inspektorii Kalkuckiej (Indie)
Nowym Inspektorem Inspektorii Kalkuckiej p.w. œw. Jana Bosko
mianowany zosta³ ks. Thomas Ellicherail. Zastêpuje on ks. Johna
Bergera.
Urodzony 3 marca 1951 roku w Malikassery (Kerala, India), swoje
pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 7 czerwca 1972 roku, a profesjê wieczy-
st¹ 2 czerwca 1978. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ w Rzymie, w dniu
2 czerwca 1985 roku, gdzie potem kontynuowa³ studia na Papieskim
Uniwersytecie œw. Anzelma, uzyskuj¹c licencjat z Liturgiki.
Po powrocie do Indii przeznaczony zosta³ do Studentatu w Sona-
da, jako wyk³adowca i wikariusz, a potem dyrektor (1994–2000). Od
2002 do 2008 r. by³ dyrektorem wspólnoty w Kalyani-Vidyaniketan.
Od roku 2003 by³ równie¿ Radc¹ inspektorialnym.
5. FISTAROL Orestes Carlinhos, Inspektor Inspektorii PORTO ALE-
GRE (Brazylia)
Do kierowania Inspektori¹ Porto Alegre (Brazylia) mianowany zo-
sta³ ks. Orestes Carlinhos Fistarol, który zastêpuje ks. José Valmor Cesar
Teixeira.

9.10 Page 90

▲back to top


90 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Ks. Orestes Fistarol urodzi³ siê w Guaricanas (Brazylia), 12 kwiet-
nia 1966 roku. Jest salezjaninem od dnia 8 stycznia 1984 roku. Profe-
sjê wieczyst¹ z³o¿y³ 11 stycznia 1990 roku, a œwiêcenia kap³añskie otrzy-
ma³ 13 grudnia 1992 roku.
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-
duszpastersk¹ w domach Rio Grande (1985–1986), Ponta Grossa (1986–
1992), Curitiba-Istituto (1992–1993) i Ascurra (1993–1994). W latach
1995–96 przebywa³ w Rzymie, gdzie uzyska³ licencjat z Filozofii. Po
powrocie do Inspektorii by³ najpierw wikariuszem, a potem dyrekto-
rem w Curitiba-Istituto. Od 2002 do 2008 roku by³ Wikariuszem In-
spektorialnym i dyrektorem Inspektoratu w Porto Alegre.
6. ONRUBIA MIGUEL Luis, Inspektor Inspektorii Madryckiej
(Hiszpania)
Ks. Luis Onrubia Miguel jest nowym Inspektorem Inspektorii Ma-
dryckiej p.w. œw. Jana Bosko. Zastêpuje on ks. Luisa Manuela Moral
Lamela.
Urodzony 23 lutego 1957 roku w Boceguillas, Segovia (Hiszpa-
nia), swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 16 sierpnia 1974 roku, a pro-
fesjê wieczyst¹ 13 maja 1982. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 28 kwiet-
nia 1984 roku.
Po œwiêceniach, przez dwa lata przebywa³ w Rzymie (UPS), uzy-
skuj¹c licencjat z Filozofii. Potem jeszcze przez rok pozosta³ w Rzymie
(1985). Od 1986 do 1991 roku by³ we wspólnocie w Salamance­Filo-
sofado, a od 1991–1994, jako wikariusz we wspólnocie w Burgos-Post-
nowicjat. Potem od 1995 do 2001 by³ dyrektorem tej samej wspólnoty.
Po roku pracy w Madryt-Puente de Vallecas, w roku 2003 mianowano
go dyrektorem w Madryt-Carabanchel-Residencia. W roku 2002 w³¹-
czono go do Rady Inspektorialnej. W okresie 2005–2008 by³ dyrekto-
rem domu w Mohernando.
7. SHINOHARA Lauro, Inspektor Inspektorii CAMPO GRANDE
(Brazylia)
Ks. Lauro Shinohara jest nowym Inspektorem Inspektorii p.w.
œw. Alfonsa Marii Luguoriego z siedzib¹ w Campo Grande (Brazylia).
Zastêpuje on ks. Afonso de Castro.
Urodzi³ siê 17 marca 1948 roku w Buriti, Alto Castillo, São Paulo
(Brazylia). Swoj¹ pierwsz¹ profesjê z³o¿y³ 31 stycznia 1971 roku,
a wieczyst¹ 30 stycznia 1977. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 15 grud-
nia 1979 roku.

10 Pages 91-100

▲back to top


10.1 Page 91

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 91
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-
­duszpastersk¹ w ró¿nych domach. Od 1985 do 1991 by³ dyrektorem
w Coxipó da Ponte. W roku 1988 mianowano go Radc¹ inspektorial-
nym. W roku duszpasterskim 1991–92 przebywa³ w Rzymie (UPS),
gdzie uzyska³ licencjat z Nauk o Wychowaniu. Po powrocie do Brazy-
lii by³ magistrem nowicjatu, a potem tak¿e dyrektorem w nowicjacie
w Dourados-Indápolis, pe³ni¹c tê funkcjê do grudnia 1999 roku. Od
roku 2000 do 2008 przebywa³ w Inspektoracie w Campo Grande, pe³-
ni¹c pos³ugê Wikariusza inspektorialnego, dyrektora wspólnoty oraz
sekretarza inspektorialnego.
8. Nilson FARIA DOS SANTOS, Inspektor Inspektorii BELO HORI-
ZONTE (Brazylia)
Na nastêpcê ks. Ovidio Zancanella, do kierowania Inspektori¹ Belo
Horizonte p.w. œw. Jana Bosko (Brazylia) mianowano ks. Nilsona Fa-
riê dos Santosa.
Urodzi³ siê 27 listopada 1949 roku w Niterói, RJ (Brazylia). Swoj¹
pierwsz¹ profesjê z³o¿y³ 31 stycznia 1970 roku, a wieczyst¹ 30 stycz-
nia 1976. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ w Niterói, w dniu 17 grudnia
1977 roku.
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-
duszpastersk¹ w ró¿nych domach, przyjmuj¹c odpowiedzialne zada-
nia. By³ kolejno dyrektorem w Silvânia (1978–1981), Belo Horizonte-
­Domingos Savio (1989–1990), Belo Horizonte-Colégio (1991–1992),
Recife-Bongi Postnowicjat (1992–1995) i Belo Horizonte-Teologia
(1998–2002). Od 2003 do 2005 przebywa³ w Rzymie (UPS) w celu
dokoñczenia swoich studiów (licencjat z Teologii i Pisma Œwiêtego).
W roku 2006 minowano go Wikariuszem inspektorialnym, i pe³ni³ tê
funkcjê do wyboru na Inspektora.
MIANOWANI W KWIETNIU 2008 ROKU
9. NAM Sang Hun Stephanus, Inspektor Inspektorii Koreañskiej
Ks. Nam Sang Hun Stephanus jest nowym Inspektorem Inspektorii
Koreañskiej p.w. œw. Mêczenników Koreañskich. Zastêpuje on ks. Paula
Hwanga.
Urodzony 21 kwietnia 1959 roku w Seulu (Korea Po³udniowa),
swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 24 stycznia 1987 roku, a profesjê
wieczyst¹ 18 stycznia 1992. Studiowa³ teologiê w Benediktbeuern
(Niemcy), po czym otrzyma³ œwiêcenia kap³añskie w Seulu, w dniu 29
czerwca 1995 roku.

10.2 Page 92

▲back to top


92 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Po œwiêceniach kontynuowa³ studia w Niemczech (1995–2000),
przebywaj¹c w salezjañskim domu w Monachium-St. Wolfgang
i uczêszczaj¹c na Uniwersytet Monachijski, gdzie uzyska³ licencjat
i doktorat z Filozofii. Po powrocie do Korei przeznaczono go do domu
w Kwangju-Shin An Dong, najpierw jako wikariusza, a potem jako dy-
rektora (2004–2008). W roku 2001w³¹czony zosta³ do Rady inspekto-
rialnej. PóŸniej mianowano go tak¿e delegatem do spraw formacji oraz
wychowania i kultury.
10. SPREAFICO Maurizio, Inspektor Inspektorii Bliskowschodniej
Do kierowania Inspektori¹ Bliskowschodni¹ p.w. Jezusa M³odzieñca
mianowany zosta³ ks. Maurizio Spreafico, który zastêpuje ks. Gianmaria
Gianazza.
Urodzony w Monza (W³ochy) 24 paŸdziernika 1960 roku, ks. Mauri-
zio Spreafico swoj¹ pierwsz¹ profesjê z³o¿y³ w Inspektorii Lombardzko-
Emiljañskiej, w dniu 8 wrzeœnia 1980 roku. Profesjê wieczyst¹ z³o¿y³ 21
wrzeœnia 1986 roku. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 2 lipca 1988 roku.
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-
duszpastersk¹ we wspólnocie Inspektoratu Mediolan-San Carlo (1991–
1997). Potem od 1997 do 2003 pracowa³ we wspólnocie Centrum Dusz-
pasterstwa M³odzie¿y (CNOS) w Rzymie.
W roku 2003 przeniesiony zosta³ do Inspektorii Bliskowschodniej
i przeznaczony najpierw do Kairu-Zeitun (Egipt, 2003–2005), a potem
do Aleppo (Syria), jako wikariusz wspólnoty. Funkcjê tê pe³ni³ do cza-
su mianowania na Inspektora.
11. STEFANI Luciano, Inspektor Inspektorii Wenezuelskiej
Ks. Luciano Stefani zastêpuje ks. Jonny Reyesa na stanowisku In-
spektora Inspektorii Wenezuelskiej, p.w. œw. £ukasza.
Urodzony 23 maja 1942 roku w Carrara San Giorgio (Padwa, W³o-
chy), ks. Luciano Stefani jeszcze w m³odym wieku wyjecha³ do Wene-
zueli, gdzie odby³ nowicjat, sk³adaj¹c swoje pierwsze œluby w dniu 26
sierpnia 1961 roku. Profesjê wieczyst¹ z³o¿y³ 31 sierpnia 1967 roku.
Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 18 kwietnia 1971 roku.
Po œwiêceniach kap³añskich pe³ni³ swoj¹ pos³ugê wychowawczo-
duszpastersk¹ i odpowiedzialne zadania w ró¿nych domach tamtejszej
Inspektorii: Los Teques-Santa Maria (1971–1975); San Antonio de los
Altos, jako magister nowicjatu i dyrektor (1976–1985); Caracas-Inspek-
torat (1985–1991); ponownie w a San Antonio de los Altos, jako magi-
ster nowicjatu i dyrektor (1991–1997); potem jako dyrektor w Barinas

10.3 Page 93

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 93
(1997–2004) i dyrektor w Carrasquero-El Molinete (2004–2008). Od
1985 do 1991 by³ Radc¹ inspektorialnym.
MIANOWANI W OKRESIE LETNIEJ SESJI – CZERWIEC 2008 ROKU
12. CRUZ Eligio, Inspektor Inspektorii FILIPINY PÓ£NOCNE
Do kierowania Inspektori¹ Filipiny Pó³nocne, p.w. œw. Jana Bosko,
mianowany zosta³ ks. Eligio Cruz. Zastêpuje on ks. Andrew Wonga,
wybranego przez KG26 na Radcê Generalnego Regionu Azja Wschod-
nia i Oceania.
Ks. Eligio Cruz urodzi³ siê 23 wrzeœnia 1960 roku w Bacalod City
(Filipiny). Swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ 1 kwietnia 1980
roku, a wieczyst¹ 24 stycznia 1987. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 31
stycznia 1990 roku.
Po œwiêceniach przeznaczony zosta³ do wspólnoty Studentatu w
Parañaque, gdzie pracowa³ do 1991 roku. Nastêpnie przeszed³ do Man-
daluyong (1991–1997), a potem do Makati-Don Bosco (1997–1998).
By³ minowany dyrektorem wspólnoty w Quezon City (1999–2002), a po
trzech latach dyrektorem w Mandaluyong, gdzie pozosta³ a¿ do czasu
mianowania na Inspektora. Od roku 2005 by³ inspektorialnym delega-
tem do spraw komunikacji spo³ecznej, a od 2007 cz³onkiem Rady In-
spektorialnej.
13. D’SOUZA Joaquim, Prze³o¿ony Wizytatorii U.P.S.
Ks. Joaquim D’Souza zosta³ minowany nowym Prze³o¿onym Wi-
zytatorii Papieskiego Uniwersytetu Salezjañskiego, p.w. Maryi Stolicy
M¹droœci. Zastêpuje on ks. Giuseppe Nicolussiego.
Urodzony 22 marca 1945 roku w Parel-Bombay (Maharastra, In-
die), ks. Joaquim D’Souza swoj¹ pierwsz¹ profesjê z³o¿y³ w dniu 24
maja 1963 roku, a profesjê wieczyst¹ 24 maja 1971 roku. Zosta³ wy-
œwiêcony na kap³ana 20 grudnia 1975 roku.
Zosta³ minowany przez KG24, w dniu 2 kwietnia 1996 roku, Rad-
c¹ Generalnym Regionu Azja, a w dniu 8 kwietnia 2002 roku potwier-
dzony na tym samym stanowisku przez KG25.
Inne dane jego curriculum vitae znajduj¹ siê w DRG 357, nr 5.3.
14. ENGER Joseph, Inspektor Inspektorii FRANCJA-BELGIA
PO£UDNIOWA
Ks. Joseph Enger, dotychczasowy Inspektor Inspektorii Francuskiej,
zosta³ powo³any do kierowania now¹ Inspektori¹ Francja-Belgia Po³u-
dniowa, p.w. œw. Franciszka Salezego.

10.4 Page 94

▲back to top


94 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Urodzony 26 listopada 1939 roku Batzendorf, Bas-Rhin (Francja),
swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ 4 wrzeœnia 1959 roku, a wie-
czyst¹ 30 czerwca 1965. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 8 grudnia 1968
roku w Batzendorf.
W roku 2005 minowano go Inspektorem Inspektorii Francuskiej
(powsta³ej z po³¹czenia Inspektorii Lioñskiej i Paryskiej). Obecnie Prze-
³o¿ony Generalny ze swoj¹ Rad¹ powierza mu zadanie Prze³o¿onego
nowej Inspektorii, ustanowionej przez po³¹czenie Inspektorii Francu-
skiej i Belgii Po³udniowej.
Inne dane jego curriculum vitae znajduj¹ siê w DRG 389, nr 5.6.
15. FARFÁN PACHECO Marcelo, Inspektor Inspektorii Ekwadorskiej
Ks. Marcelo Farfán Pacheco jest nowym Inspektorem Inspektorii
Ekwadorskiej p.w. Najœwiêtszego Serca Pana Jezusa. Zastêpuje on ks.
Francisco Sáncheza.
Ks. Pacheco urodzi³ siê 2 grudnia 1963 roku w Cuenca (Azuay,
Ekwador). Swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 31 stycznia 1983 roku,
a wieczyste 29 stycznia 1989. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana w Cuenca,
dnia 27 czerwca 1992 roku.
Po œwiêceniach przeznaczony zosta³ do wspólnoty w Zumbagua,
gdzie pe³ni³ pos³ugê duszpastersk¹ a¿ do roku 1996, kiedy to przenie-
siono go jako dyrektora do postnowicjatu w Quito. Po zakoñczeniu tej
pos³ugi i roku przerwy, w roku 2006 ponownie mianowano go dyrek-
torem tego samego postnowicjatu, gdzie pozosta³ a¿ do mianowania na
Inspektora.
16. LORENZELLI Alberto, Prze³o¿ony Okrêgu W£OCHY ŒRODKOWE
Ks. Alberto Lorenzelli, by³y Inspektor Inspektorii Liguryjsko­Tos-
kañskiej, zosta³ mianowany przez Prze³o¿onego Generalnego ze swoj¹
Rad¹ Prze³o¿onym nowego Okrêgu, o specjalnym statusie p.w. Naj-
œwiêtszego Serca Pana Jezusa, powsta³ego z po³¹czenia Inspektorii
Adriatyckiej, Liguryjsko-Toskañskiej, Rzymskiej i Wizytatorii Sardynia.
Urodzony 2 wrzeœnia 1953 roku w San Juan Matanza (Argentyna),
swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 24 wrzeœnia 1973 roku w Inspek-
torii Liguryjsko-Toskañskiej, a wieczyste 15 wrzeœnia 1977. Zosta³
wyœwiêcony na kap³ana 24 stycznia 1981 roku. W roku 2002 minowa-
no go Inspektorem Inspektorii Liguryjsko-Toskañskiej. Od roku 2005
jest Przewodnicz¹cym W³oskiej Konferencji Prze³o¿onych Wy¿szych.
Inne dane jego curriculum vitae znajduj¹ siê w DRG 379, nr 5.6.

10.5 Page 95

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 95
17. MANÍK Karol, Inspektor Inspektorii S³owackiej
Do kierowania Inspektori¹ S³owack¹ p.w. Maryi Wspomo¿ycielki
Wiernych, mianowany zosta³ ks. Karol Maník, który zastêpuje ks. Štefa-
na Turanskiego, wybranego przez KG26 na Radcê Generalnego Regionu
Europa Pó³nocna.
Ks. Karol Maník, urodzi³ siê 3 paŸdziernika 1967 roku w Prešovie.
Swoje pierwsze œluby z³o¿y³ 31 stycznia 1990 roku, a wieczyste 17 lu-
tego 1995. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana w dniu 12 sierpnia 1995 roku.
Po œwiêceniach, przez rok, pracowa³ w Bratys³awie-Miletièova
(1995–1996), a nastêpnie w Bratys³awie-Mamateyova, najpierw jako
wikariusz, a potem dyrektor (1998–2004). W roku 2002 w³¹czono go
do Rady Inspektorialnej. W roku 2005 minowany zosta³ Wikariuszem
inspektorialnym. Obecnie przejmuje kierownictwo Inspektori¹.
18. MARTOGLIO Stefano, Prze³o¿ony Okrêgu PIEMONT i VALLE
D’AOSTA
Ks. Stefano Martoglio jest nowym Prze³o¿onym Okrêgu Piemont
i Valle d’Aosta o specjalnym statusie, p.w. Maryi Wspomo¿ycielki Wier-
nych. Zastêpuje on ks. Pietro Migliasso.
Urodzony 30 listopada 1965 roku w Turynie, swoje pierwsze œluby
zakonne z³o¿y³ 8 wrzeœnia 1985 roku, a wieczyste 27 wrzeœnia 1992.
Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 11 czerwca 1994 roku w Turynie.
Po œwiêceniach przez cztery lata pracowa³ w nowicjacie w Pinerolo
(1994–98). Potem przeniesiono go do Turynu-Valdocco, gdzie kolejno
pracowa³ we wspólnotach Valdocco-San Domenico Savio (1998–2003),
Valdocco-Inspektorat (2003–2004), oraz od roku 2004 do momentu
mianowania na Inspektora jako dyrektor w Valdocco-Oratorium œw.
Franciszka Salezego. Od roku 1999 do 2004 by³ Radc¹ inspektorialnym.
19. MAZZALI Giovanni, Inspektor Inspektorii Sycylijskiej
Na stanowisko Inspektora Inspektorii Sycylijskiej p.w. œw. Paw³a
Prze³o¿ony Generalny ze swoj¹ Rad¹ mianowa³ ks. Giovanni Mazzali,
który zakoñczy³ swoj¹ pos³ugê Ekonoma Generalnego. Zastêpuje on
ks. Vita Luigiego Perrelli.
Ks. Giovanni Mazzali urodzi³ siê 1 lutego 1947 roku w Turynie.
Swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ 16 sierpnia 1964 roku, a wieczy-
st¹ 15 sierpnia 1970. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 7 grudnia
1974 roku.
KG24 w dniu 20 marca 1996 roku, mianowa³a go Ekonomem Ge-
neralnym, a KG25 w dniu 6 kwietnia 2002 roku potwierdzi³a na tym
samym stanowisku.
Inne dane jego curriculum vitae znajduj¹ siê w DRG 357, nr 5.3.

10.6 Page 96

▲back to top


96 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
20. MURGUIA VILLALOBOS Salvador Cleofás, Inspektor Inspektorii
GUADALAJARA (Meksyk)
Do kierowania Inspektori¹ Guadalajara (Meksyk), p.w. Chrystusa
Króla i Maryi Wspomo¿ycielki Wiernych, mianowany zosta³ ks. Sa-
lvador Cleofás Murguia Villalobos, który zastêpuje ks. Filiberto
González Plasencia, wybranego przez KG26 na Radcê Generalnego do
spraw Komunikacji Spo³ecznej.
Urodzony 25 wrzeœnia 1953 roku w León (Gto.-Meksyk), swoje
pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 1 paŸdziernika 1974 roku, a œluby wie-
czyste 28 wrzeœnia 1980. Œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ 11 grudnia
1982 roku.
Po œwiêcenia pracowa³ w Tlaquepaque-Centrum Duszpasterstwa,
gdzie równie¿ by³ dyrektorem, a nastêpnie tak¿e jako dyrektor w Guada-
lajara-Chapalita „ISOV”. Od roku 1991 do czerwca 1992 przebywa³
na studiach Rzymie (UPS). Po powrocie do Inspektorii by³ dyrektorem
w México-Huipulco (1992–1997). Nastêpnie przez rok przebywa³
w centrum w Berkeley (USA). Potem by³ dyrektorem i magistrem no-
wicjatu w Chula Vista (1999–2001). W roku 2001 mianowano go Wi-
kariuszem inspektorialnym. Funkcjê tê pe³ni³ do roku 2007, po czym
minowano go dyrektorem Studentatu teologicznego w Tlaquepaque.
Obecnie podejmuje siê kierowania Inspektori¹.
21. RODRÍGUEZ MARTÍN Filiberto, Prze³o¿ony Wizytatorii ANGOLA
Ks. Filiberto Rodríguez Martín, po zakoñczeniu swojej pos³ugi jako
Radca Regionu Europa Zachodnia, zosta³ mianowany przez Ksiêdza
Genera³a ze swoj¹ Rad¹ nowym Prze³o¿onym Wizytatorii Angola p.w.
Mamá Muxima. Zastêpuje on ks. Guillermo Basañesa, wybranego przez
KG26 Radc¹ Generalnym Regionu Afryka i Madagaskar.
Ks. Filiberto Rodríguez urodzi³ siê 8 listopada 1942 roku w Valsa-
labroso (Salamanka, Hiszpania). Swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³
16 sierpnia 1960 roku, a œluby wieczyste 17 lipca 1966. Zosta³ wy-
œwiêcony na kap³ana w dniu 22 lutego 1970 roku w Salamance.
KG24 w dniu 2 kwietnia 1996 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Europa Zachodnia, a KG25 w dniu 8 kwietnia 2002 potwier-
dzi³a na tym stanowisku.
Inne dane jego curriculum vitae znajduj¹ siê w DRG 357, nr 5.3.

10.7 Page 97

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 97
22. RUIZ MILLÁN Francisco, Inspektor Inspektorii SEWILLA (Hiszpania)
Ks. Francisco Ruiz Millán jest nowym Inspektorem Inspektorii
p.w. Maryi Wspomo¿ycielki Wiernych z siedzib¹ w Sewilli (Hiszpa-
nia). Zastêpuje on ks. José Miguel Núñez Moreno, wybranego przez
KG26 Radc¹ Generalnym Regionu Europa Zachodnia.
Urodzony 24 stycznia 1962 roku w Kordobie (Hiszpania), swoje
pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 29 sierpnia 1982 roku w Inspektorii
Kordoba (Hiszpania), a œluby wieczyste w dniu 15 sierpnia 1988 roku.
Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana w dniu 15 czerwca 1991 roku.
Po œwiêceniach przeznaczono go do domu w Kordobie-Cartuja,
gdzie pracowa³ przez dwa lata. W roku 1993 mianowano go dyrekto-
rem w Kordobie-Aspirantat, a póŸniej dyrektorem w Kordobie-Colégio.
W roku 1996 w³¹czono go do Rady Inspektorialnej Inspektorii Kordo-
ba. W roku 2006, przy po³¹czeniu Inspektorii Kordoba i Sewilla, mia-
nowano go Wikariuszem inspektorialnym. Funkcjê tê pe³ni³ a¿ do cza-
su mianowania na Inspektora.
23. SANTIBÁÑEZ MARTÍNEZ Leonardo, Inspektor Inspektorii
Chilijskiej
Do kierowania Inspektori¹ Chilijsk¹ p.w. œw. Gabriela Archanio³a
mianowano ks. Leonardo Santibánez Martíneza, który zastêpuje ks.
Natale Vitali, wybranego przez KG26 Radc¹ Generalnym Regionu
Ameryka £aciñska-Pó³wysep Po³udniowy.
Urodzony 22 maja 1944 roku w La Cisterna (Santiago, Chile), swoje
pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 31 stycznia 1962 roku, a œluby wieczy-
ste 31 grudnia 1967 roku. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 6 listopada
1971 roku w Santiago.
Po œwiêceniach dokoñczy³ swoje studia, uzyskuj¹c licencjat z Nauk
o Wychowaniu. By³ dyrektorem w Valparaíso (1981–1983), a potem
przez krótki okres w Santiago-La Florida –Studentat filozoficzny. W li-
stopadzie 1984 roku w³¹czono go do Rady Inspektorialnej. Nastêpnie
by³ dyrektorem w: Santiago-Inspektorat (1984–1986), Santiago-La Gra-
titud Nacional (1986–1992), Santiago-Patrocinio (1996–1998) i San-
tiago-La Florida-Teologato (2000–2006). Od 1996 do 2000 roku by³
Wicekanclerzem Uniwersytetu Blas Cañas w Santiago. W roku 2006
mianowano go Wikariuszem inspektorialnym. Funkcjê tê pe³ni³ do wy-
boru na Inspektora.

10.8 Page 98

▲back to top


98 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
24. STURLA Daniel, Inspektor Inspektorii Urugwajskiej
Ks. Daniel Sturla zastêpuje ks. Juana M. Algorta na stanowisku
Inspektora Inspektorii Urugwajskiej p.w. œw. Józefa.
Urodzony 4 lipca 1959 roku w Montevideo, swoje pierwsze œluby
zakonne z³o¿y³ 31 stycznia 1980 roku, a œluby wieczyste 31 stycznia
1986. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 21 listopada 1987 roku w Monte-
video.
Po œwiêceniach do roku 1992 pracowa³ we wspólnocie teologicz-
nej w Montevideo. Nastêpnie przeniesiono go do nowicjatu, sk¹d w roku
1994 przeszed³ jako dyrektor do wspólnoty w Montevideo-Aspirantat.
W roku 1996 powróci³ do nowicjatu w Montevideo, jako dyrektor i ma-
gister. W tym samy roku mianowano go równie¿ Radc¹ inspektorial-
nym. W latach 2002–2008 by³ dyrektorem w Montevideo-Juan XXIII.
25. VAN HECKE Albert, Inspektor Inspektorii Wêgierskiej
Na stanowisko Inspektora Inspektorii Wêgierskiej p.w. œw. Króla
Stefana, Ksi¹dz Genera³ ze swoj¹ Rad¹ mianowa³ ks. Alberta Van Hecke,
który zakoñczy³ swoj¹ pos³ugê Radcy Generalnego Regionu Europa
Pó³nocna. Zastêpuje on ks. Józefa Havasi.
Urodzony 1 wrzeœnia 1941 roku w Sleidinge (Oost-Vlaanderen,
Belgia), swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³ 25 sierpnia 1962 roku,
a profesjê wieczyst¹ 23 marca 1969 roku. Zosta³ wyœwiêcony na ka-
p³ana 12 wrzeœnia 1970 roku w Oud-Heverlee.
KG24 w dniu 2 kwietnia 1996 roku wybra³a go Radc¹ Generalnym
Regionu Europa Pó³nocna, a KG25 w dniu 8 kwietnia 2002 potwier-
dzi³a na tym stanowisku.
Inne dane jego curriculum vitae znajduj¹ siê w DRG 357, nr 5.3.
5.7 Nowi Biskupi Salezjańscy
1. SCARAMUSSA Tarcisio, Biskup Pomocniczy São Paulo
(Brazylia)
W dniu 23 stycznia 2008 roku Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej
opublikowa³o wiadomoœæ o minowaniu przez Papie¿a Benedykta XVI,
kap³ana salezjanina, ks. Tarcisio SCARAMUSSY Biskupem Pomocni-
czym Archidiecezji SÃO PAULO (Brazylia), wyznaczaj¹c mu jako sie-
dzibê tytularn¹ Segia (Hiszpania).

10.9 Page 99

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 99
Tarcisio Scaramussa urodzi³ siê 19 wrzeœnia 1950 roku w Prosperi-
dade, w Stanie Espirito Santo w Brazylii. Jako uczeñ salezjañskiego
kolegium w Jaciguá, rozwin¹³ w sobie powo³anie salezjañskie wstêpuj¹c
do nowicjatu w Jaboatão, gdzie w dniu 31 stycznia 1969 roku z³o¿y³
swoje pierwsze œluby zakonne. Po ukoñczeniu studiów filozoficzno-
pedagogicznych i odbyciu asystencji, uczêszcza³ na studia teologiczne
w Belo Horizonte. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana w swojej rodzinnej
miejscowoœci Prosperidade, w dniu 11 grudnia 1977 roku. Nastêpnie
uzyska³ licencjat z Teologii na Papieskim Uniwersytecie Katolickim
w Minas Gerais, oraz licencjat z Pedagogii na Fakultecie Don Bosco w
São João del Rey.
Po œwiêceniach kap³añskich zaanga¿owany by³ w nauczanie i w ani-
macjê wychowawczo-duszpastersk¹. Bêd¹c koordynatorem Instytutu
Pedagogii i Filozofii, w roku 1985 Prze³o¿eni powierzyli mu kierowa-
nie domem w Jaciguá (dziœ Vargem Alta). W roku 1988 w³¹czono go
do Rady Inspektorialnej, a rok póŸniej przeniesiono go jako dyrektora
do parafii „Cristo Luz dos Povos” w Belo Horizonte. W roku 1990 mia-
nowano go Wikariuszem Inspektora. Funkcjê t¹ pe³ni³ do wyboru na
Inspektora Inspektorii Belo Horizonte w dniu 8 grudnia 1996 roku.
W dniu 6 kwietnia 2002 roku Kapitu³a Generalna 25 wybra³a go na
Radcê Generalnego do spraw Komunikacji Spo³ecznej. Stanowisko to
zajmowa³ do czasu nominacji na biskupa. Jego sakra biskupia mia³a
miejsce w dniu 19 kwietnia 2008 roku w Vargem Alta przez na³o¿enie
r¹k Kard. Odilio Pedro Scherer, Arcybiskupa São Paulo. Na uroczysto-
œci obecny by³ Prze³o¿ony Generalny, jego Wikariusz oraz Radca Re-
gionu Ameryka £aciñska-Pó³wysep Po³udniowy.
2. MENDES da Silva Joaquim Augusto, Biskup Pomocniczy Patriar-
chatu Lizboñskiego
W dniu 31 stycznia 2008 roku Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej
opublikowa³o wiadomoœæ o minowaniu przez Papie¿a Benedykta XVI,
kap³ana salezjanina, ks. Joaquim Augusto da Silva MENDES, Bisku-
pem Pomocniczym Patriarchatu Lizboñskiego (Portugalia), wyznacza-
j¹c mu jako siedzibê tytularn¹ Caliabria (Portugalia).
Ks. Joaquim Augusto da Silva Mendes urodzi³ siê 14 marca 1948
roku w Castelões de Cepeda, w diecezji Porto. Swoje pierwsze œluby
zakonne z³o¿y³ 6 paŸdziernika 1975, a œluby wieczyste 15 kwietnia 1981
roku. Zosta³ wyœwiêcony na kap³ana 24 lipca 1983 roku. Uzyska³ li-
cencjat z Teologii na Katolickim Uniwersytecie Portugalskim w Lizbo-

10.10 Page 100

▲back to top


100 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
nie, a potem licencjat z Teologii Duchowoœci na Papieskim Uniwersy-
tecie Salezjañskim w Rzymie (1984).
Pracowa³ w pos³annictwie wychowawczo-duszpasterskim we
wspólnotach Mogofores (1984–1988) i Porto-Colégio Dom Bosco
(1988–1990). W roku 1990 mianowano go dyrektorem prenowicjatu
w Porto. W roku 1993 powraca, jako dyrektor do Colégio Dom Bosco
w Porto. W roku 1996 w³¹czono go do Rady Inspektorialnej.
W dniu 24 lipca 1999 roku Prze³o¿ony Generalny ze swoj¹ Rad¹
powierzy³ mu kierowanie Inspektori¹ Portugalsk¹. Po zakoñczeniu sze-
œciolecia przeniesiono go jako dyrektora do wspólnoty w Manique, gdzie
pracowa³ do chwili mianowania na biskupa.
Sakrê biskupi¹ otrzyma³ z r¹k Kard. José da Cruz Policarpo, w dniu
30 marca 2008 roku w Lizbonie.
3. MONTESDEOCA BECERRA Néstor, Wikariusz Apostolski
MÉNDEZ (Ekwador)
W dniu 15 kwietnia 2008 roku, Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej
opublikowa³o wiadomoœæ o minowaniu przez Papie¿a Benedykta XVI,
kap³ana salezjanina, ks. Néstora MONTESDEOCA BECERRA, Bisku-
pem Wikariatu Apostolskiego MÉNDEZ (Ekwador), wyznaczaj¹c mu
jako siedzibê tytularn¹ Celle w Mauretanii.
Néstor Montesdeoca Becerra urodzi³ siê 29 kwietnia 1957 roku
w El Pan (Azuay, Ekwador). Swoj¹ pierwsz¹ profesjê zakonn¹ z³o¿y³
24 stycznia 1977 roku w nowicjacie w Rionegro. W latach 1977–1980
uczêszcza³ na studia filozoficzne w Wy¿szym Seminarium Salezjañskim,
afiliowanym wówczas do Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego
w Ekwadorze (dziœ Politechnika Salezjañska). Po asystencji studiowa³
teologiê w Rzymie (UPS), uzyskuj¹c licencjat. Potem, tak¿e na UPS-
ie, podj¹³ dalsze studia celem uzyskania doktoratu z Nauk Teologicz-
nych i Pisma Œwiêtego. Swoj¹ profesjê wieczyst¹ z³o¿y³ 24 maja 1982
roku, a œwiêcenia kap³añskie otrzyma³ w dniu 30 sierpnia 1986 roku.
Po œwiêceniach by³ kolejno: (1986–1988) profesorem i radc¹ w Wy¿-
szym Seminarium Duchownym w Quito-El Girón; (1988–1992) radc¹
w Kolegium Salezjañskim im. Kard. Spellmana w Quito; (1992–1993)
cz³onkiem wspólnoty w Riobamba; (1993–1995) proboszczem misji w
Limón (Méndez) oraz odpowiedzialnym za DM w liceum salezjañskim;
(1995–2000) formatorem i wikariuszem w postnowicjacie w Quito,

11 Pages 101-110

▲back to top


11.1 Page 101

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 101
wyk³adowc¹ na Politechnice Salezjañskiej; (2000–2003) cz³onkiem
wspólnoty salezjañskiej El Girón (Quito) oraz odpowiedzialnym za DM
w Salezjañskim Kolegium im. Kard. Spellmana; (2003–2006) dyrekto-
rem wspólnoty salezjañskiej w El Girón (Quito); a od roku 2006 dy-
rektorem wspólnoty salezjañskiej w Quito-La Tola, odpowiedzialnym
za jednostki wychowawcze Kolrgium im. Kard. Spellmana i w Don
Bosco de la Tola, a tak¿e odpowiedzialnym za program Chicos de la
Calle (Quito).
Sakrê biskupi¹ otrzyma³ z r¹k Arcybiskupa Giacomo Guido Otto-
nello, w dniu 21 czerwca 2008 roku.
4. VILAR Antônio Emidio, Biskup Diecezji SÃO LUIZ DE CÁCE-
RES (Brazylia)
W dniu 23 lipca 2008 roku Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej opu-
blikowa³o wiadomoœæ o minowaniu przez Papie¿a Benedykta XVI, ka-
p³ana salezjanina, ks. Antônio Emidio VILAR na Biskupa Diecezji SÃO
LUIZ DE CÁCERES (Brazylia).
Antônio Emidio Vilar urodzi³ siê 14 listopada 1957 roku w Guar-
dinha (MG, Brazylia). Swoje pierwsze œluby zakonne z³o¿y³ 31 stycz-
nia 1976 roku w nowicjacie w Pindamonhangaba, a œluby wieczyste
23 sierpnia 1981 roku. Teologiê studiowa³ w Rzymie (UPS). W dniu 9
wrzeœnia 1986 roku zosta³ wyœwiêcony na kap³ana.
Nastêpnie dokoñczy³ swoje studia, uzyskuj¹c licencjat z Teologii
Duchowoœci (UPS). Po powrocie do Brazylii, przez trzy lata (1987–
1990) pracowa³ w Salezjañskim Instytucie Filozoficznym w Lorena.
W roku 1990 mianowany by³ dyrektorem wspólnoty w Pindamonhan-
gaba. Stamt¹d w roku 1992 przeniesiono go wspólnoty teologicznej w
São Paulo-Lapa, gdzie by³ profesorem i wikariuszem, a w latach 1994–
1998 dyrektorem wspólnoty. W roku 1999 przeszed³ do nowicjatu w
São Carlos, jako magister, a od roku 2001 do 2007 tak¿e jako dyrektor.
W São Carlos, w tamtejszym Koœciele lokalnym, by³ tak¿e obroñc¹
wêz³a ma³¿eñskiego przy S¹dzie Diecezjalnym. Od listopada 2007 roku
do czasu mianowania na biskupa by³ dyrektorem i proboszczem w São
Paulo-Bom Retiro.
Sakrê biskupi¹ otrzyma³ w São Luiz de Cáceres z r¹k Kard. Odilio
Pedro Scherer, Arcybiksupa São Paulo.

11.2 Page 102

▲back to top


102 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
5.8 Zmarli Współbracia (5 elenko 2007 i 1 elenko 2008)
„Wiara w Chrystusa Zmartwychwsta³ego podtrzymuje nasz¹ nadziejê i zachowuje
¿yw¹ wiêŸ ze wspó³braæmi, którzy spoczywaj¹ w pokoju Pañskim. Oni poœwiêcili swoje
¿ycie w Zgromadzeniu, a wielu cierpia³o, a¿ do mêczeñstwa dla mi³oœci Bo¿ej… Pamiêæ
o nich pobudza nas do ci¹g³ego pe³nienia z wiernoœci¹ naszego pos³annictwa” (Konst. 94).
Zmarli 2007 – 5 elenko
NOTA: Przedstawiamy 5 elenko zmar³ych w roku 2007, o których œmierci poinformo-
wano po opublikowaniu DRG nr 400.
Tyt. Nazwisko i imię
Miejsce i data śmierci
Wiek INSP
P ARTOLA HUÁRRIZ Galo
P BARALE Adriano
P BIGLIATI Francesco
P BOLAŃOS MENÉNDEZ Alvaro
P CARANZANO Battista
P CUOMO Aldo
L HUENCHUPÁN Juan Carlos
P KADAVUNKAL Mathew
P KUBERA Andrzej
L LAGER Maurice
P LEVORATO Alfonso
P MACHÁČ František
L MASIERO Ottavio
P MONDINI Santino
P NORIEGA Néstor Alfredo
P PALAZZO Franco
P PAULÍK Jozef
P PIERI Giorgio
P SERRA GOUVEIA Sebastiăo
P VEČEŘA Josef
P WOŹNIAK Mieczysław
Albacete (Hiszpania)
26−12−2007
Cuenca (Ekwador)
12−12−2007
Cumiana (Włochy)
18−12−2007
Guatemala (Gwatemala)
06−07−2007
Vallecrosia (Włochy)
16−12−2007
Turyn
27−12−2007
Junín de los Andes (Argentyna) 13−12−2007
Guwahati (Indie)
01−01−2007
Ostrzeszów (Polska)
16−12−2007
Toulon (Francja)
13−12−2007
Campo Grande (Brazylia)
14−05−2007
Trnava (Słowacja)
13−05−2007
Beppu (Japonia)
08−12−2007
Mumbai (Indie)
21−12−2007
Rosario (Argentyna)
31−12−2007
Cochabamba (Boliwia)
28−12−2007
Bechov (Słowacja)
28−11−2007
Perugia (Włochy)
27−12−2007
Porto (Portugalia)
21−07−2007
Stará Boleslav (Czechy)
13−12−2007
Łódź (Polska)
13−12−2007
Zmarli 2008 – 1 elenko
***
71 SVA
85 ECU
80 ICP
71 CAM
82 ILT
78 ICP
30 ABB
75 ING
78 PLO
87 FRA
89 BCG
79 SLK
96 GIA
94 INB
80 ARO
61 BOL
88 SLK
82 IAD
66 MOZ
78 CEP
63 PLE
Tyt. Nazwisko i imię
P ADAIKALASAMY Mariadurai
P ALBRECHT Fermín
P ALMEIDA Dominic
P ALTOÉ Geraldo
Miejsce i data śmierci
Chennai (Indie)
Rosario (Argentyna)
Mumbai (Indie)
Niteroi, RJ (Brazylia)
Wiek INSP
02−12−2008
24−11−2008
16−04−2008
01−05−2008
83 INM
86 ARO
65 INB
74 BBH

11.3 Page 103

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 103
Tyt. Nazwisko i imię
Miejsce i data śmierci
Wiek INSP
P ALVES Daniel
Porto (Portugalia)
16−04−2008
L ANDRIOLO Luigi
Turyn
04−03−2008
P ANTON François
Toulon (Francja)
23−01−2008
L ARANDA SANZ Isidoro
Arévalo (Hiszpania)
22−05−2008
P ARTIZZU Salvatorangelo
Antananarivo (Madagaskar) 25−11−2008
P AVALLONE Paul
Cedar Grove, NY (USA)
31−07−2008
P BARRUECO CONDE Domingo Cuenca (Ekwador)
26−04−2008
P BARUFFI Helvécio
Rzym
21−02−2008
Przez 6 lat był Inspektorem i przez 12 Radcą Generalnym
P BATTISTI Giovanni
Wenecja−Mestre (Włochy)
08−04−2008
P BEAUVE Jean−Paul
Tainan (Taiwan)
24−02−2008
P BECCARIA Mario
Bra (Włochy)
29−08−2008
P BELLU Pasquale
Selargius (Włochy)
07−07−2008
L BERNARDI Ernesto Egidio
Turyn
23−03−2008
P BERSELLI Dario
Arese (Włochy)
05−08−2008
P BESNATE Daniele
Arese (Włochy)
23−06−2008
P BIASSONI Alfredo
Varazze (Włochy)
23−03−2008
L BISSON Pasquale
Guayaquil (Ekwador)
06−04−2008
L BOCIO MARTÍNEZ José María Mérida (Hiszpania)
10−11−2008
P BOEMAARS Jos
Nijmegen (Holandia)
27−09−2008
P BOGO Eduardo
Bagé, RS (Brazylia)
18−05−2008
P BONALUMI Ambrogio
Bolonia (Włochy)
22−11−2008
P BORGES Albino Antonio
Essen (Niemcy)
29−03−2008
P BORZAGA Piergiorgio
Fernando de la Mora (Paragwaj) 10−12−2008
P BRAMBILLA Antonio
Garbagnate Milanese (Włochy) 25−11−2008
P BRAMBILLA Juan Ángel
Concepción del Uruguay (Argentyna) 26−11−2008
P BRESCHI Severo
Livorno (Włochy)
01−07−2008
P BRITO Henrique Ribeiro de Araxá − MG (Brazylia)
24−06−2008
L BRUNO Aldo
Udine (Włochy)
27−09−2008
P BRUNO Corrado
Turyn
09−05−2008
P BUBULA Ignacy
Wrocław (Polska)
19−10−2008
P BUENO FERREIRA Napoleón Montevideo (Urugwaj)
16−09−2008
P BURLINA Mario
Vasto (Włochy)
31−01−2008
L BUSSOLINO Celestino
Turyn
28−01−2008
P CALOVI Ettore
Lisbona (Portugalia)
19−09−2008
P CALVO DÍEZ José María
Valladolid (Hiszpania)
15−06−2008
P CANTONE Carlo
Turyn
13−12−2008
P CAPELLO Angelo
Foglizzo (Włochy)
19−06−2008
P CARNOTO Jesús
Junín de los Andes (Argentyna) 04−09−2008
P CARRILLO LATERRADE Nelson B. San Francisco de Macoris (R.D.) 10−07−2008
L CAULFIELD Thomas
Bolton (Wielka Brytania)
06−05−2008
P CENCIA Alberto
Rzym
03−05−2008
P CHIARI Romeo
Varazze (Włochy)
18−09−2008
P CHISTČ Emilio
Treviso (Włochy)
20−03−2008
58 POR
68 ICP
83 FRA
99 SMA
73 MDG
86 SUE
83 ECU
63 RMG
85 INE
39 CIN
68 ICP
80 ISA
84 ICP
91 ILE
100 ILE
89 ILT
82 ECU
87 SSE
75 OLA
64 BPA
79 ILE
90 GER
73 PAR
82 ILE
79 ARO
85 ILT
85 BBH
73 INE
90 ICP
77 PLO
94 URU
82 IAD
86 ICP
89 POR
68 SLE
86 ICP
82 ICP
93 ABB
89 ANT
89 GBR
77 IRO
83 ILT
83 INE

11.4 Page 104

▲back to top


104 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Tyt. Nazwisko i imię
Miejsce i data śmierci
Wiek INSP
P CHUECA MÁRQUEZ Ubaldo San Francisco (U.S.A.)
21−10−2008 70 SUO
P CID CONDE José
Sevilla (Hiszpania)
16−01−2008 71 SSE
P CORCORAN John
Farnborough (W. Brytania)
03−02−2008 94 GBR
P CORSINI Enrico
Sesto San Giovanni (Włochy) 29−06−2008 77 ILE
P CORSO Antonio
Săo José dos Campos (Brazylia) 05−02−2008 85 BSP
P COSATO Giuseppe
Salerno (Włochy)
08−03−2008 85 IME
P COSSU Salvatore
Sassari (Włochy)
21−01−2008 69 ISA
P CUOMO Tommaso
Torre Annunziata (Włochy)
07−09−2008 87 IME
P DALLE PEZZE Gino
Cesenatico (Włochy)
04−07−2008 66 ILE
P DARMONT Armand
Asse (Belgia)
04−12−2008 89 BEN
P DE BERNARDI Secondo
Turyn
14−08−2008 95 ICP
P DE DECKER Jozef
Gent (Belgia)
21−05−2008 99 BEN
P DE FRANCESCHI Orazio
Wenecja (Włochy)
10−07−2008 75 MOR
E DELGADO ÁVILA Miguel
Caracas (Wenezuela)
18−11−2008 79
Był Biskupem przez 29 lat: przez 12 Biskupem Pomocniczym Caracas, przez 6 Biskupem Ordynariuszem
Barcelony (Wenezuela) i przez 11 Biskupem emerytem.
P DELLAVALLE Riccardo
Saltertrand (Turyn)
05−08−2008 84 ICP
P DESTRO Cesare
Bergamo (Włochy)
16−02−2008 85 INE
P DEULIN Octave
Templeuve (Hainaut−Belgia) 08−11−2008 92 FRB
L DEZZANA Fiorentino
Turyn
08−01−2008 88 ICP
P DEZZUTI Luigi
Turyn
18−03−2008 84 ICP
P DÍEZ Mateo Ignacio
León (Hiszpania)
20−02−2008 95 SLE
L DÍEZ RODRÍGUEZ Agustín
Ávila (Hiszpania)
15−03−2008 79 SMA
L DOMÍNGUEZ DÍEZ Santiago León (Hiszpania)
13−12−2008 72 SLE
P DORIGUZZI Luigi
Wenecja−Mestre (Włochy)
14−10−2008 86 INE
P DOROZENSKI Francisco
Posadas (Argentyna)
26−05−2008 85 ARO
P D’SOUZA Thomas
Melbourne (Australia)
28−07−2008 85 AUL
P DUMRAUF Román
Fortín Mercedes (Argentyna) 11−12−2008 81 ABB
P DURANTI Giacomo
Rzym
22−11−2008 83 ICC
P EDWIN Jude
Warangal (A.P.− Indie)
30−08−2008 37 INM
L ESCALERA ROMERO José
Coacalco (Meksyk)
15−04−2008 93 MEM
L ESPINOZA VALDERRAMA Julio Lima (Perů)
26−10−2008 86 PER
P ESPIRITU Edgardo
Cebu City (Filipiny)
24−10−2008 67 FIS
P FACCHINELLI Rinaldo
Seoul (Korea)
01−04−2008 87 KOR
L FALCĂO Manoel Marinho
Recife (Brazylia)
13−04−2008 82 BRE
P FANZE Léopold
Madryt (Hiszpania)
11−01−2008 37 ATE
L FERNANDEZ Gabriel
Karunapuram, Warangal (Indie) 22−07−2008 75 INH
P FERNÁNDEZ MIGUEZ Perfecto León (Hiszpania)
26−01−2008 72 SLE
P FERREIRA Custódio
Amadora, Lisboa (Portugalia) 01−05−2008 80 POR
P FLEMING Patrick
Manzini (Swaziland)
08−12−2008 84 AFM
P FLORIT ROTGER Antonio
Barcelona (Hiszpania)
08−02−2008 80 SBA
P FOLGER Josef
Bad Mühllacken (Austria)
15−02−2008 91 AUS
P FOSCHIATTI Pedro Antonio Formosa (Argentyna)
18−09−2008 63 ARO
P GAICH Thomas
Wiedeń (Austria)
13−12−2008 67 AUS

11.5 Page 105

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 105
Tyt. Nazwisko i imię
Miejsce i data śmierci
P GAMBA Antonio
Varazze (Włochy)
P GANASSIN Martino
Wenecja−Mestre (Włochy)
P GARMAN Anthony
Cape Town (RPA)
P GEUKENS Jozef
Zelzate (Belgia)
P GONÇALVES DA SILVA José Pindamonhangaba (Brazylia)
L GONZÁLEZ Álvaro
Bogotá (Kolumbia)
P GONZÁLEZ GONZÁLEZ Jorge Santo Domingo (R.D.)
P GOZZO Santo
Pedara (Włochy)
P HARTMANN Robert
Mulhouse (Francja)
P IBÁŃEZ DÍEZ José María
Ávila (Hiszpania)
P INVERNIZZI Giovanni
Cuiabá MT (Brazylia)
P IRURETA SARALEGUI Félix Fco. Montevideo (Urugwaj)
P JACENCIUK Henryk
Piła (Polska)
Był przez 6 lat Inspektorem
L JACQUINET Pierre
Caen (Francja)
P JEŘÁBEK Jan
Ostrava (Czechy)
P JEZIERSKI Antoni
Piła (Polska)
P JUROŠKA Cyril
Frišták (Czechy)
P KACZMAREK Herbert
Bonn (Niemcy)
L KIJANKA Jan
Kraków (Polska)
P KILUFYA Oscar
Johannesburg (RPA)
P KITA August
Suffern, NY (USA)
P KORAL Edward
Wrocław (Polska)
L KRUCZKOWSKI Mieczysław Gdańsk (Polska)
L KURTZ Reinhold
Chemnitz (Niemcy)
P LA BELLA Sebastiano
Palermo (Włochy)
P LAARHUIS Herman
Nongthymmai (Indie)
P LAIGO François
Coat An Doc’h (Francja)
P LANNOO Luc
Tielt (Belgia)
P LANZA Cesare Francesco
Valencia (Wenzuela)
L LARA DÍEZ Teodomiro
Arévalo (Hiszpania)
P LAVIANO Luigi
Bari (Włochy)
P LEAHY Timothy
Pallaskenry (Irlandia)
L LONČARIĆ Stanko
Rijeka (Chorwacja)
L LOPES Fernando
Lisbona (Portugalia)
P LUCA Carmelo
Pedara (Włochy)
P LYNGKHOI Justin
Shillong (Indie)
P LYONS Daniel
Limerick (Irlandia)
P MALO Pascual
Barcelona (Hiszpania)
P MANJIL Ittyachen
Chennai (Indie)
P MARINI Daniele
Castello di Godego (Włochy)
P MARIO Pietro
Guadalajara (Meksyk)
P MARIOTTI Luigi
Guatemala (Gwatemala)
P MASSAFRA Vito
Salerno (Włochy)
Wiek INSP
15−08−2008
23−10−2008
31−08−2008
14−04−2008
15−11−2008
17−08−2008
28−08−2008
03−04−2008
09−02−2008
26−09−2008
02−06−2008
20−05−2008
08−08−2008
84 ILT
67 INE
95 AFM
79 BEN
81 BSP
89 COB
58 ANT
86 ISI
80 FRA
75 SMA
80 BCG
71 URU
84 PLN
08−10−2008
01−01−2008
17−10−2008
04−10−2008
07−12−2008
20−09−2008
29−03−2008
12−06−2008
13−05−2008
27−05−2008
03−02−2008
07−08−2008
06−06−2008
03−08−2008
01−02−2008
12−11−2008
29−10−2008
01−10−2008
24−04−2008
10−08−2008
25−10−2008
26−05−2008
29−07−2008
25−04−2008
13−07−2008
28−05−2008
14−11−2008
18−11−2008
24−03−2008
29−08−2008
77 FRB
90 CEP
95 PLN
87 CEP
81 GER
99 PLS
49 AFC
76 SUE
88 PLO
78 PLN
72 GER
90 ISI
94 ING
78 FRA
75 BEN
68 SVA
68 SMA
90 IME
79 IRL
82 CRO
83 POR
84 ISI
59 ING
94 IRL
83 SBA
86 INM
89 INE
92 MEG
66 CAM
94 IME

11.6 Page 106

▲back to top


106 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Tyt. Nazwisko i imię
Miejsce i data śmierci
L MATTAI Antonio
Alassio (Włochy)
P McBRIDE Patrick
Limerick (Irlandia)
L McELWEE Cornelius
Farnborough (W. Brytania)
P MEDDE Giovanni Maria
Selargius (Włochy)
L MELO Jarbas
Manaus (Brazylia)
P MENNA Francesco
Civitanova Marche (Włochy)
P MÉSIDOR Jacques
Cap Haďtien (Haďti)
Był przez 6 lat Przełożonym Wizytatorii Haiti
P MONTERO RIVERA Federico Sevilla (Hiszpania)
P MONTIBALLER Carlo
Stoner (Włochy)
P MORELLI Antonio
Rzym
P MOYALAN Johnson
Sirsi (Nepal)
P NÁDASKÝ Augustín
Sastín (Słowacja)
P NAPAL José Ignacio
Ermua (Bizkaia, Hiszpania)
L NAVARRO PARRA Eligios
Sevilla (Hiszpania)
L NICCOLINI Ivo
Alexandria (Egipt)
P NIETO RODRÍGUEZ Heliodoro Madryt (Hiszpania)
P NOGLER Giovanni
Castello di Godego (Włochy)
P OLIVEIRA Ralfy
Campos (Brazylia)
L OMODEI Renzo
Parma (Włochy)
P OTTOGALLI Pietro
Tucumán (Argentyna)
P PACI Giuseppe
Arese (Włochy)
P PALMANS Piet
Groot−Bijgaarden (Belgia)
Był przez 6 lat Inspektorem
P PASQUATO Ottorino
Rzym
P PELLERINO Prosdocimo
Lombriasco (Włochy)
P PEPELS Piet
Kinrooi (Belgia)
P PÉREZ RODRÍGUEZ Hilario Córdoba (Hiszpania)
P PERINI Vitório
Piracicaba (Brazylia)
P PEROTTI Giovenale
Santiago de Chile
P PERTUSATI Lodovico
Turyn
P PETER Henri
Toulon (Francja)
P PETTENUZZO Luigi
Pordenone (Włochy)
P PEZZETTA Edi
Salerno (Włochy)
P PHAM TRI THUC Giuseppe
Duc Huy (Wietnam)
P PICCHIONI Alfredo
Jbeil (Liban)
Był przez 12 lat Inspektorem
P PIETRZYK Kazimierz
Rózanystok (Polska)
P PIROLA Carlo
Turyn
P POLLICE Emilio
Salerno (Włochy)
P POMATTO Vincenzo
Turyn
P PORTIOLI Aurelio
Arese (Włochy)
P PRIEM Valère
Bray−Dunes (Francja)
P PUTHENVEETIL Jacob
Nairobi (Kenia)
Wiek INSP
24−03−2008
22−08−2008
07−10−2008
19−11−2008
09−07−2008
16−01−2008
15−09−2008
87 ILT
80 IRL
89 GBR
61 ICC
81 BMA
92 IAD
80 HAI
09−12−2008
07−03−2008
15−03−2008
01−07−2008
06−08−2008
27−08−2008
27−06−2008
16−02−2008
10−12−2008
26−06−2008
04−03−2008
10−01−2008
14−03−2008
14−01−2008
11−03−2008
82 SSE
90 INE
88 IRO
59 INC
77 SLK
41 SBI
92 SSE
80 MOR
59 SMA
87 INE
90 BBH
94 ILE
79 ACO
77 ILE
65 BEN
21−01−2008
09−04−2008
31−03−2008
27−11−2008
12−09−2008
15−01−2008
30−06−2008
03−03−2008
18−03−2008
24−07−2008
07−12−2008
24−02−2008
76 UPS
93 ICP
70 BEN
80 SSE
77 BSP
87 CIL
91 ICP
85 FRA
65 INE
85 IME
43 VIE
86 MOR
26−04−2008
20−05−2008
14−10−2008
05−06−2008
28−10−2008
14−08−2008
02−05−2008
95 PLE
84 ICP
103 IME
87 ICP
88 ILE
71 BES
76 AFE

11.7 Page 107

▲back to top


DOKUMENTY I WIADOMOŚCI 107
Tyt. Nazwisko i imię
Miejsce i data śmierci
Wiek INSP
P RANIERI Francesco
Salerno (Włochy)
30−05−2008 87 IME
P RENCKENS Michel
Genk (Belgia)
21−07−2008 84 BEN
P RIBECHINI Giorgio
Varazze (Włochy)
09−01−2008 89 ILT
P RIGOLON Michele
Cremisan (Izrael)
27−02−2008 77 MOR
L RIJVEN Jan
Nijmegen (Holandia)
29−04−2008 91 BEN
L ROBUSTELLI Michele
Arese (Włochy)
09−09−2008 96 ILE
P RODRÍGUEZ CASACÓ Héctor Bayamo (Kuba)
22−11−2008 41 ANT
L RODRÍGUEZ GARCÍA Melchor Madryt (Hiszpania)
06−12−2008 60 SMA
P ROHDE August
Calhorn (Niemcy)
22−02−2008 79 GER
P RONCARATI Arturo
Arese (Włochy)
28−06−2008 82 ILE
P ROSSO Ottavio
Pinerolo (Włochy)
27−08−2008 92 ICP
P ROVIRA Miguel
Porto Alegre (Brazylia)
08−08−2008 97 BPA
P RYNKUN Leonard
Olsztyn (Polska)
26−07−2008 84 PLE
P SABO Vendelín
Holič (Słowacja)
12−11−2008 89 SLK
P SACCO Franco
Lecce (Włochy)
29−10−2008 50 IME
P SALAMONOWICZ Stanisław Aleksandrów Kujawski (Polska) 14−08−2008 81 PLN
P SÁNCHEZ Ángel Adolfo
Campo Grande (Brazylia)
01−03−2008 74 BCG
P SANDOVAL MONTESDEOCA Eduardo Quito (Ekwador)
09−11−2008 67 ECU
P SANGIORGI Vincenzo
Riesi (Włochy)
07−02−2008 88 ISI
P SANVITO Giuseppe
Turyn
27−10−2008 90 ICP
E SARTO Antonio
Campinas (Brazylia)
29−09−2008 82
Był przez 37 lat Biskupem, z czego 11 lat Biskupem Pomocniczym−Koadiutorem Porto Velho i 19 Biskupem
Barra do Garças
P SCALVINI Giuliano
Bolonia (Włochy)
30−03−2008 81 ILE
P SCHMIDT Zoltán
Nitra (Słowacja)
14−07−2008 80 SLK
L SCHNUR Adam
Memmingen (Niemcy)
19−05−2008 85 GER
P SCRIVO Gaetano
Civitanova Marche (Włochy) 25−08−2008 87 IAD
Był przez 3 lata Inspektorem, przez 6 Radcą Generalnym do spraw Duszpasterstwa Młodzieży i przez 18 Wika−
riuszem Przełożonego Generalnego
P SEMIK Stanisław
Kraków (Polska)
01−10−2008 64 PLS
Był przez 6 lat Inspektorem
P SEPÚLVEDA Luis Guillermo Cúcuta (Kolumbia)
11−10−2008 66 COB
L SETTI Alfonso
Salerno (Włochy)
13−07−2008 93 IME
P SINIGAGLIA Mario
Brescia (Włochy)
22−04−2008 87 ILE
E ŚMIGIELSKI Adam
Sosnowiec (Polska)
07−10−2008 74
Był przez 6 lat Inspektorem i przez 16 Biskupem Sosnowieckim
P SMITH Alexander
Hong Kong
08−12−2008 71 CIN
P SMYK Kazimierz
Łódź (Polska)
04−04−2008 53 PLE
P SOARES Bernardo
Lisbona (Portugalia)
02−09−2008 72 POR
P SPITZ Michael
Ensdorf (Niemcy)
14−04−2008 70 GER
L ŠPOK Rudolf
Frýdek (Czechy)
01−05−2008 83 CEP
P SZCZYPŃSKI Grzegorz
Częstochowa (Polska)
30−10−2008 43 PLO
P TIMONEDA PERARNAU Josep M. Bamako (Mali)
29−03−2008 44 AFO
L TIOZZO Leone
Wenecja−Mestre (Włochy)
01−10−2008 82 INE

11.8 Page 108

▲back to top


108 DOKUMENTY RADY GENERALNEJ
Tyt. Nazwisko i imię
L TODEL Charles
P TORRESE Mariano
P TRINDADE Rubens
P TURGIS Bernard
P UGARTE JOHNSTON Pablo V.
P UGHI Alfredo
P VANWIJNSBERHGE Roger
P VARAGONA Silvestro
L VARGAS Virgilio
P VELLA Biagio
P VERTEMATI Francesco
L VILLASANTA Bernard
P VOLEL Arthur
L WAGNER Georg
L WEISS Lodovico
P WURZEL Jan
L ZAHN Johannes
P ZALAR Jacob
P ZANIBONI Reynaldo
P ZENTNER Philip
L ZONTA Antonio
L ZUBIZARRETA Ignacio
Miejsce i data śmierci
St. Petersburg, FL (USA)
Brindisi (Włochy)
Brasilia (Brazylia)
Bailleul (Francja)
Valparaiso (Chile)
Gorizia (Włochy)
Leuven (Belgia)
Messyna (Włochy)
San José (Kostaryka)
Pedara (Włochy)
Arese (Włochy)
Cebu City (Filipiny)
Fleuriot−Tabarre (Haďti)
Eisenstadt (Austria)
Castello di Godego (Włochy)
Wrocław (Polska)
Monachium (Niemcy)
Ljubljana (Słowenia)
Araras (Brazylia)
Campo Grande (Brazylia)
Rzym
Barcelona (Hiszpania)
Wiek INSP
26−04−2008
30−03−2008
22−06−2008
29−01−2008
19−07−2008
10−02−2008
04−02−1008
19−01−2008
22−04−2008
10−04−2008
10−11−2008
02−04−2008
26−01−2008
10−04−2008
22−04−2008
30−06−2008
11−03−2008
11−04−2008
08−01−2008
08−06−2008
10−10−2008
01−07−2008
85 SUE
75 IME
81 BBH
77 FRA
46 CIL
98 INE
83 BEN
86 ISI
90 CAM
86 ISI
83 ILE
48 FIS
84 HAI
102 AUS
96 INE
88 PLO
81 GER
99 SLO
75 BSP
83 BCG
84 ICC
79 SBA