Wspominając Księdza Rua

DIREZIONE GENERALE OPERE DON BOSCO

Via della Pisana 1111 - 00163 Roma


Il Rettor Maggiore

Prot. 09/0623

Rzym, 24 czerwca 2009 r.

Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela









Najdrożsi Współbracia!


Przeżywamy rok jubileuszowy 2009, w którym wspominamy 150 rocznicę założenia Zgromadzenia. Dziękujemy Bogu za dary łaski, które ten rok ze sobą przynosi, oraz za owoce. które dojrzewają w nas, w młodzieży, w świeckich i w rodzinach. Z pewnością jednym z tych darów jest peregrynacja urny z relikwią Księdza Bosko, która rozpoczęła się od Inspektorii Włochy Środkowe, przybyła do Wizytatorii UPS-u i do Domu Generalnego CMW. W najbliższych dniach zatrzyma się w naszym Domu Generalnym, skąd odleci do Chile i innych krajów Ameryki Łacińskiej.


Uwieńczeniem roku jubileuszowego będzie dzień 18 grudnia. W tym to dniu, w czasie uroczystej celebracji, przeżywanej szczególnie na szczeblu lokalnym, odnowimy naszą profesję zakonną, potwierdzając dar nas samych, złożony Bogu dla młodzieży. Chcemy przeżywać ten akt, jako wydarzenie kościelne i publiczne. Ważnym jest zatem, abyśmy włączyli młodzież, świeckich, rodziny, Biskupów salezjańskich i różne grupy Rodziny Salezjańskiej. Ja przeżywał będę ten moment razem, z Radą Generalną w Bazylice Maryi Wspomożenia Wiernych w Turynie. Z pewnością będę jednak bliski każdemu z was, w głębokiej komunii ducha i w radości z przynależenia do pięknej Rodziny Księdza Bosko.


Powodem napisania przez ze mnie tego listu, jest oficjalne ogłoszenie wam, że rok 2010 poświęcimy szczególnemu wspomnieniu błogosławionego Michała Rua. Będzie to setny rok od jego śmierci, która natąpila 6 kwietnia 1910 roku. Zatem rok 2010 skupiony, na postaci pierwszego następcy Księdza Bosko będzie w pewnym sensie kontynuacją obecnego roku jubileuszowego. Pomoże on nam jeszcze bardziej umocnić nasze salezjańskie powołanie osób konsekrowanych. Wydaje mi się ważnym, abyśmy nabyli historycznej świadomości, że od śmierci Księdza Bosko aż do naszych dni Zgromadzenie, dokonało wielkiego i znaczącego rozwoju, przechodząc okresy postępu, przemyślenia, odnowy i pogłębienia. Faktycznie tożsamość Zgromadzenia lepiej się rozumie za pośrednictwem historii, oraz poznając formy i sposoby wyrażania się, jakie przyjęło ono w różnych chwilach i miejscach.


„Wspominając Księdza Rua”, przeżywać będziemy rok 2010, jako duchową i duszpasterską drogę. Rozpocznie się ona w dniu 31 stycznia, w uroczystość Księdza Bosko, w dniu, który co roku jest wspomnieniem śmierci Świętego. To właśnie od tamtego dnia, 31 stycznia 1888 roku, jak ks. Rua przejął pałeczkę, podążając tą samą drogą, którą przeszedł Założyciel. Rok wspomnienia zakończy się 31 stycznia 2011 roku. W obrębie całego Zgromadzenia odbędą się między innymi dwa spotkania o charakterze historycznym. Od 28 października do 1 listopada 2009 w Turynie odbędzie się V Międzynarodowy Kongres Historii Dzieła Salezjańskiego pod hasłem „Ksiądz Rua, pierwszy następca Księdza Bosko”; a od 29 października do 1 listopada 2010 roku w „Salesianum”, w Rzymie będzie miał miejsce Międzynarodowy Kongres Zgromadzenia Salezjańskiego pod hasłem „Ksiądz Michał Rua w historii”.


Obecnie zaznaczę wam o kilku aspektach, na które należy zwrócić uwagę w waszych przyszłorocznych planach duchowych i duszpasterskich, a także w programach osobistych, wspólnotowych i inspektorialnych. Plany te zostaną potem szerzej rozwinięte w liście okólnym, w którym zamierzam z większą głębią zilustrować postać błogosławionego Michała Rua. Zostanie on przedstawiony wszystkim współbraciom we wrześniu 2009 bieżącego roku i opublikowany w najbliższym numerze Dokumentów Rady Generalnej.


Przede wszystkim za przykładem ks. Rua, wiernego ucznia Jezusa, kroczącego śladami Księdza Bosko, każdy współbrat wezwany jest do odkrycia dróg zachowania wierności powołaniu do życia konsekrowanego. Nasze powołanie jest cennym darem. Pozostaje jednak „niczym skarb w glinianych naczyniach”. Często bowiem wielkość otrzymanego daru zagrożona jest przez słabość naszej odpowiedzi. Uważam, że stając wobec życia tego wielkiego świadka wierności, powinniśmy zadać sobie pytanie: «Czy jestem zadowolony z Boga?», a może jeszcze bardziej: «Czy Bóg zadowolony jest ze mnie?» Podejmując salezjańskie życie konsekrowane. kroczymy za Panem Jezusem i stajemy się Jego autentycznymi uczniami i pełnymi pasji apostołami. To wszystko wymaga od nas zobowiązania do wierności powołaniu, przeżywanej z przekonaniem. Zaczerpnijmy zatem obficie ze źródeł życia ucznia i apostoła, ze źródeł wierności powołaniu: z Pisma Świętego za pośrednictwem „lectio divina” i Eucharystii.

Możemy także podkreślić pewien szczególny aspekt w obrębie naszego salezjańskiego życia osób konsekrowanych. Jako takie, przedstawia się ono w swoich dwóch formach: kapłańskiej i świeckiej. W roku kapłańskim możemy, zwłaszcza na nowo odkryć dar kapłaństwa we wspólnocie zakonnej i we wspólnocie wychowawczo-duszpasterskiej.


Kiedy ks. Rua posłany został do Mirabello, aby założyć tam nowy dom, rady otrzymane od Księdza Bosko streścił w słowach: „W Mirabello postaram się być Księdzem Bosko”. Jak ważnym jest, aby każdy z nas przyjął taką samą postawę! Takim jest zresztą program życia, wyrażony w naszych Konstytucjach: być Księdzem Bosko dziś, tam gdzie żyjemy i pracujemy. Stawać się Księdzem Bosko dzień po dniu, to dokładnie to, na co w sposób konkretny wskazują nam Konstytucje. Wiemy, że po zatwierdzeniu Konstytucji, które miało miejsce 3 kwietnia 1874 roku, z powodu swojego przykładnego życia, ks. Rua nazywany był „żywą regułą”. Zwykł on też mówić: „Żadna rzecz nie może być uznawana za małą od chwili, gdy zawarta jest ona w Regule”.

Oto zatem, drodzy Współbracia, drugi aspekt, na który należy zwrócić uwagę. Poruszony szczególnym świadectwem pierwszego następcy Księdza Bosko, zapraszam was w tym roku, a zwłaszcza przy okazji odprawiania rekolekcji, do ponownego odkrywania znaczenia i ducha naszych Konstytucji salezjańskich i do przemyślenia waszego osobistego programu życia. Ożywieni przykładem Księdza Rua, i idąc za wskazaniami KG26, pragniemy zaangażować się w lekturę i praktykowanie naszych Konstytucji, zwracając szczególną uwagę na rozdział czwarty, dotyczący naszego posłannictwa i zatytułowany „posłani do młodzieży”.


W końcu wspominać będziemy, jak ks. Rua, pociągnięty pasją Da mihi animas, dał wielki impuls salezjańskiemu posłannictwu. To właśnie dynamizm posłannictwa pobudził go, aby powołać do życia nowe formy apostolatu, do wzbudzania nowych powołań do salezjańskiego życia konsekrowanego i troski o nie oraz do pójścia w inne strony świata. Posłannictwo wezwało go do dania odpowiedzi na potrzeby młodzieży i do znalezienia właściwych dróg duszpasterskich, pozwalających dotrzeć z orędziem Ewangelii. Stąd apostolski zapał ks. Rua wymaga od nas w tym waśnie roku realizacji zobowiązania do ewangelizacji młodzieży. Domaga się od nas tego druga grupa tematyczna KG26, proponuje nam je Wiązanka na rok 2010, która zaprasza nas, abyśmy włączyli się w ewangelizację, jako Rodzina Salezjańska, której ks. Rua był przekonanym promotorem. KG26 zaprasza nas do niesienia Ewangelii młodzieży, zobowiązując się do bycia wspólnotami ewangelizowanymi i ewangelizującymi, do postawienia w centrum propozycji osoby Jezusa Chrystusa, do rozwijania owocnej więzi między ewangelizacją i wychowaniem, do brania pod uwagę środowiska i włączania w to rodzin. Pozwólmy się zainspirować temu tematowi Kapituły, aby rozpocząć przemyślenie naszego duszpasterstwa.


Duch Chrystusa niech animuje nas na tej drodze odnowy duszpasterskiej, a Maryja Wspomożycielka Wiernych niech wspiera nas w apostolskim działaniu. Niech Ksiądz Bosko zawsze będzie naszym wzorem i naszym przewodnikiem.


Oddany w Chrystusie Panu



Ks. Pascual Chávez Villanueva

Przełożony Generalny