arribat-pl


arribat-pl

1 Page 1

▲back to top
DIREZIONE GENERALE OPERE DON BOSCO
Via della Pisana 1111 - 00163 Roma
Il Rettor Maggiore
List Przełożonego Generalnego ks. Ángela Fernándeza Artime
z okazji ogłoszenia Czcigodnym Sługą Bożym księdza Józefa Augusta Arribata,
salezjanina kapłana
Drodzy współbracia,
w dniu 8 lipca 2014 r. Ojciec Święty Franciszek upoważnił Kongregację ds.
Kanonizacyjnych do promulgowania Dekretu dotyczącego heroiczności cnót Sługi Bożego
Józefa Augusta Arribata, kapłana, profesa Zgromadzenia Salezjańskiego św. Jana Bosko.
Ten etap na drodze do beatyfikacji i kanonizacji tego naszego współbrata jest wielkim
darem dla naszego Zgromadzenia i całej Rodziny Salezjańskiej w obecnym, trzecim roku
przygotowania do odchodów Dwustulecia urodzin Księdza Bosko, jak również w świetle drogi
podjętej przez Kapitułę Generalną 27. Warto przyjrzeć się tej postaci salezjanina kapłana,
prawdziwego ucznia Księdza Bosko, który żył sercem promieniującym kapłańską
pobożnością, pełnego łagodności i wyrzeczenia, spokoju ducha, o obliczu znaczonym stałym,
pokornym i serdecznym uśmiechem. Oto prawdziwy „mistyk ducha”, którego obecność, a nie
słowa, pozwalały dostrzec, że należał całkowicie do Boga i był dla Boga; „prorok braterstwa”,
sprzeciwiający się „czczej gadaninie”, który żył miłością bliźniego, traktując ją jako styl życia;
„sługa młodzieży”, nie chcący, by mu służono, ale całkowicie zdecydowany, by służyć innym,
zawsze obecny wśród nich, chętny do wykonywania najbardziej pokornych zajęć. Człowiek
roztropny, szczęśliwy zakonnik, spełniony salezjanin, poszukiwany spowiednik i mądry
kierownik duchowy.
Józef August Arribat urodził się 17 grudnia 1870 r. w Trédou (Rouergue - Francja).
Ubóstwo rodziny zmusiło młodego Augusta do rozpoczęcia szkoły gimnazjalnej przy
oratorium salezjańskim w Marsylii dopiero w wieku 18 lat. Ze względu na sytuację polityczną,
jaka panowała na początku XIX wieku, rozpoczął swoje życie salezjańskie we Włoszech, gdzie
otrzymał sutannę z rąk błogosławionego ks. Michała Rua. Po powrocie do Francji podjął, wraz
z innymi swoimi współbraćmi, czynne życie salezjańskie w warunkach częściowej konspiracji,
najpierw w Marsylii, a potem w La Navarre. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1912 r. Został
wcielony do wojska podczas I wojny światowej, pełniąc funkcję sanitariusza. Po zakończeniu
wojny ks. Arribat nadal intensywnie pracował w La Navarre, aż do 1926 r., a potem udał się
do Nicei, gdzie przebywał do 1931 r. Powrócił do La Navarre jako dyrektor, pełniąc
jednocześnie funkcję proboszcza w parafii pw. św. Izydora, leżącej w dolinie Sauvebonne.
Przez swoich parafian był nazywany „Świętym z Doliny”. Po upływie trzech lat ks. Arribat
został skierowany do Morges, w dystrykcie Vaud, w Szwajcarii. Następnie, przez trzy kolejne,
sześcioletnie kadencje był dyrektorem, najpierw w Millau, potem w Villemur, a na koniec w
Thonon, w diecezji Annecy. Okresem naznaczonym największymi zagrożeniami, a zarazem
łaską Bożą, był zapewne czas jego posługi w Villemur w czasie II wojny światowej. Po

2 Page 2

▲back to top
powrocie do La Navarre w 1953 r. ks. Arribat pozostał tam aż do swojej śmierci, która
nastąpiła 19 marca 1963 r.
Jego życie było odzwierciedleniem ewangelicznego wyrażenia: «Nie przyszedłem, aby Mi
służono, lecz aby służyć» (Mk 10,45). Nie unikał żadnego rodzaju pracy, raczej on sam
poszukiwał najbardziej skromnych zajęć. Z racji jego gotowości do prac porządkowych,
nowicjusze nazywali go „kawalerem miotły”. Czuwał przy chorych przez całą noc. Zaś w czasie
wojny współbraciom, którzy przejazdem zatrzymywali się na nocleg, udostępniał swój pokój i
swoje łóżko, podczas gdy on sam spędzał noc na fotelu lub w kaplicy. Jemu też przypisuje się
cudowne uzdrowienia.
We wszystkich swoich funkcjach, jakie pełnił, zwłaszcza jako dyrektor przez wiele lat i to
w różnych domach, ks. Arribat dał się poznać jako wzorowy salezjanin: zawsze obecny wśród
wychowanków, na podwórku jak i w kaplicy, na lekcjach katechezy, jak i w szpitaliku;
przechodził z jadalni do sypialni, z konfesjonału do ogrodu, zawsze uważny na wszystko i na
wszystkich. Odnosił się z niezwykłym szacunkiem i wielką delikatnością do każdej osoby,
przede wszystkim do dzieci i ubogich. Czuwał nad domem, którego był „piorunochronem”, jak
go nazywano, niczym drugi św. Józef. Ten syn Księdza Bosko, o obliczu pogodnym i
uśmiechniętym, nie odtrącał nikogo. Podczas gdy jego szczupły wygląd i ascetyczne życie
przywoływały świętego Proboszcza z Ars, to jego łagodność i uśmiech upodabniały go do św.
Franciszka Salezego. Jego duchowość była chrystocentryczna i wzraźnie maryjna, znaczona
szczególnym nabożeństwem do Maryi Wspomożycielki.
Dar ogłoszenia ks. Arribata Czcigodnym Sługą Bożym jest gorącym zaproszeniem dla
wszystkich współbraci do przeżywania z pasją wychowawczą i apostolską swojej obecności
wśród dzieci i młodzieży, rozpoznając w ich życiu owoce i działanie Ducha Świętego, dzieląc
ich problemy i cierpienia oraz wypraszając im światło i moc Jego obecności.
Dla dyrektorów jest wzorem ojcowskiej owocności duchowej, realizowanej w komunii i
posłudze apostolskiej, poprzez praktykowanie troskliwej, otwartej i wielkodusznej miłości
bliźniego oraz pełnienie władzy, która staje się pokorną służbą.
Dla wszystkich członków Rodziny Salezjańskiej jest orędownikiem w wypraszaniu łaski
Bożej, abyśmy mogli w praktyczny sposób żyć dzisiaj systemem prewencyjnym z radością,
duchem poświęcenia i służby.
Pragnę życzyć wam wszystkim, abyście rzeczywiście potrafili inspirować się tym
przykładem świętości salezjańskiej, zapoznając się ze świadectwem jego życia i wypraszając
przez jego wstawiennictwo łaskę cudu, który otwiera drogę do jego beatyfikacji.
Rzym, 16 lipca 2014
P. Ángel Fernández A.,SDB
Rector Mayor